Στο αμφιθέατρο όλα είναι πιο εύκολα. Αν έχεις την πλειοψηφία περνάς ότι ψήφισμα θέλεις. Αν πάλι δεν την έχεις, μπορείς να θέσεις ανύπαρκτα ζητήματα παραβίασης του... καταστατικού με σκοπό να μην γίνει η συνεδρίαση. Αν ούτε αυτό πιάσει σειρά έχει να δυναμιτίσεις την εκδήλωση με κάθε μέσον στήνοντας καυγάδες με αγριοφωνάρες και κορώνες.
Αν ούτε αυτά σου "βγουν" και η άλλη πλευρά περάσει τα δικά της, τότε σου μένει μόνο να καταγγείλεις δημόσια και στα ΜΜΕ "τον αυταρχισμό, την αντιδημοκρατική συμπεριφορά και τις παράνομες αποφάσεις που πήραν στο αμφιθέατρο οι εχθροί των συμφερόντων του λαού, οι εκπρόσωποι της ολιγαρχίας και του πλούτου" κ.ο.κ.
Σε όλη την μεταπολίτευση έτσι πορεύτηκαν δεξιοί και αριστεροί στα αμφιθέατρα. Γράφοντας στα παλιά τους παπούτσια τις πλειοψηφίες των άλλων και τις δημοκρατικές λειτουργίες. Μόνο που ενώ στα αμφιθέατρα ήσαν όλα ακίνδυνα και χωρίς κανένα κόστος για την κοινωνία, αυτοί έκαναν το λάθος να εφαρμόσουν τα ίδια και στην πραγματική ζωή. Και σε αυτήν υπάρχει κόστος.
Δείτε το αμφιθέατρο που έχουν στήσει με τις τηλεοπτικές άδειες. Έβαλαν τον αριθμό "4" στις άδειες για να κλείσουν οπωσδήποτε κανάλια. Βρίζουν πεζοδρομιακά εμβληματικούς επιχειρηματίες όπως π.χ. την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Έδωσαν παράνομα χρήμα από την Τράπεζα Αττικής σε έναν απένταρο δικό τους για να πάρει κανάλι. Και τώρα στο αμφιθέατρο της ζωής είναι μειοψηφία και δεν ξέρουν που είναι οι πόρτες για να φύγουν.
Οι επιχειρηματίες έχουν οργή γιατί η αλήθεια είναι ότι την διαπλοκή την ξεκινούν και την τελειώνουν οι πολιτικοί ΔΕΝ γίνεται αλλιώς. Δείτε ποιοι έπαιρναν κρατική διαφήμιση επί Παπανδρέου, Σαμαρά, Τσίπρα και θα καταλάβετε.
Οι εργαζόμενοι των καναλιών σηματοδοτούν την αναλγησία αυτών που κυβερνούν και είναι πια οι αντίστοιχες καθαρίστριες για τη ΝΔ και μάλιστα προς το χειρότερο. Αυτές ήταν στο Δημόσιο ενώ τα κανάλια είναι ιδιωτικά.
Το σκάνδαλο της Τράπεζας Αττικής πιστοποιεί ότι "όλοι είναι ίδιοι", διοχετεύοντας χρήμα προς ημέτερους με ένα τηλεφώνημα. Και η καθοδήγηση της Δικαιοσύνης (αλλά και η απάθειά της μπροστά σε όσα απίστευτα αποκαλύπτονται) μας λέει ότι είμαστε πάντοτε Βενεζουέλα: Όποιος είναι στο Μαξίμου έχει όλη την χώρα και τους Θεσμούς στο πορτοφόλι του.
Μόνο που υπάρχει μια διαφορά μυθικών διαστάσεων. Αυτοί ήρθαν να τα αλλάξουν όλα ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ, έστω δίπλα από τα μνημόνια να οργανώσουν την επανεκκίνηση της χώρας και των Θεσμών της. Όχι μόνο δεν το έπραξαν αλλά αποδεικνύονται απείρως πιο επικίνδυνοι και χειρότεροι από όλους τους προηγούμενους.