Τους ξεχάσαμε!

Πέμπτη, 31 Αύγουστος 2017 20:35 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Ας ρίξουμε μια ματιά αλλιώτικη, αιρετική, στην ιστορία μας, κι ας δούμε τα γεγονότα από διαφορετική οπτική γωνία. Ξεκινάμε από τον Όμηρο, που υπέγραψε συμβόλαιο για την αποκλειστική έκδοση, προβολή και διάθεση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας με αμερικανικό εκδοτικό κολοσσό, έναντι αστρονομικού ποσού.
Ο Οδυσσέας παράτησε το ταξίδι του γυρισμού, αγόρασε τηλεοπτικό κανάλι και μεταδίδει αποκλειστικά σε απ’ ευθείας μετάδοση από το νησί της Καλυψώς τις εμπειρίες του, έχοντας στο πάνελ υψηλούς προσκεκλημένους.
Ο Σωκράτης δεν ήπιε το κώνειο, πίκριζε κιόλας, και προτίμησε να ζήσει λίγα χρόνια ακόμα, παρά να δώσει βάση σ’ ένα χαζό όραμα, ότι τάχα του μιλούσαν οι νόμοι, αστείο πράγμα! Κατόπιν τούτου, κι ο Πλάτωνας δεν θέλησε να γράψει κάτι, κι έτσι δεν μάθαμε τίποτα για Πολιτείες, Νόμους, Διαλόγους κλπ.
Ο Λεωνίδας τα βρήκε με τον Ξέρξη στις Θερμοπύλες, τον συνόδεψε σαν βασιλιά του ως τη Σπάρτη, κι έγινε ανώτατος διοικητής της περσικής επαρχίας των Ελληνικών πόλεων. Έτσι, ούτε ο Θεμιστοκλής χρειάστηκε να ναυμαχήσει στη Σαλαμίνα, άσε που έβραζε ο τόπος από τη ζέστη του καλοκαιριού, για ναυμαχίες είμαστε τώρα;
Ο Αισχύλος έχασε τη σάλπιγγά του, κι έτσι δεν ακούστηκε ποτέ εκείνο το «Ίτε παίδες Ελλήνων». Εξάλλου, ποιος από τους Έλληνες νοιαζόταν να πολεμήσει για τη λευτεριά της πατρίδας; Καλοί ήταν κι οι Πέρσες στο κάτω – κάτω!
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος προτίμησε να μείνει στο Μιστρά. Ήταν μακρύς κι επικίνδυνος ο δρόμος ως την Κωνσταντινούπολη, άσε που με ή χωρίς τη βοήθειά του θα την καταλάμβαναν οι Τούρκοι. Για άσκοπες θυσίες θα μιλάμε τώρα;
Ο Κολοκοτρώνης έμεινε στη Ζάκυνθο κι έγινε στρατηγός του αγγλικού στρατού. Μια χαρά ήταν. Γιατί να τα βάλει με τους Τούρκους; Ο Καραϊσκάκης αποφάσισε να μείνει στην αυλή του Αλή Πασά και να γίνει υπασπιστής του. Σιγά μη δώσει τη ζωούλα του στον αγώνα για τη λευτεριά. Χρυσά περνάει στα Γιάννενα.
Ο Καποδίστριας δεν ήρθε στην Ελλάδα να γίνει κυβερνήτης της, ούτε διέθεσε την περιουσία του γι’ αυτήν. Προτίμησε την αυλή του τσάρου και το υπουργιλίκι των Εξωτερικών, παρά να πάει από Μαυρομιχαλέϊκο βόλι στο Ναύπλιο.
Την 28η Οκτωβρίου, δεν είπαμε ΟΧΙ, αλλά ανοίξαμε διάπλατα τα σύνορά μας στους Ιταλούς κατακτητές. Γιατί να πολεμήσουμε στα παγωμένα βουνά της Πίνδου; Λιγότεροι ήμασταν, θα μας πετσόκοβαν όλους. Σιγά μην πεθάνουμε για την ελευθερία της πατρίδας. Αυτά είναι ανοησίες που πιστεύουν οι ρομαντικοί.
Και φτάσαμε στο σήμερα, όπου βλέπουμε να συνεχίζεται η ένδοξη πορεία του έθνους μας ανά τους αιώνας, αρχής γενομένης από τον πρωθυπουργό Γιωργάκη Παπανδρέου, που μας υποδούλωσε στο ΔΝΤ, στις ΗΠΑ και στην ΕΕ, χωρίς να προβάλει καμία αντίσταση. Μήπως ξέρει τίνων απόγονος είναι; Μήπως κατάλαβε ποιο έθνος κυβέρνησε; Υπέκυψε στη «ληστοσυμμορία» του ΔΝΤ, δικός του είναι ο χαρακτηρισμός, ξεχνώντας πως σαν αρχηγός ενός λαού, πρέπει να έχει το σθένος να πολεμά γι’ αυτόν.
Στη συνέχεια οι υπόλοιποι πρωθυπουργοί μας διαγωνίστηκαν στο ποιος θα σκύβει πιο πολύ στα αφεντικά, υπόγραψαν το ένα μνημόνιο μετά το άλλο, μηδέ του σημερινού φωστήρα εξαιρουμένου, ξεπούλησαν τον εθνικό πλούτο στους ξένους αντί πινακίου φακής, μόνο και μόνο για να μην (τυπικά) χρεοκοπήσουμε. Ο σημερινός μάλιστα, έφτασε στο έσχατο σημείο κατάντιας, με το να μετατρέψει το όχι του Ελληνικού λαού σε ναι, κι έπεται συνέχεια!
Ουδείς γνωρίζει μέχρι ποίου σημείου θα φτάσει η σημερινή μας κατρακύλα. Ξεχάσαμε τα ανδραγαθήματα των προγόνων μας. Δεν πρέπει, όπως φαίνεται, να κυλά Ελληνικό αίμα στις φλέβες μας!

Αναγκαία σημείωση: Το κείμενο αυτό είναι σατιρικό, και απέχει πολύ από την ιστορική αλήθεια, εκτός της τελευταίας παραγράφου, που αναφέρεται στο σήμερα!

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti