Παραμυθιών γωνία: Άρνηση Γνώμης

Πού πήγε εκείνος που ξέρει να μιλά και να πιστεύει; | Μάνος Ελευθερίου

Παρασκευή, 07 Ιούνιος 2019 21:21 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Η πολιτική δύναμη που κέρδισε τις εκλογές τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη είναι «Η Άρνηση Γνώμης».
Όλοι αυτοί που γνωρίζουν καλά,ό,τι και να πουν ό,τι και να ψηφίσουν δεν πρόκειται να επηρεάσουν καμία εξέλιξη. Το ΝΑΙ τους αυθαίρετα μετατρέπεται σε ΟΧΙ και το ΟΧΙ σε ΝΑΙ. Γνωρίζουν ότι οι αποφάσεις παίρνονται από τους ολίγους προς όφελος των ολίγων. Ότι οι λαοί θα παραμένουν λαοί για να υπακούουν στους νόμους που τα μεγάλα συμφέροντα προστάζουν.
Ότι οι φαινομενικές πολιτικές αντιπαλότητες σταματούν με την κατάκτηση της πολυπόθητης καρέκλας.
Η Άρνηση Γνώμης είναι μια προφύλαξη στην αυτογελοιοποίηση και την αξιοπρέπεια.
Είναι μια σιωπή εκκωφαντική για να σκεφτούν, αν προλάβουν, οι ερχόμενοι. Είναι το τελευταίο σκαλοπάτι της αυτογνωσίας και της φρόνησης απέναντι στην παντογνωσία και την περιφρόνηση. Είναι μια θλίψη που θα παραμείνει μέχρι να βρούμε το δρόμο για ένα νέο πολιτικό σύστημα. Ίσως για μια δημοκρατία.
Γιατί όλο αυτό που ζούμε δημοκρατία δεν το λες! Φαυλοκρατία;
Μετά τις εκλογές όλοι δηλώνουν ευχαριστημένοι για τον αγώνα που έδωσαν και με κάθε τρόπο αναδεικνύουν τι κέρδισαν, τη λεία τους. Ακόμα και ήττες βαφτίζονται νίκες ή μη ήττες κάτω απ’ το νέο τοπίο συμμαχιών, που υφαίνουν πολιτικές, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν περισσότερα οικονομικά οφέλη.
Το τέλος των ιδεολογιών φάνηκε με κάθε τρόπο σε κάθε κάλπη. Ψηφίζουν τα συμφέροντα, οι υποχρεώσεις και ένα, ίσως, που όσο πάει και λιγοστεύει.
Οι ελάχιστες έντιμες προσπάθειες απλώς ενισχύουν τον κανόνα της διαφθοράς και αναδεικνύονται, ως εξαιρέσεις, εκ των υστέρων, ως δείγματα δημοκρατίας. Ένα άλλοθι με όλες τις τιμές και τα μεγαλεία που του πρέπουν. Ένα άλλοθι απογοήτευσης.
Βεβαίως σε αυτόν τον κανόνα των εξαιρέσεων, δεν υπόκεινται μικρές διαχρονικά πολιτικές δυνάμεις, που το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίζουν ένα μικρό κομματάκι από την πίτα των εξουσιών.
Εξουσίες είναι και αυτές και το ίδιο παρακμιακές, αφού αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα που συγκρατεί οτιδήποτε, το θετικά διαφορετικό, κυοφορείται στην κοινωνία.
Η Άρνηση Γνώμης είναι μια πράξη τιμητική για αυτούς που έχουν ιδανικά. Που πιστεύουν. Που τομλούν. Που δεν δέχονται να συγκριθεί και να συγκρουσθεί σε κοινή θέα η άποψη τους με ταδηλητηριώδη παράγωγα των ψεύτικων ειδήσεων, των ψεύτικων υποσχέσεων και της συκοφαντίας. Τριών στοιχείων που κυριεύουν την πολιτική προς επιβίωση των πολιτικών.
Εκείνος που ξέρει να μιλά και να πιστεύει, κλείνεται στον εαυτό του από σεβασμό. Δε συμμετέχει σε κοκορομαχίες, ούτε σε στημένα παιχνίδια. Ούτε μίσος τρέφει για τις μικρότητες που συμβαίνουν. Δεν είναι λασπολόγος.
Κάνει πράξεις μικρές ή μεγαλύτερες και προσμένει τους καιρούς με δύναμη σοφίας και έμφυτης καλοσύνης. Δεν ακολουθεί τον εύκολο δρόμο: ψηφίστε, σκουπίστε, τελειώσατε.
Ίσως να είναι ο πολίτης του μέλλοντος. Ίσως υπάρχει ελπίδα.
Και μην ξεχάσω: οι αρχαίοι όποιον αδιαφορούσε για τα κοινά τον έλεγαν ιδιώτη. Ηλίθιο. Σήμερα όποιον πάει με την πολιτική του γνωστού ήθους ίσως του έλεγαν ότι πάει με μιακοινή που αλλαξοπιστεί εύκολα για κάποια αργύριααπό τον ενάρετο κύκλο της οικονομίας.
Το μήνυμα δεν ελήφθη.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti