Όλο και περισσότεροι πολίτες παρακολουθούν - με επιφυλάξεις είναι η αλήθεια - το πείραμα Μητσοτάκη: Μόνος εναντίον του ίδιου του κόμματος του (παλαιάς κοπής),ενός κράτους που δεν λειτουργεί, κομμάτων που ποτέ δεν ενεργούν μόνο υπονομεύουν όποιον κυβερνά και πολιτών που δεν πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.
Τα διαπιστευτήρια Μητσοτάκη είναι καταρχήν η πορεία των τελευταίων τεσσάρων χρόνων (πήρε από τους βαρώνους το κόμμα ενώ πέτυχε και τρεις μεγάλες εκλογικές νίκες) καθώς και η κυβέρνηση που παρουσίασε: Γρήγορη, μάχιμη, φοβερής συγκρότησης.
Είναι επίσης η ετοιμότητα. Σε όλα τα υπουργεία υπάρχει σχέδιο δράσης που ετοιμάστηκε μετά από πολύωρες συσκέψεις μήνες πριν, ακριβώς με αυτούς που τα ανέλαβαν. Μόνο με τον Χρυσοχοϊδη, ο κ. Μητσοτάκης συναντήθηκε πάνω από 30 φορές.
Δεν θυμάμαι καμία κυβέρνηση της μεταπολίτευσης να αναλαμβάνει την εξουσία με σχέδιο - χειρότερη περίπτωση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ το 2015.
Η ζωή θέλησε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αν και λίγων ωρών, να δοκιμαστεί με μια ανθρώπινη καταστροφή αυτή στη Χαλκιδική. Οι αντιδράσεις ήσαν αστραπιαίες, η επίλυση προβλημάτων άμεση, η ενημέρωση ουσιαστική χωρίς ίχνος πολιτικαντισμού. Και η κορωνίδα: Έστω και δοκιμαστικά λειτούργησε ο αριθμός 112 που μετά το Μάτι έμεινε πάλι στα αζήτητα. (Μετά το Μάτι, τίποτε από όσα εξήγγειλε η κυβέρνηση της ακινησίας δεν έγινε).
Αναφέρω τον αριθμό 112 για να σας περιγράψω το πολιτικό σύστημα και το κράτος που έχει απέναντι του ο κ. Μητσοτάκης.
Αυτό που ξεκίνησε έστω και δοκιμαστικά με κυβερνητικά στελέχη πάνω από τα... κομπιούτερ κρατάει από το 2010, όταν είχε υπογραφεί η αρχική συμφωνία για την αναβάθμισή του. Ακολούθησαν εννέα χρόνια γραφειοκρατικών αγκυλώσεων. Αρχικά το έργο δεν πρόλαβε να υλοποιηθεί εγκαίρως και να χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ 2007-2013, όπως είχε προβλεφθεί.
Το 2016 εντάχθηκε στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Μεταρρύθμιση δημόσιου τομέα» (2014-2020), ενώ το 2018 χρειάστηκε να υπογραφεί νέα τροποποιημένη σύμβαση που και αυτη έμεινε χωρίς αποτέλεσμα. (Η λέξη ντροπή φτάνει για ένα πρόγραμμα σωτηρίας που η ΕΕ μας έχει στείλει και τα χρήματα;).
Ωστόσο ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι μόνος του. Τον ψήφισε το 40% των πολιτών, ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο, ενώ όλοι στην κυβέρνηση του, γνωρίζουν με τι θα παλέψουν και είναι στρατευμένοι σε αυτό.
Σε αυτή τη φάση ο Μητσοτάκης μοιάζει να δέχεται ούτε μύγα στο σπαθί του.
Ίδωμεν λοιπόν.