Είναι λυπηρό σήμερα τον 21ο αιώνα με τόση τεχνογνωσία και με τόσα τεχνικά μέσα να κατασκευάζονται οδικά έργα και μάλιστα έργα που δίνουν ανάπτυξη ενός νομού όπως είναι ο νομός Λακωνίας και λίγους μήνες από την παράδοσή τους στην κυκλοφορία να παθαίνουν τεράστιες ζημιές. Ζημιές που δεν οφείλονται σε κακοτεχνίες και στην κατασκευάστρια εταιρία αλλά στο αίτιο που η χάραξη περνούσε από εδάφη τελείως σαθρά (φλίσχης) με τεράστια πρανή ορυγμάτων όπως και μεγάλα ύψη επιχωμάτων. Αναφέρομαι αγαπητοί λάκωνες εις το νέο κομμάτι Σελλασίας - Κλαδά της εθνικής οδού Τρίπολης - Σπάρτης, το οποίο σήμερα μετά περίπου δύο μήνες που δόθηκε στην κυκλοφορίας υπέστη μια τεράστια καθίζηση σ’ ένα μήκος επιχώματος άνω των 50 μέτρων και με καθίζηση του πρανούς ορύγματος σε μεγάλο ύψος και μήκος.
Βέβαια με μαθηματική ακρίβεια αυτό είναι το πρώτο κακό. Θα επακολουθήσουν και άλλα είτε σε πρανή ορυγμάτων είτε σε μεγάλα ή ακόμα και σε μικρά επιχώματα.
Το γεγονός αυτό το είχα επισημάνει εδώ και μια σχεδόν δεκαετία με εκπομπές στον «Ελλάδα ΤV», και σε δημοσιεύσεις στον τοπικό τύπο, αλλά και με επιστολές που είχα στείλει στο ΥΠΕΧΩΔΕ.
Δυστυχώς οι φόβοι μου δεν εισακούσθηκαν από κανένα αρμόδιο για να δώσουν τις απαιτούμενες οδηγίες αφενός στους μελετητές και αφετέρου να μην δημοπρατηθεί αυτό το κομμάτι.
Βέβαια τώρα είναι αργά. Το άνω κομμάτι σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα στον τύπο άρχισε να μελετάται από ιδιώτες μελετητές προς του 2000 και δημοπρατήθηκε το 2003, ενώ η κατασκευή του άρχισε δύο χρόνια αργότερα λόγω των ιδιοκτησιακών προβλημάτων (απαλλοτριώσεις)
Παραθέτω παρακάτω σχετικά δημοσιεύματά μου για τους κινδύνους που προέβλεπα.

Δημοσίευμα απευθυνόμενο στον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ την 1/2/2000 με τίτλο «τέως εθνική οδός Τρίπολη - Σπάρτη»: Αναφερόμουν ειδικότερα για το κομμάτι 118 προς Σελλασία ένα κομμάτι δρόμου πανάκριβο αλλά χωρίς τα απαραίτητα γεωμετρικά στοιχεία για μια και μοναδική εθνική οδό που συνδέει τη Λακωνία με τον υπόλοιπο κορμό της Ελλάδος.
Τελειώνοντας την παρούσα μου εστιάζω τους φόβους μου σε ένα ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο, αφού αυτά τα εγκληματικά λάθη, διότι εδώ πρόκειται για καθαρό έγκλημα αφού καταναλώθηκαν και θα καταναλωθούν άσκοπα αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χωρίς καμία ουσιαστική βελτίωση αλλά μόνο για τον πλουτισμό μερικών, έγιναν προσέξτε κύριε υπουργέ στο περισσότερο εύκολο τμήμα της οδού Τριπόλεως - Σπάρτης (συνολικού μήκους περίπου 58 χιλιομέτρων), φαντάζομαι στα υπόλοιπα αρκετά δύσκολα τμήματα, τις δυσάρεστες και τραγικές εκπλήξεις μας προετοιμάζουν τα αρμόδια όργανά σας.
Φίλοι λάκωνες εξακολουθώ να φωνάζω και ξέρετε γιατί; Διότι πιστεύω σε αυτό που έλεγε ο Καζαντζάκης «Ο πνευματικός άνθρωπος έχει χρέος να φωνάζει ακόμα και στην έρημο διότι ίσως κάποιος θα τον ακούσει» και βεβαίως γιατί η φωνή μου τροφοδοτείται μόνο από τη φλόγα της αγάπης σε αυτό τον τόπο.
                                                                                                                               Σπάρτη 1/2/2000

Δημοσίευμα της 24/12/1998 που αφορά κι αυτό γενικώς το τμήμα 118 προς Σελλασία της εθνικής οδού Τρίπολης-Σπάρτης: Επειδή σ’ αυτό το τμήμα έγιναν εγκληματικά λάθη στη χάραξη, ώστε το έργο να έχει τεράστιο κόστος χωρίς τα απαιτούμενα γεωμετρικά στοιχεία και ασφάλεια, έκρουσα τον κώδωνα του κινδύνου μην τυχόν συμβούν τα ίδια σε άλλα τμήματα.
Από αυτή τη στήλη επανακρούω τον κώδωνα του κινδύνου, αφού στο ευκολότερο τμήμα της εθνικής οδού Σπάρτης - Τρίπολης έχουν γίνει τόσα μεγάλα και δαπανηρά σφάλματα (εκτός φυσικά εάν υπήρχαν άλλοι ειδικοί λόγοι) φαντάζομαι τι θα έχουν γίνει στη μελέτη άλλων πολύ πιο δύσκολων τμημάτων και παρακαλώ τον κ. περιφερειάρχη, το κ. νομάρχη και λοιπούς φορείς του νομού Λακωνίας να πράξουν τα δέοντα για την αποφυγή στο μέλλον άλλων εκπλήξεων και διόρθωση των παρόντων, όσο είναι δυνατό.
                                                                                                                             Σπάρτη 24/12/1998
Οφείλουν να γνωρίζουν οι αρ¬μόδιοι και υπεύθυνοι, ότι στον προγραμματισμό και την κατασκευή κάθε εθνικού έργου υποδομής, το όνειρο των λακώνων, των μεσσηνίων, των αρκάδων κλπ, επί δεκάδες χρόνια, ήταν η κατασκευή ενός σύγχρονου εθνικού δικτύου, ικανού να ελαττώσει κατά πολύ τον χρόνο μετάβασης προς την υπόλοιπη Ελλάδα. Προσδοκούσαν την ελάττωση των εξόδων μεταφο¬ράς διαφόρων προϊόντων. Ανέμεναν να λειτουργήσει ως μαγνήτης έλξης του τουριστικού ρεύματος. Οι λεγόμενοι αρμόδιοι με τις απερίσκεπτες πράξεις τους τα ανέτρεψαν όλα. Και μη μας λένε ότι υπαίτιος είναι ο καιρός. Αυτά είναι λόγια «της Χαλιμάς».
Ουδέποτε έλαβαν υπόψη τους, έστω μία από τις 19 επιστολές επισήμανσης που τους έστειλα για το τμήμα Μονοδενδρίου, όπου έγινε αυτό που έγινε με κατασπατάληση πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
Δεν έλαβαν μέχρι σήμερα υπόψη τις μέχρι σήμερα επιφυλάξεις και παρατηρήσεις μου, για το σχεδιαζόμενο να δημοπρατηθεί τμήμα Σελλασίας - Κλάδα, που όπως μαθαίνω, για οκτώμισι χιλιόμετρα ο προϋπολογισμός είναι 20 δις ευρώ), ενώ όλη η χάραξη περνά μέσα από ασταθή εδάφη φλίσχου (αργιλλικός σχιστόλιθός, μάργες και  κλπ), στα οποία αναπτύσσονται λόγω έντονων κλίσεων τεράστιες δυνάμεις εφελκυσμού και διαρροής της μάζας τους. Επίσης θέλω να παρατηρήσω για μια ακόμη φορά, ότι στο τμήμα αυτό εδώ και πάνω από 100 χρόνια υπήρχε ένας οικισμός, ο οποίος βυθίστηκε, γι’ αυτό λέγεται και το βουλιαγμένο χωριό.
Τέλος θέλω να τονίσω λίαν συνοπτικά τι περιγράφεται στην πρότυπη προδιαγραφή χωματουργικών έργων, η οποία ισχύει από τις 28/2/1966.
  1. Για πρανή ορυγμάτων μαλακών άνω των έξι μέτρων, πρέπει να γίνεται μελέτη ευστάθειας, όπως και για πρανή άνω των 15 μ. σε πάσης φύσεως έδαφος (Παρ. 2.8.5).
  2. Σε εδάφη των οποίων η συνοχή μπορεί να μειωθεί δια ξηράνσεως, εισροής ύδατος ή παγετού, κατασκευάζονται αναβαθμοί και πρέπει να προβλέπεται ταχύτατη απορροή των υδάτων (Παρ. 2.8.3).
  3. Για επιχώματα άνω των 15 μέτρων πρέπει να χρησιμοποιούνται κοκκώδη υλικά, μετά συνδετικής ύλης, και να συμπυκνώνονται σε βαθμό τουλάχιστον 90% κατά την μέθοδο PROCTOR.
  4. Εάν το έδαφος που θα εδρασθεί το επίχωμα έχει κλίση άνω του 10%, πρέπει να δημιουργηθούν αναβαθμοί πλάτους τουλάχιστον 3.50 μ, έκαστος και με κλίση προς το εσωτερικό 6%.
  5. Επίσης από την επιφάνεια έδρασης κάθε επιχώματος πρέπει να αφαιρείται η φυτική γη και να γίνεται πλήρης διαμόρφωση και συμπύκνωση της.
  6. Επιχώματα με προϊόντα αργιλικής ή μαργαΐκής σύστασης απαγορεύονται, διότι είναι πολύ επικίνδυνα όσα χρόνια και αν περάσουν.

Εδώ επίσης θέλω να τονίσω ότι ο περίφημος εδαφομηχανικός TERZACHI στο βιβλίο του «Εφηρμοσμένη Εδαφομηχανική» γράφει:
Αι εδαφικαί μάζαι αι οποίαι ευρίσκονται όπισθεν κεκλιμένης επιφανείας και όπισθεν πρανών ανοικτού ορύγματος λόγω βαρύτητος μετακινούνται προς τα κάτω ή προς τα έξω, όπως εάν οι τάσεις της βαρύτητας και διάτμησης ισορροπούν τότε το πρανές είναι σταθερό, εν εναντία περίπτωση έχομεν  κατολίσθησην. Στα δε επιχώματα με αργιλική σύσταση η χαλάρωση της συνοχής των κόκκων σύνδεσης  των λόγω ξηρασίας ή εισροής ύδατος, μπορεί να απέλθει κόμη και μετά από 30 χρόνια.
Όλα αυτά αγαπητοί αναγνώστες είναι μπούσουλας και φάρος κατεύθυνσης προς ασφαλές λιμάνι.  
Δυστυχώς τίποτε από αυτά, στα σημερινά έργα δεν λαμβάνεται υπόψιν.
Που είναι τα περιφερειακά εργαστήρια, τα νομαρχιακά εργαστήρια, οι εδαφοτεχνικές μελέτες από πεπειραμένους ειδικούς του Δημοσίου ή μη; Να μας πουν οι αρμόδιοι πόσοι έλεγχοι καταλληλότητας πετρωμάτων και συμπυκνώσεως επιχωμάτων κατά στρώσεις έγιναν στα κατεστραμμένα τμήματα Στέρνας και Τσακώνας. Και ακόμη τί εφαρμόστηκε από τις μελέτες ταχείας αποστράγγισης στα τμήματα αυτά.
Παρακαλώ τον κ. Περιφερειάρχη, με κάθε σεβασμό, να ακούσει έστω και μία φορά έναν άνθρωπο που μεταφέρει πάνω του πείρα 46 ετών από πλευράς οδοποιίας και αντιπλημμυρικών έργων στο Νομό. Που μέχρι σήμερα δεν έπεσε έξω σε καμία πρόβλεψη του. Το κομμάτι Σελλασίας - Κλαδά, όπως σχεδιάστηκε και χαράχτηκε, είναι μια βραδυφλεγής υπόγειος βόμβα, η οποία μπορεί να εκραγεί ή αμέσως ή μετά από μερικά χρόνια. Η ταπεινή γνώμη μου είναι, ότι υπάρχει ακόμη καιρός να αφεθεί το κομμάτι Σελλασίας - Κλάδα και να βελτιωθεί το τμήμα Τρίπολη - 118, τμήμα με μεγαλύτερη κίνηση, πολύ επικίνδυνο όπως έχει σήμερα, αλλά με σταθερά εδάφη. Θα είναι πολύ οικονομική κατασκευή με πολύ τεταμένη χάραξη (άριστα γενικώς γεωμετρικά στοιχεία) και βέβαια πολύ μεγαλυτέρου μήκους (33 χλμ. αντί των 8,5 χλμ.).
Και βέβαια σήμερα έχουμε τα τραγικά αποτελέσματα όχι μόνο σ’ ένα μεγάλο επίχωμα αλλά και σ’ ένα τεράστιο πρανές που δημιούργησε τεράστιες πλάγιες και οριζόντιες πιέσεις και δυστυχώς κατά την ταπεινή μου γνώμη θα έχουμε και σε άλλα τμήματα μελλοντικά.
                                                                                                                                   Σπάρτη 13/2/2010