Τη δική του απάντηση δίνει το Συντονιστικό Όργανο Πολιτιστικών Συλλόγων Αρκαδίας –Μεσσηνίας κατά της ΣΔΙΤ Απορριμμάτων Πελοποννήσου στην παρέμβαση του δημοτικού συμβούλου Ευρώτα, κ. Ηλία Παναγιωτακάκου για την κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ)- Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Ειδικότερα, μέσω του «Λακωνικού Τύπου», ο κ. Παναγιωτακάκος παρουσίασε στοιχεία της μελέτης για την κατασκευή των παραπάνω μονάδων, πλαίσιο της διαχείρισης απορριμμάτων με ΣΔΙΤ.
Αναλυτικά, η απάντηση του Συντονιστικού Οργάνου έχει ως εξής:
«Η αναμενόμενη αντίδραση των δημιουργών, υποστηρικτών και στρατευμένων οπαδών της ΣΔΙΤ των Απορριμμάτων Πελοποννήσου με την ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Β.Ε.Τ.Ε. ήρθε, τάχα, στις 21/06/2018 δημοσιευμένη στην Εφημερίδα «ΛΑΚΩΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ», δια μέσου του Δημοτικού Συμβούλου κ. Ηλία Παναγιωτακάκου, ως απάντηση στην από 14/6/2018 ενημέρωση, στην οποία προέβη το Συντονιστικό ‘Όργανο των Πολιτιστικών Συλλόγων των κατοίκων χωροθετημένων θέσεων Μεσσηνίας και Αρκαδίας κατά της ΣΔΙΤ με την ΤΕΡΝΑ.
Η, δήθεν, ενημέρωση των κατοίκων του Δήμου Ευρώτα, για το Έργο ΣΔΙΤ και την εγκατάσταση ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στην τρίτη χωροθετημένη ενότητα του Έργου που είναι η Σκάλα Λακωνίας, ήρθε με καθυστέρηση πέντε περίπου ετών, για τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι αγνοούσαν μέχρι 14/6 την «υγειονομική βόμβα» που, κυριολεκτικά, «επικρέμαται επί της κεφαλής τους».
Και, ναι μεν, δόθηκαν, δήθεν, στη δημοσιότητα στοιχεία του έργου, όπως δυναμικότητα των εγκαταστάσεων ΜΕΑ και ΧΥΤΥ και απεικόνηση των Μονάδων, αλλά η καθυστερημένη αυτή ενημέρωση, δεν θα γινόταν εάν δεν προχωρούσαμε, εμείς, στην αφύπνιση των κατοίκων , έστω και καθυστερημένα - όταν αντιληφθήκαμε ότι αγνοούσαν παντελώς την εγκατάσταση ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στην περιοχή τους και τις συνέπειές τους στο περιβάλλον, την υγεία και την περιουσία τους. Ήταν αυτό άλλωστε που ήθελε και η προηγούμενη και η νυν Δημοτική Αρχή, ώστε να μην υπάρξει καμία αντίδραση από τους κατοίκους της Σκάλας και ευρύτερα τους παραγωγούς του Δήμου Ευρώτα, στους οποίους και αφορά, πλην των κατοίκων.
Δυστυχώς, η συνέντευξή μας έγινε την αποφράδα ημέρα, που οι εμπλεκόμενοι Φορείς, με προεξάρχουσα την Περιφέρεια Πελοποννήσου, «απετόλμησαν» την υπογραφή των Συμβάσεων «Προγραμματικής» - με τη οποίαν εκχωρούνται οι αρμοδιότητες διαχείρισης των απορριμμάτων από το ΦοΔΣΑ στην Περιφέρεια - και κυρίως «Συμπράξεως ΣΔΙΤ», όπου συνεβλήθη μια Εταιρεία μη εγκεκριμένη από το Ελεγκτικό Συνέδριο, κατά το διατακτικό της αριθμ. 309/15 Πράξης του Ε’ Κλιμακίου αυτού, συγκεκριμένα η Εταιρεία «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Μ.Α.Ε.», όταν κατά το διατακτικό της 69/2018 Πράξεως, επίσης, του άνω Κλιμακίου, η Σύμβαση αυτή θα έπρεπε να υποβληθεί σε νέο προσυμβατικό έλεγχο.!
Πέραν αυτών, υπάρχει η γνωστή πολυεκκρεμοδικία για το Έργο και κυρίως η εκκρεμοδικία για τους περιβαλλοντικούς όρους, αναγκαίου προαπαιτούμενου της Συμβάσεως ΣΔΙΤ, στο Ε’ Τμήμα του ΣτΕ, ενώ αναμένεται και απόφαση του ιδίου Τμήματος για το ΠΕΣΔΑ Πελοποννήσου.
Αλλά, η ενημέρωση του κ. Παναγιωτακάκου, είναι αναληθής και αποκρύπτει τους αληθινούς κινδύνους της λειτουργίας του συγκεκριμένου ‘Έργου και κυρίως τις δυσμενέστατες περιβαλλοντικές συνέπειες του παράνομου ΧΥΤΥ ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ, για τους ανυποψίαστους Κατοίκους της Κοινότητας Σκάλας Λακωνίας - τρίτης Υποενότητας του Έργου ΣΔΙΤ - αλλά και για τους πολυπληθείς, μικρούς ή μεγάλους, Παραγωγούς που παράγουν ή/και εξάγουν πλήθος γεωργικών προϊόντων της περιοχής.
Κατ’ αρχήν, είναι «ηλίου φαεινότερο», ότι ο κ. Παναγωτακάκος, καθ’ όλα αξιότατος, δεν έχει την απαιτούμενη επαγγελματική ειδικότητα για να εκφράζει «απόψεις» και «συμπεράσματα» , επί των συγκεκριμένων τεχνικών θεμάτων, για τα οποία και τα Δικαστήρια απαιτούν τη γνώμη των Πραγματογνωμόνων με ειδικές γνώσεις Επιστήμης και Τέχνης. Εξάλλου για τα επιστημονικά τεχνικά θέματα δεν εκφράζονται ‘γνώμες», όπως μας λέγει ο κ. Παναγιωτακάκος, αλλά «τεκμηριωμένες επιστημονικές απόψεις».
Προφανώς τα αναφερόμενα για την προστασία των υδάτινων πόρων της Σκάλας Λακωνίας, που αποτελούν στοιχείο του «φυσικού περιβάλλοντος», προστατευόμενου αγαθού του άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγματος, αποτελούν δοτή, επιλεγμένη και κατασκευασμένη από την ίδια την Εταιρεία και όσους επιθυμούν το Έργο της, δήθεν απλοϊκή γνώμη ενός Δημοτικού Συμβούλου, που δεν έχει την απαιτούμενη επιστημονική κατάρτιση να εκφέρει επιστημονική άποψη επί του θέματος, για να υποστηριχθεί το Έργο της ΤΕΡΝΑ .
Αντικρούοντας τα λεγόμενά του:
1) Μεταφέρουμε την αναφορά, επί λέξει, της από 17/1/2014 Εισήγησης της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου (σελίς 4), που αφορούσε στην έγκριση του Έργου από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, τότε, πριν από την έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από το ΥΠΕΚΑ, η οποία, όμως, επαναλαμβάνεται στην Εισήγηση της ιδίας Διευθύνσεως για την έγκριση του ΠΕΣΔΑ Πελοποννήσου στις 20/2/2017, κατά τη Συνεδρίαση του Περιφερειακό Συμβουλίου Πελοποννήσου (απόφαση 49/20.2.2017). Συγκεκριμένα αναφέρει η αρμόδια Υπηρεσία ΠΕΧΩ:
«…………………Ως προς τα υδρογεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής όπως και στην εξεταζόμενη μελέτη αναφέρεται (εννοεί τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (κεφ. 4 σελ. 94) « η εξεταζόμενη θέση ευρίσκεται εντός των ορίων περιοχής που ανήκει στα υπό προστασία υπόγεια υδατικά συστήματα» που καθορίστηκαν στο πλαίσιο της μελέτης «Κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών …….». Σύμφωνα δε με την Κ.Υ.Α. οικ. 391/2013 Φ.Ε.Κ. 1004/Β/2013, (σελ. 16.573) το Σύστημα Σκάλας (κωδ. Περιοχής προστασίας GR0300180Α17) ανήκει στα προστατευόμενα υδατικά συστήματα υδροληψίας, με απόληψη 0,8 εκ. κυβ. μέτρων/έτος για ύδρευση (σελ. 16578 Κ.Υ.Α. οικ. 391/2013) για τα οποία έχουν καθορισθεί με την ίδια Κ.Υ.Α. βασικά μέτρα προστασίας μεταξύ των οποίων «απαγορεύονται δραστηριότητες ……χώροι επεξεργασίας ή μεταφόρτωσης υγρών ή στερεών αποβλήτων (σελ. 16614, 16615 του ΦΕΚ 1004/Β/2013)…………………….
Τα ανωτέρω φρονούμε δεν χρειάζονται περαιτέρω ερμηνεία.
2) Σχετικά, με τα αναφερόμενα του κ. Παναγιωτακάκου, ότι, δήθεν, «η θέση στη Σκάλα Λακωνίας δεν εμπίπτει σε ζώνες και κριτήρια αποκλεισμού», ουδέν αναληθέστερο τούτων, εφόσον σε όλες τις Εκθέσεις των αρμοδίων Υπηρεσιών των Υπουργείων Εσωτερικών και Περιβάλλοντος κατά τη σχετική διαβούλευση για το Έργο και πριν αρχίσουν οι πολιτικές σκοπιμότητες για την προώθηση του, αναφέρεται για τις συνέπειες της επιλογής της θέσης αυτής: (σελίς 4) στην προαναφερθείσα από 17/1/2014 Εισήγηση της ΠΕΧΩ Περιφέρειας Πελοποννήσου: « Η δέσμευση γης υψηλής παραγωγικότητας η οποία αντίκειται τόσο στην ισχύουσα νομοθεσία και στον ΠΕΣΔΑ (εννοεί προηγούμενο ΠΕΣΔΑ 2010), αλλά και στις απόψεις που διατυπώνονται σε διάφορα σημεία της εξεταζόμενης μελέτης (εννοεί Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου σελίς 598-600). Και καταλήγει:
Συνέπειες των επιλογών αυτών είναι:
- Μεγάλος κίνδυνος για τη ρύπανση και μόλυνση των
υπόγειων νερών όπως προκύπτει από τα ανωτέρω αναφερόμενα
- Η δέσμευση γης υψηλής παραγωγικότητας, η οποία αντίκειται τόσο στην ισχύουσα νομοθεσία όσο και στον ΠΕΣΔΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ».
Εννοείται, ότι και ο αναθεωρημένος ΠΕΣΔΑ του 2015, Κεφάλαιο 6.2 (σελίς 2-29) αναφέρει στα Κριτήρια Αποκλεισμού και τα Περιβαλλοντικά ειδικότερα:
« Αποκλεισμός περιοχών χρήσεων γης που προβλέπονται από γενικές και ειδικές περιβαλλοντικές και χωροταξικές ρυθμίσεις και δεν είναι συμβατές με έργα διαχείρισης αποβλήτων»., (όπως η Περιοχή Προατατευομένων Υδάτων της Σκάλας Λακωνίας).
3) Εξάλλου η αναφορά, ότι, δήθεν, το Έργο « δεν επηρεάζει τις χρήσεις γης στην άμεση γειτονία του έργου», ΥΠΟΝΟΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΚΑΛΑΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ, ΓΙΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΥΨΗΛΗΣ ΟΧΛΗΣΕΩΣ (όπως ακριβώς και στις άλλες δύο χωροθετημένες θέσεις, δηλαδή Παλαιόχουνης Αρκαδίας και Καλλιρρόης Μεσσηνίας, γεγονός ανήκουστο σαν πολεοδομική παράβαση, με σοβαρές επιπτώσεις στην προστασία του περιβάλλοντος, σύμφωνα και με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ η αρμόδια αρχή για την ΕΠΟ (ΕΥΠΕ, τότε) , όφειλε να ελέγξει αυτοτελώς το επιτρεπτό της χρήσεως (σχετικές πλείστες αποφάσεις του ΣτΕ).
Μόνον και μόνον η τυχόν «αλλαγή χρήσεως», θα έπρεπε να επιφέρει «σφράγιση» της περιοχής από την Υπηρεσία Πολεοδομίας των Δήμων, σύμφωνα με την εξουσιοδοτική διάταξη το άρθρο 22 παρ. 5 εδ. 1 του Ν. 1650/86, που κατά πάγια και πάλιν νομολογία του ΣτΕ, θα έπρεπε να χωρεί ανεξάρτητα από το χαρακτηρισμό της περιοχής, ως Προστατευόμενης, δηλαδή όπως η Σκάλα Λακωνίας .
4) Περαιτέρω, φρονούμε, ότι η αναφορά του κ. Δημοτικού Συμβούλου σε παλαιά νομοθετήματα περί Προστασίας του Περιβάλλοντος, ουδέν έτερο αποδεικνύει σχετικά με το εξεταζόμενο θέμα, πλην ότι το Έργο τις παραβιάζει απολύτως. Σχετική η βασική Οδηγία 2000/60/Ε.Κ. που αναφέρεται και αποσκοπεί σε θέσπιση ενιαίου πλαισίου για την προστασία των εσωτερικών, επιφανειακών, μεταβατικών, παράκτιων και των υπόγειων υδάτων ,στα οποία απλούστατα προσκρούει το συγκεκριμένο θέμα. Σχετικές και οι μεταγενέστερες 2006/118/ΕΚ και 2008/105/ΕΚ σχετικά με πρότυπα ποιότητας σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων
5) Επίσης, στην από 5/06/2014 Εισήγηση του Γεωλόγου-Στελέχους του Τμήματος Περ/ντος και Υδρο/νομίας της Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας, μετά από το αριθμ. 172.205/15.04.2.2014 έγγραφο της Υπηρεσίας ΕΥΠΕ της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής, αρμόδιας για την έκδοση της ΑΕΠΟ του Έργου, με το οποίο διαβιβάστηκε Τεύχος Υδρογεωλογικής Μελέτης της περιοχής εγκατάστασης ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στη θέση ΔΕ3.1 της Διεύθυνσης Αναπτυξιακού Προγραμματισμού κ.λ.π. της Περιφέρειας Πελοποννήσου, για να λάβουν γνώση, αναφέροντα μεταξύ άλλων τα εξής αποκαλυπτικά και σημαντικά:
«……………….Η χωροθέτηση του Έργου εγκαταστάσεων ΜΕΑ και ΧΥΤΥ στην περιοχή Ξηροκάμπια του Δήμου Ευρώτα ενδέχεται να επιβαρύνει την ποιότητα των υπόγειων υδάτων που χρησιμοποιούνται για ύδρευση ή άρδευση. Εγκυμονείται κίνδυνος από ενδεχόμενη ρύπανση του υπόγειου υδροφορέα της περιοχής από την οποίαν αρδεύεται μεγάλη έκταση του Δήμου Ευρώτα, αλλά κυρίως επειδή σε μικρή απόσταση από την περιοχή του έργου βρίσκονται υδρευτικές γεωτρήσεις της Σκάλας.
Ο σχηματισμός πλούσιου καρστικού υδροφόρου πιστοποιείται από το σύστημα των πηγών της Σκάλας (και όχι πηγή Σκάλας), οι οποίες αναβλύζουν σε ένα μέτωπο 3 Km περίπου……………………………………
Η διασπορά των γεωτρήσεων στην περιφέρεια του Καρστικού σώματος οφείλεται όχι στη μη ύπαρξη υδροφορίας στα κεντρικά του σημεία, αλλά στο ότι είναι Δημόσια δασική έκταση χωρίς καλλιέργειες εκτός από μία μικρή σχετικά έκταση γύρω από το χώρο εγκαταστάσεως των ΜΕΑ-ΧΥΤΥ και Νοτιότερα, όπου και εκεί έχουν ανορυχθεί γεωτρήσεις……………………… Είναι γνωστό το φαινόμενο στους καρστικούς υδροφόρους να υπάρχουν σε μικρή απόσταση άγονες γεωτρήσεις και παραγωγικές μικρών και μεγάλων παροχών ……………………
Και συνεχίζει: "Με το σύντομο αυτό σημείωμα (εννοείται επί της παρουσιασθείσης μελέτης) θέλουμε να επισημάνουμε ότι δεν ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα και στις απαιτήσεις μιας μελέτης για την προστασία του μοναδικού προστατευόμενου ΥΥΣ στη Νότια Λακωνία, η οποία έχει τις πλέον υποβαθμισμένες ποιοτικά και ποσοτικά υπόγειους υδροφόρους εκτός από αυτήν της Σκάλας."
Και τελειώνοντας την αναφορά του ο υπηρεσιακός παράγοντας αναφέρει: Στηρίζεται (εννοείται η Γεωλογική Μελέτη της Διεύθυνσης Αναπτυξιακού Προγραμματισμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου, επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τη χωροθέτηση της Σκάλας) σε ελλιπή και αμφισβητούμενα στοιχεία , ενώ καταλήγει σε αυθαίρετα και άκρως αντιεπιστημονικά συμπεράσματα».
Σύντομα θα επανέλθουμε και με άλλα σημαντικά και ενδιαφέροντα για την εγκατάσταση ΜΕΑ και ΧΥΤΥ σε Σκάλα Λακωνίας.
Σπάρτη 3 Ιουλίου 2018.
Από το Συντονιστικό Όργανο Πολιτιστικών Συλλόγων Αρκαδίας –Μεσσηνίας κατά της ΣΔΙΤ Απορριμμάτων Πελοποννήσου».
Ενημερωθείτε για όλη την επικαιρότητα της Λακωνίας και όχι μόνο μέσα από τη συνεχή ροή του www.lakonikos.gr. Κάνετε like στη σελίδα και γίνετε μέλος στην ομάδα του lakonikos.gr στο Facebook για να μαθαίνετε τα νέα πρώτοι! Με το κύρος και την αξιοπιστία του "Λακωνικού Τύπου", της μοναδικής ημερήσιας εφημερίδας της Λακωνίας με ιστορία 20 και πλέον ετών