Αν στην Ελλάδα υπήρχε ένα σοβαρό πολιτικό σύστημα ασφαλώς θα είχαμε βγει από την κρίση με ένα μόνο μνημόνιο, όπως συνέβη με την Πορτογαλία,την Κύπρο, την Ισπανία, την Ισλανδία. Ολοκλήρωσαν η κάθε μια χώρα το μνημόνιο της και σήμερα παρουσιάζουν ανάπτυξη ολοένα αυξανόμενη. Η κρίση είναι πίσω τους.
Η επιτυχία τους οφείλεται στη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων. Όλοι συνεργάστηκαν ή έστω ανέχθηκαν τα μνημόνια χωρίς να υπονομεύσουν στο ελάχιστο όποιον κυβερνούσε. Ειδικά στην Πορτογαλία η αριστερά δεν υπέγραψε μνημόνια ούτε τα αποδέχθηκε ιδεολογικά, δεν διέλυσε τον κοινωνικό ιστό της χώρας όμως όπως έπραξε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ναρκοθετούσε κάθε βήμα της μνημονιακής κυβέρνησης.
Περίμενε και παρέλαβε την εξουσία σε ένα κράτος που έβγαινε από την κρίση. Και τώρα κυβερνά με σύνεση.
Στην Ελλάδα των τριών μνημονίων, των δανεικών που δεν τελειώνουν και της εννιάχρονης κρίσης που συνεχίζεται, όλοι γνωρίζουν ότι χρειαζόμαστε ένα τέταρτο μνημόνιο. Δηλαδή:
α) Να δανειζόμαστε από τους εταίρους μας με 1% αντί στις αγορές με 5% και 6% που θα προσθέτει στο χρέος τόκους δισεκατομμυρίων.
β) Να έχουμε την επιτήρηση των Ευρωπαίων που πασχίζουν οι άνθρωποι να καταργήσουν το πελατειακό κράτος των πολιτικών και των συνδικαλιστών, μήπως και γίνουμε μια χώρα με ευρωπαϊκή κανονικότητα.
(Θα έχετε ασφαλώς αντιληφθεί ότι επιβάλλουν και σωρεία μεταρρυθμίσεων πέραν των οικονομικών μέτρων. Γνωρίζουν ότι αν αφήσουν τους Έλληνες πολιτικούς ανέλεγκτους, μέσα από το πελατειακό κράτος θα ξανακαταστρέψουν την Ελλάδα).
Με δεδομένο ότι νέοι φόροι δεν μπορούν να μπουν πια (γιατί οι εισπράξεις ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΙ), ένα τέταρτο μνημόνιο θα περιοριζόταν μόνο στις τόσο αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ενώ θα υπήρχε και ένας «κουμπαράς» ασφαλείας 20 εκατ. ευρώ για να δανείζεται η χώρα πάμφθηνα κάθε φορά που είχε μια ανάγκη.
Ένα τέτοιο, τέταρτο μνημόνιο, θα ήταν μια ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ έξοδος από την κρίση, μια ελεγχόμενη περίοδοςπρος την κανονικότητα και την ανάπτυξη.
Έρχεται η κυβέρνηση και τι κάνει; Για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους σπρώχνει γοργά τη χώρα σε μια επικίνδυνη έξοδο στις αγορές, ώστε να μπορεί προεκλογικά να ισχυρίζεται το ψευδέστατο: «Βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια που μας έβαλαν οι άλλοι». Το κάνει γνωρίζοντας τους μεγάλους οικονομικούς κινδύνους που θα επωμιστεί η ελληνική οικονομία.
Θα βγούμε ξυπόλητοι στις αγορές μετά τον Αύγουστο του 2018; Ας ελπίσουμε πως όχι. Ας ελπίσουμε ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν θα το επιτρέψουν και πως θα επιβάλλουν την βελούδινη έξοδο που είναι ο μόνος δρόμος για την χώρα. Τον Αύγουστο του 2018 θα φανεί όλη η αλήθεια για την ελληνική οικονομία.
Βελούδινη έξοδος με ένα 4ο μνημόνιο
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΑΡΘΡΑ