Σας περιγράφω ένα αληθινό περιστατικό: Ο άνθρωπος δανείστηκε πριν από 18 χρόνια 90.000 ευρώ. Μέχρι το 2012 ήταν απολύτως συνεπής και είχε επιστρέψει στην Τράπεζα:
α) Όλο το κεφάλαιο που είχε εισπράξει δηλαδή τα 90.000 ευρώ.
β) Άλλες 50.000 ευρώ για τόκους μέχρι εκείνη την χρονική στιγμή.
γ) Είχε πληρώσει πάσης φύσεως έξοδα (συμβολαιογραφικά, σύνταξης φακέλλου κ.α. 2-3.000 ευρώ).
Το 2012 η κρίση τον καταστρέφει. Και ενώ του απέμενε να πληρώσει ένα υπόλοιπο τόκων 40.000 ευρώ περίπου, σήμερα, λόγω παρατεταμένης αδυναμίας του εμφανίζεται να χρωστά πάλι πάνω από 100.000 ευρώ!
Τα δεινά του δεν τελειώνουν εδώ. Αν του βγάλουν το σπίτι στον πλειστηριασμό, τότε θα πουληθεί περί τις 50.000 ευρώ οπότε θα συνεχίσει να είναι οφειλέτης. Και ο ίδιος σε πραγματική απόγνωση με ρωτά: «Είναι δυνατόν να έχω δώσει το κεφάλαιο και τους τόκους, να μου πάρουν και το σπίτι και να χρωστώ πάλι όσα δανείστηκα; Σε ποιον κόσμο ζω;»
Του απάντησα: «Ζεις φίλε μου στον κόσμο των ελληνικού ωχαδερφισμού. Κανείς δεν νοιάζεται πέρα από το σαρκίο του».
Σκεφθείτε τώρα ότι ακόμη και στην Μητρόπολη του καπιταλισμού τις ΗΠΑ, όποιος έχανε το ακίνητό του, το δάνειο του μηδενιζόταν. Ούτε εκεί δεν κρατούν τους ανθρώπους δια βίου οφειλέτες, με μια ζωή σε οριστικό αδιέξοδο, σε καταστροφή.
Αν η Ελλάδα ήταν μια χώρα όπου πρυτάνευε το ήθος και οι αξίες, οι Τράπεζες θα είχαν ήδη ξεμπροστιάσει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές (τους ξέρουν έναν έναν με τους λογαριασμούς τους...), θα είχαν προτείνει την ΑΠΑΛΛΑΓΗ όσων έχουν αποπληρώσει κεφάλαιο και μέρος των τόκων (η περίπτωση του φίλου μου), θα έδιναν μια ΔΕΥΤΕΡΗ ευκαιρία επιστροφής στο οικονομικό περιβάλλον στους 220.000 Έλληνες πτωχευμένους που εξευτελίζουν κάθε χρόνο με τις λίστες οφειλετών, θα θεσμοθετούσαν με ανθρωπιά και τιμιότητα ότι πρέπει για να ανακουφίσουν τα ΘΥΜΑΤΑ της κρίσης.
Τίποτε από όλα αυτά δεν κάνουν. Ψεύδονται ότι η πρώτη κατοικία προστατεύεται, νομοθετούν ότι θα βάζουν φυλακή όποιον εμποδίζει πλειστηριασμούς, βαφτίζουν τους πάντες ανεύθυνους δανειολήπτες και καθαρίζουν.
Σε αυτό το κρεσέντο ανηθικότητας συμμετέχουν και οι Τράπεζες. Κρύβονται και δεν προτείνουν τίποτε απολύτως ενώ αυτές και ξέρουν και έχουν τις λύσεις. Ντροπή τους.