Μία και μόνο μια αιτία καταστρέφει την Ελλάδα: Το πελατειακό, κομματικό κράτος. Όλα τα αρνητικά που βιώνει η χώρα και ο πολίτης έχουν αυτήν την αφετηρία. Το παρασιτικό, πελατειακό κομματικό κράτος. Οι πολιτικοί δεν χρειάζεται να εκπονήσουν σχέδια ανάπτυξης ή εκσυγχρονισμού της χώρας. Τι να τα κάνουν; Αφού η εκλογή τους εξαρτάται από το πελατειακό κράτος όχι από το αν κυβερνούν καλά και σωστά.
Το τι συμβαίνει είναι απλό. Όποιο κόμμα παίρνει την εξουσία θεωρεί ότι το κράτος είναι το μαγαζάκι του και ξεκινά να το καταληστεύει μοιράζοντας δουλειές, προσλαμβάνοντας ημέτερους κ.ο.κ.
Το κάνουν προσθέτοντας φοβερά κόστη τα οποία τα μαζεύουν από την ληστρική φορολογική επιδρομή κατά του ιδιωτικού τομέα. Το κάνουν χωρίζοντας τους Έλληνες σε "δικούς τους" και κοινωνικά λεπρούς. Το κάνουν προσθέτοντας Φορείς, Τμήματα, Διευθύνσεις (για να προσλαμβάνουν), δημιουργώντας ένα τέρας που λέγεται "γραφειοκρατία" και ένα δεύτερο τέρας που λέγεται "κράτος που τα φρενάρει όλα".
Οι πολίτες αδιαφορούν για όλα τα παραπάνω. Αδιαφορούν για το αν λειτουργεί η Δημοκρατία, αν τους λένε οι πολιτικοί ψέματα, αν τους κόβουν συντάξεις κ.ό.κ. "Άκρες" θέλουν να έχουν με το (εκάστοτε) κόμμα που κυβερνά, για να εξυπηρετηθούν στα αιτήματα τους.
Τώρα θα μου πείτε γιατί ξαναθυμήθηκα το πελατειακό - κομματικό κράτος. Μα γιατί το πολιτικό σύστημα που το συντηρεί προς ίδιον όφελος, (και σε βάρος όλων των υπολοίπων), εξακολουθεί να το μεγαλώνει!
Αυτή η κυβέρνηση αύξησε τους φορείς του ευρύτερου Δημόσιου τομέα από 227 σε 374. Τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου από 1.068 σε 1.211. Τους δημόσιους υπαλλήλους από 686.000 σε 713.000. Είναι αυτοί οι αριθμοί οι τελικοί; ΟΧΙ.
Από τους 1.730 φορείς του Δημοσίου, μόνον... 16 (!!!) έχουν στείλει στοιχεία για τις δομές τους, οπότε σίγουρα οι αριθμοί είναι χειρότεροι και για να λέμε την αλήθεια, κανείς δεν τους γνωρίζει.
Συνεχίζεται λοιπόν κάτι μοναδικό σε ολόκληρη την Ευρώπη: Η Ελλάδα είναι η ΜΟΝΗ ΧΩΡΑ στην οποία οι πολιτικοί καταλαμβάνουν τον κοινό εθνικό πλούτο όταν "κυβερνούν", τον σπαταλούν με μοναδικό σκοπό την επανεκλογή τους, πάντα χωρίς σχέδιο και χωρίς ίχνος ντροπής και φυσικά ποτέ δεν λογοδοτούν για τις συμφορές που διαιωνίζει αυτή η κατάσταση.