Είναι πράγματι εντυπωσιακό. Ακόμη και το μεγάλο ΕΘΝΙΚΟ θέμα του Σκοπιανού αντί να ενώνει τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου ώστε να διεκδικηθεί το ύψιστο, τι έχει συμβεί; Το θέμα χειρίζεται εν κρυπτώ μια μικρή ομάδα προσώπων στο Μαξίμου, ενώ παράλληλα όλοι είναι εναντίον όλων με ΜΟΝΑΔΙΚΟ κριτήριο, τα κομματικά οφέλη που μπορούν να κερδηθούν.   Μετατρέψαμε ένα μεγάλο εθνικό θέμα σε φτηνή κομματική αντιπαράθεση, γεμάτη κραυγές, κορώνες, μηδενική ενημέρωση και χωρίς κανείς να έχει πραγματική θέση για το ζήτημα.   Καταφέραμε δηλαδή, χαράσσοντας σκληρές κομματικές γραμμές, άλλοι να προσπαθούν να φτιάξουν κόμμα στα δεξιά της ΝΔ, άλλοι να φλερτάρουν με το "Κίνημα Αλλαγής" μήπως κα τα βρουν για τον εκλογικό νόμο, άλλοι να ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν κόμματα πηγαίνοντας σε άλλα.   Και στην περίπτωση του Σκοπιανού, η διαπίστωση είναι ότι η χώρα είναι εντελώς ανίκανη να συνεννοηθεί και πως το μόνιμο μοντέλο είναι μέσα από συγκρούσεις, τελικά να αποφασίσει αυτός που κυβερνά χωρίς να ερωτά κανέναν. Η Ελλάδα βιώνει μια φοβερής έκτασης ΘΕΣΜΙΚΗ κρίση. Ο κοινοβουλευτισμός δεν λειτουργεί στοιχειωδώς.   Τι πρόκειται να συμβεί; Ισχυρίζομαι - και το έχω γράψει - ότι η κυβέρνηση θα υπογράψει τη σύνθετη ονομασία, το έχει αποφασίσει. Η νεώτερη τοποθέτηση της κυβέρνησης ότι πρώτα θα πρέπει να επιλυθεί το αλυτρωτικό θα διευθετηθεί εύκολα, είναι προσχηματική.   Θα υπογραφούν διμερείς συμφωνίες, θα φωνάξουν... εγγυήτριες δυνάμεις που θα υποσχεθούν ότι θα ελέγχουν τα συμφωνηθέντα, πιθανόν να αναγγελθούν και συνεργασίες σε διάφορα επίπεδα (π.χ επιτροπές που θα διευθετήσουν ιστορικά το θέμα ή οικονομικές συμφωνίες).   Στα παραπάνω τα προβλήματα είναι ΔΥΟ. Το πρώτο ότι για μια ακόμη φορά αποφασίζονται τα σοβαρά εν αγνοία ΟΛΩΝ (έτσι γίνεται πάντα σε αυτή την δύσμοιρη χώρα) και το δεύτερο ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας φαντάζει τραγικά λίγο στο σύνολό του.