Πίσω από τις κορώνες της κυβέρνησης για ένα καλό 2017 που έφυγε και ένα καλύτερο 2018 που ήρθε, βρίσκεται η πραγματικότητα, η οποία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και την οποία γνωρίζει, καλύτερα από κάθε άλλον, ο ελληνικός λαός:
Μνημόνια μέχρι το 2060
Κατά το 2017 η κυβέρνηση, πιστή και απόλυτα υποτακτική στις εντολές των αφεντικών, εφάρμοσε μέτρα βαθέματος του μνημονιακού καθεστώτος ΚΑΙ ποσοτικά ΚΑΙ ποιοτικά!!! Με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η κυβέρνηση, η χώρα και ο λαός είναι «σιδηροδέσμιοι» μέχρι το 2060 ενώ ο εθνικός πλούτος έχει υποθηκευτεί μέχρι το 2100 !!!
Το 2017 ξεκίνησε με τη 2η αξιολόγηση του τρέχοντος μνημονίου. Βάση συζήτησης ήταν η επίτευξη των υπερβολικών πλεονασμάτων 3,5% επί του ΑΕΠ στην περίοδο 2018-2022, για τα οποία είχε ήδη δεσμευθεί η κυβέρνηση. Ουσιαστικά επρόκειτο για συνταγματική εκτροπή, αφού συμφωνούνταν μέτρα που δέσμευαν επόμενες κυβερνήσεις, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την κυβέρνηση να νομοθετήσει την λήψη ετησίως μέτρων 3,8 δισ. ευρώ ως εξής:
α) Μείωση των συντάξεων κατά 1,8 δισ. ευρώ, με την περικοπή της προσωπικής διαφοράς (μείωση 18% κατά μέσο όρο στις συντάξεις) του νόμου Κατρούγκαλου από 1/1/2019 και
β) Αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 2 δισ. ευρώ με τη μείωση του αφορολόγητου από 1/1/2020 από 8.600 σε 5.600 ευρώ, που σημαίνει μέση μείωση των εισοδημάτων κατά 7-8%. Όσον αφορά, δε, στις ημερομηνίες έναρξης των μέτρων, αυτές ήταν ενδεικτικές, αφού, ήδη, κυβέρνηση και δανειστές, συζητούν για την εφαρμογή τους νωρίτερα.
Σχετικά με τη λήψη μεσοπρόθεσμων μέτρων μείωσης του δημοσίου χρέους η κυβέρνηση, παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις της, έκανε μια μεγάλη «τρύπα στο νερό» χωρίς να πετύχει κάποια ουσιαστική δέσμευση και εξέλιξη. Αντιθέτως το Eurogroup καλωσόρισε τη δέσμευση της Ελλάδας να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 (!!!) και από εκεί κι έπειτα ένα πρωτογενές πλεόνασμα ίσο ή μεγαλύτερο, αλλά κοντά στο 2% του ΑΕΠ, στην περίοδο από το 2023 έως το 2060 !!!
Ουσιαστικά, η κυβέρνηση συμφώνησε, τα επόμενα 43 χρόνια να γίνει «αφαίμαξη» από την οικονομία συνολικά 186 δισ. ευρώ (4,3 δισ. ετησίως), για να στηριχτούν οι αποπληρωμές των δανείων. Τα νούμερα αυτά και οι σχετικές αποφάσεις αποτελούν παγκόσμιες πρωτοτυπίες που δεν έχουν επιτευχθεί από καμιά χώρα στο παρελθόν.
Τράπεζες και πλειστηριασμοί
Μια άλλη προτεραιότητα του 2017 για την κυβέρνηση ήταν να στηριχτούν, για μια ακόμα φορά, οι τράπεζες σε βάρος του ήδη φτωχοποιημένου λαού. Έτσι συμφωνήθηκε να μπουν οι τράπεζες σε 20ετή απόλυτη φορολογική ασυλία για ένα συνολικό ποσό φόρων 20 δισ. ευρώ μέσω της «αναβαλλόμενης φορολογίας». Αντίθετα, το λαϊκό εισόδημα πάνω από τα 460 ευρώ μηνιαίως θα φορολογείται στυγνά.
Παράλληλα, κυβέρνηση και δανειστές, για να αντιμετωπίσουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις που έχουν μπλοκάρει τους φυσικούς πλειστηριασμούς στα ειρηνοδικεία, προχώρησαν στη θεσμοθέτηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών αλλά και στην ποινική δίωξη όσων αντιστέκονται. Οι εξελίξεις αυτέςάνοιξαν την όρεξη των αρπακτικών funds που είναι οι μέτοχοι των τραπεζών: Σταδιακά, όλο το 2017, «πωλούνταν» από τις τράπεζες στα funds, έναντι εξευτελιστικών τιμημάτων, τα δάνεια μαζί φυσικά με τις υποθήκες. Κι αυτό θα ενταθεί το 2018, αφού σταματά κάθε περιορισμός. Έτσι τα funds θα κερδοσκοπήσουν με τις κρυμμένες υπεραξίες από τις υποθήκες και οι τράπεζες θα παραμείνουν άδεια κουφάρια για να ανακεφαλαιοποιηθούν ξανά, αυτή τη φορά με τη λεηλασία των λαϊκών καταθέσεων.
Ελαστικές εργασιακές σχέσεις και ανεργία
Μια άλλη κυβερνητική πομφόλυγα του 2017 ήταν η δήθεν μείωση της ανεργίας. Η αλήθεια είναι όμως διαμετρικά αντίθετη:
α) Η αδήλωτη εργασία και η παραβατικότηταείναι σε έκταση που δεν έχει καταγραφεί.β) Πολύ μεγάλος αριθμός εργαζομένωνδεν καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
γ) Μέσα απ’ αυτές τις διαδικασίες οι εργαζόμενοι φτωχοποιούνται διαρκώς και υπάγονται ολοένα και περισσότερο στους κατώτατους μισθούς. Το 1/3 των απασχολούμενων «αμείβεται» με ποσά κάτω από τα 300 ευρώ μηνιαίως.
δ) Η απλήρωτη εργασία έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις. Το 50% από τους 1.650.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, δεν λαμβάνει τα δεδουλευμένα , από έναν έως 14-15 μήνες.
ε) Οι σταθερές σχέσεις εργασίας έχουν διαλυθεί υπέρ των ευέλικτων! Πάνω από 57% των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν το 2017, αφορούν σε μερική και εκ περιτροπής εργασία. Με αυτά τα δεδομένα δεν μπορούμε να μιλάμε για μείωση της ανεργίας, αλλά για μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε δύο ή περισσότερα άτομα ώστε να καταγράφεται εικονική μείωση.
Αποκρατικοποιήσεις πλιάτσικο
Το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου συνεχίστηκε ΚΑΙ το 2017, με χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις την μεταβίβαση στη Fraport των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, το Ελληνικό, τον ΟΛΘ κ.ά. με όρους υπέρ των συμφερόντων των αγοραστών. Παράλληλα, εκτός από τα εξευτελιστικά τιμήματα, οι «αγοραστές» παίρνουν και μπόνους επιδοτήσεις – επιστροφές δεκάδων εκατομμυρίων από το κράτος , όπως συνέβη με τη Fraport και τους Ιταλούς στον ΟΣΕ. Το πάρτι λεηλασίας αναμένεται να συνεχιστεί καθώς πρόσφατα αποφασίστηκε η εκποίηση του 31% της ΔΕΗ, σημαντικών μονάδων παραγωγής της και ορυχείων λιγνίτη, αλλά και αρκετών άλλων δημόσιων επιχειρήσεων και ακινήτων.
Η απάτη εξόδου στις αγορές
Η έξοδος από τα μνημόνια που είχε εξαγγελθεί για το 2017 μετατέθηκε για το 2018. Bεβαίως αποκρύπτεται ότι αυτή έξοδος (αν γίνει και όποτε γίνει) θα γίνει με τους όρους και τις πολιτικές που επέβαλαν τα αφεντικά και θα είναι βαμμένη από το αίμα του λαού. Αποκρύπτεται, ακόμα, ότι τα επιτόκια δανεισμού από τις αγορές θα είναι δυσβάστακτα και θα αυξάνουν το χρέος, ότι η δυνατότητα ελάφρυνσης του χρέους θα απομακρυνθεί («αφού μπορείτε να δανείζεστε για να μας πληρώνετε, δεν υπάρχει ανάγκη ελάφρυνσης χρέους») και ότι η χώρα θα είναι ευάλωτη σε εκβιαστικές απαιτήσεις των αφεντικών στο πλαίσιο των αξιολογήσεων («πειθαρχήστε σε ό,τι σας ζητάμε, γιατί θα σας κάνουμε αρνητική αξιολόγηση κι έτσι θα χάσετε την εμπιστοσύνη των αγορών»).
Φορολογική επιδρομή- μείωση κοινωνικών δαπανών
Ο ΣΥΡΙΖΑ αν και, προεκλογικά, υποσχόταν ότι θα ανέβαζε το αφορολόγητο από 9.200 σε 12.000 ευρώ έπραξε ακριβώς το αντίθετο:
Μείωσε το αφορολόγητο από 9.200 ευρώ σε 8.600 από 1-1-2017 και προ-νομοθέτησε ότι θα το κατεβάσει στα 5.600 ευρώ το αργότερο την 1-1-2020. Παράλληλα μ’ αυτό η φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων συνεχίστηκε ΚΑΙ το 2017 με νέους φόρους (3,1 δις. ευρώ με αιχμή τους έμμεσους φόρους που είναι οι πλέον αντιλαϊκοί και άδικοι) ακόμα και με κατασχέσεις πρώτης κατοικίας για οφειλή από 1.500 ευρώ. Η υπερφορολόγηση είχε σαν αποτέλεσμα να αυξηθούν με ταχύτατους ρυθμούς οι οφειλές προς το δημόσιο, με μέση μηνιαία αύξηση πάνω από 1 δις. ευρώ και συνολικό ύψος που ξεπέρασε ήδη τα 100 δις. Στον προϋπολογισμό του 2018, οι νέοι φόροι ανέρχονται σε 1 δισ.
Συνολικά, οι φόροι που καλούνται να πληρώσουν κατά το 2018 τα λαϊκά στρώματα (για τους έχοντες υπάρχουν τα παραδείσια νησιά και οι offshore) θα είναι οι υψηλότεροι σε απόλυτο μέγεθος μετά το 2011, παρόλο που το ΑΕΠ σε όλη αυτήν την περίοδο έχει μειωθεί κατά 20%.
Κι ενώ οι φόροι αυξάνονται, οι κοινωνικές δαπάνες μειώνονται προκειμένου να επιτευχθούν τα αιματοβαμμένα κυβερνητικά πλεονάσματα. Οι δαπάνες για κοινωνική ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία ήταν μειωμένες το 2017, ενώ για το 2018 προβλέπεται νέο «τσεκούρωμα» 1,6 δισ. Ευρώ. Σε αντιστάθμισμα των μειώσεων η κυβέρνηση κάνει ελεημοσύνες με ψίχουλα από τα «υπέρ-πλεονάσματα» που επιτυγχάνει. Και, για να φαίνονται φουσκωμένα τα νούμερα, βαφτίζει κοινωνικό μέρισμα ακόμα και τα χρήματα που παράνομα εισέπραττε υπέρ ΕΟΠΥΥ από τους συνταξιούχους και υποχρεώθηκε από τα δικαστήρια να τα επιστρέψει.
Το παραμύθι της ανάπτυξης
Στον προϋπολογισμό του 2017 (Δεκέμβριος 2016) η κυβέρνηση και οι δανειστές πρόβλεψαν αύξηση του ΑΕΠ 2,7% για το τρέχον έτος. Η πραγματικότητα τους προσγείωσε απότομα , όπως και το 2016. Τον Ιούνιο μείωσαν την πρόβλεψη σε 1,8% και τον Σεπτέμβριο σε 1,6%. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πολύ παρακάτω. Όσον αφορά δε στη διαχρονική εξέλιξη του ΑΕΠ, αυτό, με την όποια ασθενική αύξηση του 2017, θα φτάσει (αν δεν συνεχίσει να υπολείπεται) στο ύψος που ήταν στο τέλος του 2014, όταν το παρέλαβε η παρούσα κυβέρνηση.
Δηλαδή 3 χρόνια χαμένα… ενώ έχουν ληφθεί μια σειράσκληρών αντιλαϊκών μέτρων.
Ένα ακόμα κυβερνητικό παραμύθι είναι πως έρχεται η ανάπτυξη. Στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, όμως, καταγράφηκε (ΚΑΙ το 2017) μείωση των επενδύσεων ενώ η αύξηση κατά 70%, των χρημάτων από το εξωτερικό που δηλώνονται ως «ξένες άμεσες επενδύσεις» και που επικαλείται ως επιτυχία της η κυβέρνηση δεν αφορούν πραγματικές επενδύσεις αλλά λογιστικές καταγραφές. Στην περίπτωση της Ελλάδας το μεγαλύτερο μέρος από αυτά τα χρήματα εισέρχεται στο πλαίσιο του πλιάτσικου στην ελληνική, δημόσια και ιδιωτική, περιουσία. Είναι κυρίως τα χρήματα των εξαγορών, «έναντι πινακίου φακής», επιχειρήσεων και ακινήτων. Παράλληλα, στον ίδιο λογαριασμό εντάσσονται και μεταβιβαστικές πληρωμές στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιημένου σχεδιασμού των πολυεθνικών για φοροαποφυγή.
Η κατάργηση των αγορών χωρίς μεσάζοντες
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που συμμετείχε ενεργά στο κίνημα «χωρίς μεσάζοντες» όσο ήταν αντιπολίτευση, υποσχέθηκε, μεταξύ άλλων, την κατάργηση του νόμου Σαμαρά και τη θέσπιση νόμου για τις κοινωνικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης «χωρίς μεσάζοντες». Μετά από πολλές διαβουλεύσεις έκανε κι εδώ «κωλοτούμπα» ψηφίζοντας ένα νόμο που δεν έχει κανένα στοιχείο από τον κοινωνικό χαρακτήρα που είχαν μέχρι τώρα οι σχετικές αγορές και περνά όλη την αρμοδιότητα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση:
Σε κάθε δήμο μπορεί να υπάρχει μία μόνο δράση το μήνα, από φορέα που έχει νομική προσωπικότητα και υπό την έγκριση του δήμου. Η αυτό-οργάνωση των πολιτών παραπέμφθηκε στις «καλένδες»…
Το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται
Η κυβέρνηση διαλαλεί τις επιτυχίες της για τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα. Για το 2017 το πλεόνασμα προβλέπεται να ξεπεράσει το στόχο του 1,5% του ΑΕΠ. Όμως, το χρέος συνεχίζει και αυξάνεται τόσο σε απόλυτο ύψος όσο και σε ποσοστό του ΑΕΠ και θα φθάσει (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης, γιατί στην πραγματικότητα τα νούμερα θα είναι χειρότερα) στα 318 δισ. ευρώ το 2017 και στα 332 δισ. το 2018, κινούμενο γύρω από το 180% του ΑΕΠ.
Και να σκεφτεί κανείς ότι μπήκαμε στα μνημόνια για να αντιμετωπίσουμε το χρέος που τότε (2010) ήταν 318 δισ. ευρώ (146% του ΑΕΠ) και προχωρήσαμε σε διαγραφή (PSI) 120 δισ. ευρώ (!)
Δυστυχώς, ΚΑΙ το 2017, κατέδειξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που το 2015 έταξε ΕΛΠΙΔΑ στους Έλληνες, αποκάλυψε το πραγματικό του πρόσωπο ως μία συστημική δύναμη, αναπόσπαστο τμήμα του σάπιου πολιτικού συστήματος. Με την πολιτική του ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε (με τον καλύτερο για τους «δανειστές» τρόπο) τη μνημονιακή πολιτική που παρέλαβε από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, διαρρηγνύοντας (με τον τρόπο αυτό) μια για πάντα οποιονδήποτε δεσμό με την Αριστερά.
Ο Ελληνικός Λαός, ο οποίος το 2015 έκανε μιαν ιστορική πολιτική υπέρβασηδίνοντας την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ , εμπιστευόμενος διακηρύξεις που προδόθηκαν οικτρά, ΔΕΝ έχει κανένα λόγο, πλέον, να στηρίζει και να εμπιστεύεται τα μνημονιακά κόμματα.
Ο δρόμος προς τα Αριστερά παραμένει ανοιχτός, αρκεί ΚΑΙ η Αριστερά να αρθεί στο ύψος των κρίσιμων περιστάσεων και να αναλάβει τις ιστορικές της ευθύνες, αναδεικνύοντας τις ιδεολογικές και στρατηγικές διαφορές της με τα μνημονιακά –συστημικά κόμματα εξουσίας (ΚΑΙ στους στόχους ΚΑΙ στη πορεία), οι οποίες διαφορέςθα αποτυπωθούν και θα διατυπωθούν ΞΕΚΑΘΑΡΑ στη συγκρότηση μιας πλήρους, σαφούς κι επεξεργασμένης πρότασης κυβερνητικής πολιτικής για τον άλλο δρόμο, υπέρ των μη προνομιούχων Ελλήνων!