Παρακολουθώ υπομονετικά τη δημόσια συζήτηση για τον νέο πνιγμό της Μάνδρας Αττικής. Εκεί η μικρή αυτή πόλη καταστράφηκε και πάλι, αυτή τη φορά από ένα θερινό μπουρίνι. Πλημμύρισαν σπίτια, καταστράφηκαν δρόμοι, παρασύρθηκαν αυτοκίνητα.
Το ερώτημα γύρω από το οποίο γίνεται αυτή η δημόσια συζήτηση στα κεντρικά Μέσα Ενημέρωσης είναι: Αν και τον περασμένο Νοέμβριο είχαμε εκεί 24 νεκρούς, πάλι το κράτος δεν μπόρεσε να κάνει καμία απολύτως παρέμβαση ώστε η Μάνδρα να προστατευθεί οριστικά.
Τι λένε οι κυβερνητικοί σε αυτή τη δημόσια συζήτηση; Ότι έχουν κάνει... ρεκόρ προώθησης εγγράφων ώστε κάποια στιγμή να ξεκινήσουν τα αναγκαία έργα! Τι λένε οι της αντιπολίτευσης; Ότι ενώ έπρεπε να εφαρμοστούν νόμοι παράκαμψης της γραφειοκρατίας, ούτε που το σκέφτηκαν.
Τι δεν λένε και οι δύο; Ότι δεν έχουν προτείνει ούτε ένα μέτρο ΜΕΙΩΣΗΣ του τέρατος της γραφειοκρατίας που φρενάρει όχι μόνο τα έργα στη Μάνδρα - χρειάζονται έως 8 χρόνια για να καθαρίσουν ένα ρέμα - αλλά τα πάντα στη χώρα: Δημόσια έργα, ιδιωτικές επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις, επαφή με τον πολίτη και πολλά άλλα.
Η μεν κυβέρνηση εδώ και 4 χρόνια όχι μόνο δεν έχει ασχοληθεί με την μείωση της γραφειοκρατίας, αντιθέτως την αυξάνει προσθέτοντας νέους αχρείαστους φορείς, τμήματα και υπογραφές για να κάνει προεκλογικές κομματικές προσλήψεις.
Η δε αντιπολίτευση υπόσχεται μείωση του κράτους - όπως μιλούσε ο Καραμανλής για επανίδρυση... - αλλά δεν έχει πει ούτε μια λέξη για συγκεκριμένα μέτρα. Θα καταργηθούν π.χ οι 1200 φορείς - φαντάσματα;
Αλλά ας μην μακρηγορώ. Το ερώτημα προς κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι αν έχουν πρόθεση να καταργήσουν το χυδαίο πελατειακό - κομματικό κράτος που καταληστεύει τον κοινό πλούτο, διαχωρίζει τους Έλληνες σε ημέτερους και λεπρούς και αδρανοποιεί ή και καταδιώκει όλες τις υγιείς δυνάμεις της χώρας.
Το πελατειακό κράτος πνίγει κάθε τόσο τη Μάνδρα, όχι οι βροχές. Τι θα κάνουν με αυτό το δικό τους τέρας που το συντηρούν για να έχουν την εξουσία;