Η οικ. Μπαγιώκου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1933

Τρίτη, 26 Σεπτέμβριος 2023 15:58 | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Η οικ. Μπαγιώκου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1933

Η Αναβρυτή, ριζωμένη εδώ και αιώνες στην αγκαλιά του Ταϋγέτου μέσα σ’ ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα αποτελούσε ένα βιοτεχνικό κεφαλοχώρι, όπου είχαν αναπτυχθεί η βυρσοδεψία, η υποδηματοποιία, η ταπητουργία, η υφαντουργία, η σχοινοπλοκία, η κηροπλαστική και η οικοτεχνία. Εκείνη την εποχή, η Αναβρυτή των τριών περίπου χιλιάδων κατοίκων, που διέθετε δύο Ενορίες, δύο ενεργά Μοναστήρια, τράπεζα και πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις, τροφοδοτούσε με βασικά είδη την ευρύτερη περιοχή και έδινε δουλειές σε αρκετούς που δεν κατάγονταν από εκεί. 

Μία από τις οικογένειες που έζησαν έντιμα, εργάστηκαν σκληρά και παρήγαγαν σπουδαίο έργο, ήταν η οικογένεια του Παναγιώτη Μπαγιώκου, ο οποίος ήταν μοναχογιός του Ιωάννη, ιδρυτή της οικογένειας, που είχε έρθει στην Αναβρυτή τα χρόνια της Επανάστασης του '21 από Μεσσηνία. Ο Παναγιώτης με τη σύζυγό του Αντωνία απέκτησαν πέντε αγόρια και μία κόρη. Τα αδέλφια, πάντα σε πνεύμα ομόνοιας και αγάπης, δημιούργησαν μία βιοτεχνία υποδηματοποιίας, η οποία στεγάστηκε στο ισόγειο του πρώτου τριώροφου κτιρίου του χωριού. Με εξαιρετικά δέρματα από τις ντόπιες βυρσοδεψίες, απαράμιλλη μαστοριά και βοηθητικό εργατικό δυναμικό παρήγαγαν ποιοτικά προϊόντα, όπως αρβύλες, παπούτσια, παντόφλες και σανδάλια. Σταδιακά αύξησαν την παραγωγή τους και επεκτάθηκαν σε αρκετές πελοποννησιακές αγορές, πέραν της Σπάρτης και των χωριών της. 

Το 1933, στο απόγειο της οικογενειακής επιχείρησης, και αφού είχαν ξεπεραστεί οι Βαλκανικοί πόλεμοι και η Μικρασιατική εκστρατεία, όπου έλαβαν μέρος όλα τα αδέλφια, η οικογένεια Μπαγιώκου συμμετείχε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, η οποία τότε βρισκόταν στον όγδοο χρόνο λειτουργίας της. Εκεί απέσπασαν εγκωμιαστικά σχόλια για την ποιότητα των υποδημάτων τους, έκλεισαν εμπορικές συμφωνίες και βραβεύτηκαν με το αργυρό βραβείο. Μάλιστα, την ίδια χρονιά, η συγγενική οικογένεια Κατσίχτη (η μοναχοκόρη Μπαγιώκου είχε παντρευτεί Κατσίχτη), με την οποία είχαν συνταξιδέψει, απέσπασε το χρυσό βραβείο για τους τάπητές της. 

Στα χρόνια που ακολούθησαν, εξαιτίας οικογενειακών προβλημάτων (ο παππούς μου Δημήτρης απεβίωσε το 1935) αλλά και λόγω του επικείμενου Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν κατέστη δυνατή η εκ νέου συμμετοχή τους στη ΔΕΘ.

Μετά την Κατοχή, αφενός λόγω της έναρξης του δεύτερου μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος, αφετέρου λόγω της βιομηχανικής εξέλιξης, οι βιοτεχνίες της Αναβρυτής είτε μεταφέρθηκαν στη Σπάρτη, είτε έπαυσαν τη λειτουργία τους. 

Το βραβείο από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, όμως, που κοσμούσε επί χρόνια το κατάστημα υποδημάτων του αείμνηστου πατέρα μου, παρέμεινε, για να θυμίζει τις λαμπρές ημέρες της Αναβρυτής. Παράλληλα, ως οικογενειακό κειμήλιο, αποτελεί έμπρακτη απόδειξη ομόνοιας, εργατικότητας, ποιοτικής δημιουργίας και προοδευτικού εμπορικού πνεύματος!
Εις μνήμην των προγόνων μου,
Δημήτρης Θ. Μπαγιώκος

Σ.Σ.: Στο φωτογραφικό υλικό, πέρα από το βραβείο της Δ.Ε.Θ., περιλαμβάνεται μία ιστορική φωτογραφία από το οικογενειακό εργαστήριο εν ώρα εργασίας, μία από την τυχαία συνάντηση στο Άργος των τεσσάρων εκ των πέντε αδελφών σε περίοδο επιστράτευσης, μία φωτογραφία της Αναβρυτής του 1960 από τον αείμνηστο Νίκο Γεωργιάδη και μία από την Δ.Ε.Θ. των πρώτων ετών.

Έκθεση εικόνων

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

Koutsoviti

Η δική σας είδηση