Η Γαλλική Επανάσταση (1789) ήταν η αρχή της εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας στη Δύση. Μέσα από αυτήν καταλύθηκαν μοναρχίες και Βασίλεια. Οι πολίτες έπαψαν να είναι υπόδουλοι, έγιναν μέρος της διαδικασίας για αποφάσεις. Να, γιατί η Γαλλία ήταν και είναι ο κύριος μοχλός της Δημοκρατίας στην Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο.
Τι συμβαίνει όμως και σήμερα η Γαλλία δεν μπορεί πια να λειτουργήσει σαν μια δημοκρατική χώρα που ξέρει πως να πορευτεί; Παρατηρητές εκτιμούν ότι η νίκη της Λεπέν, που στην πραγματικότητα δεν εκφράζει πολιτικά και πρακτικά τίποτε, οφείλεται σε θέματα όπως η εξαθλίωση των μεσαίων στρωμάτων, οι υψηλοί δείκτες της ανεργίας, το ολοένα και μεγαλύτερο πρόβλημα των ναρκωτικών, η μαζική παράνομη μετανάστευση.
Οι Γάλλοι στράφηκαν στον Μακρόν αποδομώντας τα ιστορικά τους κόμματα. Ο Μακρόν υποσχέθηκε πολλά, αλλά απέτυχε. Ευνόησε τα άκρα διαλύοντας την Αριστερά και τη Δεξιά. Όπως λέγει ο Πασκάλ Πρυκνέρ, θέλει να έχει τον έλεγχο των πάντων και αρνείται να συνομιλήσει με βουλευτές ή υπουργούς. Είναι ένας συνδυασμός μονάρχη και κακομαθημένου παιδιού. Με τις πρόωρες εκλογές πήρε ρίσκο και απέτυχε.
Το αδιέξοδο στη Γαλλία είναι φοβερό, αν σκεφτεί κανείς ότι η παρένθεση με τον Μακρόν κλείνει και κανείς δεν μπορεί να περιγράψει ένα στέρεο μέλλον. Η Γαλλία, το κορυφαίο κοινωνικό κράτος στον πλανήτη, δεν αντέχει το βίαιο ισλάμ, τα ανύπαρκτα σύνορα, την έλλειψη κατεύθυνσης και τελικά την απαξίωση της ίδιας της Δημοκρατίας.
