Σύμφωνα με το «ρεπορτάζ» ενός Λάκωνα δημοσιογράφου (το 1858). Ο φόβος ωθεί τον Όθωνα εις το να δώσει συντάξεις και προίκες στις «ορφανές» του 1821

Γράφει ο Μηνάς Αναστασάκης
Δευτέρα, 20 Φεβρουάριος 2012 02:00 | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Πολύ προ του έτους 1858 οι Έλληνες είχαν «εξεγερθεί» εναντίον της βασιλικής βαυαροκρατίας του Όθωνα. Όσο δε περνούσαν τα χρόνια, τόσο περισσότερο ο ελληνικός λαός αντιπαθούσε το βασιλιά, τη γυναίκα του Αμαλία και πολλούς αυλικούς. Ακόμα και ένα τμήμα της μεγάλης φιλοβασιλικής οικογένειας Μαυρομιχάλη συμμετείχε -προσεκτικά- στις προετοιμασίες για την έξωση του Όθωνα, την ίδια στιγμή που άλλος κλάδος των Μαυρομιχαλαίων ήταν το κυριότερο στήριγμα του Όθωνα στην Ελλάδα.
Ήταν τόση η στήριξη των βασιλέων εκείνων εκ μέρους του προαναφερθέντος φιλοβασιλικού τμήματος της μεγάλης οικογένειας των Μαυρομιχάληδων, που η Αμαλία εν όψει της εξορίας του βασιλικού ζεύγους πρότεινε στο σύζυγό της να καταφύγουν στο Λιμένι της Λακωνίας, στους εκεί Μαυρομιχάληδες φίλους τους και να «κυβερνούν» από εκεί την Ελλάδα! Ο Όθων όμως δεν δέχτηκε την πρόταση αυτή της Αμαλίας, που την υπέβαλε με κλάματα η βασίλισσα.
Για να κατασιγάσει λοιπόν τους εναντιούμενους εις αυτόν, ιδιαίτερα τη μερίδα των απογόνων των αγωνιστών του 1821, αποφάσισε ο Όθων να δώσει περισσότερες συντάξεις και «γαίες» ως προίκα στις χήρες και τις άγαμες κόρες των αγωνιστών του 1821.
Με αφιέρωση στην καλή μας φίλη κ. Αννίτα Γιατράκου-Λούβη παραθέτουμε το σχετικό «ρεπορτάζ», έτσι όπως μας το έδωσε ένας Λάκων δημοσιογράφος του 1858:
Το επόμενον Νομοσχέδιον θέλει υποβληθή εις την επιψήφισιν της Βουλής παρά των Ημετέρων επί των Εσωτερικών, Οικονομικών, Στρατιωτικών και Ναυτικών Υπουργών  και υποστηριχθή παρʼ αυτών κατά την συζήτησιν.
Εν Αθήναις, τη 10 Απριλίου 1858
ΟΘΩΝ
Α. ΜΙΑΟΥΛΗΣ, Α. ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΣ,
Λ. ΣΜΟΛΕΝΤΣ, Κ. ΠΡΟΒΕΛΕΓΙΟΣ
Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής και της Γερουσίας απεφασίσαμεν και διατάττομεν:
Άρθρον 1. Χορηγείται εκ του Δημοσίου Ταμείου ισοβίως μηνιαία σύνταξις εις τας ακολούθους χήρας και ορφανά.
α) Εκ δραχμών διακοσίων. Εις την χήραν και τα ορφανά του αντιστρατήγου Κίτσου Τζαβέλα.
Εις την χήραν και την ορφανήν του υποστρατήγου Νικήτα Σταματελοπούλου. και εκ δραχμών εκατόν πεντήκοντα εις την χήραν του αντιναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη.
β) Η συμφώνως με τας διατάξεις των άρθρων 19 και 20 από 19 Αυγούστου 1852 ανήκουσα εις χήραν υποστρατήγου μηνιαία σύνταξις:
Εις την χήραν και τα ορφανά του Νικήτα Φλέσσα.
Εις την χήραν και τα ορφανά του Δ. Μακρή.
Εις την χήραν και τα ορφανά του Γ. Λεβέντη.
Εις την χήραν και τα ορφανά του Ν. Μπόταση.
Εις την χήραν και τα ορφανά του Λ. Τσαμαδού.
Εις την χήραν Αναστασίου Λόντου.
Εις την χήραν Φραγκίσκου Βούλγαρη.
Εις την χήραν Γεωργίου Δράκου.
Εις την χήραν Ασημάκη Φωτήλα.
Εις την χήραν Π. Κρεββατά.
Εις την χήραν Π. Σέκερη.
γ) Η συμφώνως με τας διατάξεις των άρθρων 19 και 20 του ανωτέρω Νόμου ανήκουσα εις χήραν Συνταγματάρχου σύνταξις:
Εις την χήραν και τα ορφανά Ιωάννου Βλάχου.
Εις την χήραν και τα ορφανά Γ. Κίτσου.
Εις την χήραν και τα ορφανά Αν. Π. Πολίδου.
Εις την χήραν Βοϊδή Μαυρομιχάλη.
Εις την χήραν Π. Κεφαλά.
Εις την χήραν Λάμπρου Νάκου.
Εις την χήραν Ιωάννου Περρούκα.
Εις την χήρα Θεοδώρου Δελιγιάννη.
Εις την χήραν Αναστασίου Ανδρούτου.
Εις την χήραν Μαρίαν Ν. Κοτσιά.
Εις την χήραν Θεσποινού Ν. Αργύρη.
Εις την θυγατέρα Σωτηρίου Θεοχαροπούλου.
Άρθρον 2. Χορηγείται προίκισις εις γαίας διαθεσίμους και καλλιεργησίμους εις τας ακολούθους ορφανάς:
Εις την άγαμον θυγατέρα του αντιστρατήγου Κίτσου Τζαβέλα, στρέμματα 500.
Εις εκάστην των αγάμων θυγατέρων του υποστρατήγου Χ. Χρήστου, στρέμματα 300.
Εις εκάστην των αγάμων θυγατέρων του Ανδρέου Ίσκου, στρέμματα 300.
Εις την άγαμον θυγατέρα του Δ. Μακρή, στρέμματα 300.
Εις την άγαμον θυγατέρα του Γ. Ολυμπίου, εκτός της προικίσεως, ήτις δια του από 25 Μαρτίου 1843 Β. Διατάγματος απονεμηθήσης αυτή εις λογαριασμόν των όσα δικαιούται να λάβη από το Δημόσιον ένεκα παλαιών απαιτήσεων, εισέτι… στρέμματα 300.
Εις την άγαμον θυγατέρα του Νικήτα Φλέσσα… στρέμματα 250.
Εις την άγαμον θυγατέρα του Λαζάρου Τσαμαδού, στρέμματα 250.
Εις εκάστην των αγάμων θυγατέρων του Γ. Λεβέντη, στρέμματα 250.
Εις εκάστην των αγάμων θυγατέρων του Α. Λεμπέση, στρέμματα 250.
Εις την άγαμον θυγατέρα Σ. Θεοχαροπούλου, στρέμματα 250.
Εις την άγαμον θυγατέρα του Εμμ. Ξάνθου, στρέμματα  250.
Εις εκάστην των αγάμων θυγατέρων του Γ. Κίτσου, στρέμματα 250.
Εις την άγαμον θυγατέρα του Χ. Φωτομάρα, στρέμματα 200.
Εις εκάστην των αγάμων θυγατέρων του Ιω. Βλάχου, στρέμματα 200.
Τα ανωτέρω εις προίκισιν προσδιωρισμένα στρέμματα γαιών, θέλουσι περιορισθή εις το τρίτον μόνον, εάν αύται ώσι γαίαι ποτιστικαί.
Άρθρον 3. Αι εν τω άρθρω 1 συντάξεις υπόκεινται εις τους όρους των άρθρων 19 και 20 του από 19 Αυγούστου 1832 Νόμου περί των συντάξεων του στρατού ξηράς.
Άρθρον 4. Αι μέχρι τούδε πληρωνόμεναι εις τινας των ανωτέρω συντάξεις παύουσιν. Ακυρούται επίσης, εξαιρουμένης της εν τω άρθρω 2 αναφερομένης θυγατρός Γ. Ολυμπίου, και η τυχόν εις τινα των ανωτέρω χορηγηθείσα ήδη προίκισις, εκτός αν η προικισθείσα προτιμά να λάβη αυτήν αντί της δια του παρόντος νόμους χορηγουμένης.
Άρθρον 5. Αι εν τω 2 αναφερόμεναι προικίσεις θέλουσι πραγματοποιηθή αμέσως μετά τον γάμον.
Ο Παρών Νόμος ψηφισθείς παρά της Βουλής και της Γερουσίας και παρʼ Ημών σήμερον κυρωθείς θέλει δημοσιευθή δια της εφημερίδος της Κυβερνήσεως και εκτελεσθή ως νόμος του κράτους.
Το δικό μας σχόλιο. Διατυπώνουμε μιάν απορία: Σύμφωνα με τον όρο που έχει ο νόμος αυτός, η προίκα θα δινόταν στις άγαμες θυγατέρες των αγωνιστών αμέσως ΜΕΤΑ την τέλεση του γάμου τους. Αλλά αν δεν εμφανιζόταν γαμπρός να τις ζητήσει σε γάμο, η «προίκισις» τους αυτή τι θα γινόταν;
Το παράπονο του Μανιάτη:
-Γιατί στη χήρα του Μανιάτη Αντώμπεη δεν έδωσαν σύνταξη;
… Και ο καλός Μανιάτης δημοσιογράφος (του 1858) που από το μακρινό παρελθόν μας δίδει την είδηση με τα ποσά, τα τόσα ονόματα και τα στρέμματα των «προικίσεων», διατυπώνει ευθαρσώς το παράπονο για τη χήρα του συμπατριώτη «Αντώμπεη», ως ακολούθως:
«Μετά λύπης ημών παρατηρούμεν παραλειφθέν εκ του αριθμού των χηρών των εν τω προηγουμένω νομοσχεδίω, το όνομα της χήρας Αντώμπεη. Ο κ. Κουμουνδούρος, ως Λάκων, ήταν εις καλλιτέραν θέσιν παντός άλλου να γνωρίζη, ότι ο σύζυγος της ρηθείσης χήρας, ήτις 16 μόνον δραχμάς κατά μήνα λαμβάνει, εδιοίκησε  μεν την Λακωνίαν ως Μπέης επʼ οκτώ έτη, έλαβε δε ενεργητικόν μέρος εις την κατά το 1768 επανάστασιν, και τας αρχάς του 1821, και αν ο θάνατος δεν αφήρπαζεν αυτόν, ήθελε βεβαίως κατέχει σήμερον υψηλήν περιωπήν, ως και οι λοιποί Αρχηγοί της Λακωνίας. Τοιαύτην παραδρομήν ο κ. Κουμουνδούρος δεν έπρεπε να κάμη, και ελπίζομεν, ότι εις ετέραν ευκαιρίαν θέλει δικαιώσει την μνησθείσαν χήραν.
Υπάρχουσι και άλλαι πολλαί χήραι εν Λακωνία, αίτινες έχουσι απαιτήσεις ίσας των δια του νομοσχεδίου προικισθέντων, αλλά περί τούτου θέλομεν κάμει λόγον εν καιρώ τω δέοντο…» (Εν Αθήναις, 1858)
Το δικό μας και πάλι σχόλιο. Ένας εκ των παππούδων μου, ο Παναγιώτης Εμμ. Δελακοβίας, αγωνιστής του 1821 και αυτός, δεν έλαβε ούτε σύνταξη μήτε και στρέμματα. Έλαβε όμως ένα «Χαλκούν Αριστείον Μετά Διπλώματος»… Το έχω κορνιζάρει επιμελώς και το καμαρώνω, ιδιαίτερα, ΤΩΡΑ, το 2012, που μας έκαναν και πάλι ραγιάδες.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

LINARDI
Koutsoviti