Αλήθεια, γιατί τα βάζουμε με την Μέρκελ; Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος εταίρος μας, αλλά εκείνη, τα δικά της συμφέροντα υπερασπίσθηκε, της χώρας της και του κόμματός της… Και κατάφερε και τα εξασφάλισε με τόκους και πανωτόκια, με υποθήκες και εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας, με δουλεία του λαού μας για δεκαετίες στις απαιτήσεις της…
Το ζήτημα είναι να διερευνήσουμε επί τέλους, εμείς τι κάναμε. Τι είναι αυτό που προκάλεσε την «άνευ όρων» παράδοση της χώρας μας, στις βουλιμικές ορέξεις των δανειστών μας, να αναζητήσουμε τις αιτίες και τις αφορμές και να αποδώσουμε ευθύνες, εκεί που ακριβώς ανήκουν, χωρίς να αφεθούμε στην αφοριστική γνωμάτευση κάποιων και συνάμα απροσδιόριστη γενικολογία, ότι «όλοι φταίμε» και «μαζί τα φάγαμε» γιατί έτσι δεν θα εντοπίσουμε συγκεκριμένα λάθη και παραλήψεις, καθοριστικής σημασίας για το μέλλον, αφού επʼ ουδενί πρέπει να επαναληφθούν…
Κατʼ αρχήν θα πρέπει να αναγνωρίσουμε, ότι ο λαός σε τίποτα δεν ευθύνεται!... Γιατί όποια και αν ήταν τα λάθη, οι συμπεριφορές και τα «εγκλήματά» του, όχι μόνον γιατί του καλλιεργήθηκαν τα «ένστικτα», όχι μόνον γιατί δεν ήταν ο ηθικός και ο φυσικός αυτουργός, αφού παρέμενε απαθής θεατής, αλλά γιατί κάθε φορά με τις εκλογές, εκχωρεί στις κυβερνήσεις του την υπευθυνότητα της διαχείρισης των υποθέσεων της χώρας, και κυρίως, του αναθέτει την διαφύλαξη των συμφερόντων του…
Απομονώνοντας ως εκ τούτου τις όποιες παρατυπίες των πολιτών, λογικό είναι να ανατρέξουμε στον εντοπισμό των αιτίων που οδήγησαν τη χώρα στον υπερδανεισμό. Και τα αίτια θα τα συναντήσουμε σε εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι η άκριτη αποδοχή «οδηγιών» και η υπογραφή συμφωνιών βλαπτικών για τα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά και σε εσωτερικούς παράγοντες, όπως είναι η ταπείνωση των εθνικών συμφερόντων, προ της ηγεμονίας των ιδεολογιών, του συνδικαλισμού ή των προσωπικών και πολιτικών συμφερόντων…
Δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες απεμπολήσαμε σταδιακά τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα! Υποταχθήκαμε και υπογράψαμε συνθήκες και συμφωνίες, που όχι μόνον δεν εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της χώρας μας, αλλά αντίστροφα τα έβλαπταν και υποθήκευαν το μέλλον της οικονομίας μας! Και μάλιστα, δεχθήκαμε να επιδοτηθούμε γιʼ αυτό! Παράδειγμα, ότι σήμερα δεν έχει απομείνει στη χώρα μας ούτε ίχνος δυνατότητας χάραξης εθνικής αγροτικής πολιτικής!... Επιδοτηθήκαμε στην αρχή για την καταστροφή της και μετά δανειζόμαστε για να εισάγουμε τα απαραίτητα!... Καταστρέψαμε το μικροεμπόριο και την μικροβιοτεχνία, επιδοτώντας τα πολυκαταστήματα των ξένων και στο τέλος διώξαμε όλες τις παραγωγικές μας δυνάμεις στο εξωτερικό για χαμηλό εργατικό κόστος, ως πολυδιαφημισμένη «οικονομική διείσδυση στα Βαλκάνια»!... Και κάναμε εισαγωγή πλέον τα είδη της δικής μας παραγωγής, αφήνοντας την προστιθέμενη αξία στους ξένους!... Δεκάδες, εκατοντάδες ανάλογα παραδείγματα θα μπορούσαμε να καταγράψουμε…
Υποταχθήκαμε στην υπηρεσία των ιδεολογιών και δεν αντιληφθήκαμε ότι στην ουσία ως λαός υπηρετήσαμε τα προσωπικά συμφέροντα των συνδικαλιστών, τους οποίους απαλλάξαμε από την υποχρέωση εργασίας στην υπηρεσία τους!... Και για την αντεθνική προσφορά τους στο κόμμα, τους κάναμε υπουργούς!...
Όλα αυτά, ήταν δεδομένα, όταν ο Γιωργάκης ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας… Και τότε αρχίζει η δεύτερη φάση προδοσίας της χώρας, που την οδήγησε ευθέως στην οικονομική καταστροφή και την υποδούλωση του λαού μας!... Και εδώ θα πρέπει να διερευνηθούν οι αφορμές που έδωσε!... Και τα όσα αποδέχθηκε όταν… μας έλεγε ότι «έβαλε το πιστόλι στο τραπέζι»!... Όταν συνειρμικά… γκανγκστερικά παρέδωσε τη χώρα σε άλλους γκάνγκστερς!...
Ας μην αφήσουμε τη διερεύνηση των γεγονότων στην ιστορία! Τώρα πρέπει να αναζητήσουμε τις ευθύνες και να εντοπίσουμε τους ενόχους! Αλλά για να γίνει αυτό, θα πρέπει να αλλάξει το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας! Του διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου!... Για να βγουν όλα στη φόρα και να μπει βαθειά το μαχαίρι της κάθαρσης!... Γιατί η βεβαιωμένη πλέον εθνική προδοσία, δεν σηκώνει κουκουλώματα!... Και οι παραιτήσεις δεν αρκούν!...