Άκουγα το Σάββατο το πρωί στο Mega και αργότερα στη ΝΕΤ τον κατʼ επάγγελμα φιλόσοφο κύριο Ράμφο, να μας μιλά για τις ευθύνες του λαού μας σχετικά με την οικονομική κρίση… Για τα σύνδρομα που κουβαλά από την τουρκοκρατία… Για την στέρηση της αναγεννησιακής νοοτροπίας που επωμίζεται… Και για πολλά άλλα…
Είπε όμως και κάτι πολύ σημαντικό, που θα πρέπει να λάβουν σοβαρά οι εκπαιδευτικοί μας… Ότι δηλαδή, ο μαθητής δεν θα πρέπει να συμφωνεί με τον δάσκαλό του… Τότε -είπε- ο καθηγητής θα αποτύχει!... Γιατί δεν κινητοποίησε τη σκέψη του μαθητή, προκειμένου να αναπτυχθεί γόνιμος διάλογος… Μόνον έτσι ο μαθητής θα γίνει καλύτερος από το δάσκαλό…».
Θα μπορούσα να συμφωνήσω με τον κ. Ράμφο, αλλά επειδή θέλω να είμαι «καλός μαθητής» δεν θα το κάνω, διατυπώνοντας την ένσταση ότι δεν θα πρέπει να φθάσουμε στην άλλη άκρη, κατασκευάζοντας πολίτες, που θα είναι «κατά συνείδηση αντιρρησίες»…
Η κύρια όμως διαφωνία μου, έγκειται στα όσα ο κ. Ράμφος διατυπώνει την άποψη -τολμώ να πω, κατά συνήθεια, πλέον- θεωρώντας, ότι «η επιβολή των «μνημονίων» ήταν φυσικό επακόλουθο, σε ένα λαό που στερείται μνήμης»!... Γιατί αυτό νομίζω ότι ούτε ως λογοπαίγνιο δεν ευσταθεί!...
Γιατί στο συλλογισμό του ο κ. Ράμφος παραλείπει να αναφερθεί, στην διαπαιδαγώγηση του λαού μας, (από την οικογένεια και την πολιτεία) παραλείπει να πει για τη δύναμη της προπαγάνδας που στην εποχή μας μεγαλουργεί ως επιστήμη και ακόμη, στην έλλειψη αντικειμενικής και αδέσμευτης ενημέρωσης, προκειμένου ο πολίτης, με γνώση των παραμέτρων των προβλημάτων, να λειτουργήσει τη λογική του, προς την ορθή επίλυσή τους…
Από την «γενιά του Πολυτεχνείου» και μετά, -ελπίζω να αναγνωρίζει ο κ. Ράμφος- οι εργασιακές και κοινωνικές συνθήκες που αναπτύχθηκαν, αποστέρησαν από την οικογένεια τη δυνατότητα διαπαιδαγώγησης των παιδιών, των νέων πολιτών… Και η πολιτεία από την πλευρά της όχι μόνον δεν κάλυψε το κενό, αλλά αντίθετα, εμπότισε τους νέους με τη νοοτροπία του πλουτισμού μέσω της επαγγελματικής κατάρτισης και εξειδίκευσης, αποσύροντας τον παράγοντα της μόρφωσης ως καθοριστικό στοιχείο της προσωπικότητας…
Με την πολύπλευρη χρήση της προπαγάνδας, δημιουργήθηκε συν τω χρόνω, μία κοινωνία ατομιστών, έντονα καταναλωτική, βάναυσα αντίθετη με τα ιδεολογικά πρότυπα του διαχρονικού ελληνισμού, που ευτελίσθηκε και λοιδορήθηκε ποικιλοτρόπως…
Και τέλος, ο κύριος καθηγητής, παραγνωρίζει την διάσταση του όλου προβλήματος, σχετικά με την ιδιωτικοποίηση των μέσων ενημέρωσης, την επιχειρηματική διαπλοκή και την εμπορευματοποίηση της είδησης!...
Όλα αυτά, είναι στοιχεία που σταδιακά τις τελευταίες δεκαετίες (και όχι στην… Αναγέννηση ή την επανάσταση…) αποστέρησαν από το λαό μας την ευθυκρισία της λογικής!... Που του επέβαλαν να σκέπτεται χωρίς νοητικό ορίζοντα, συχνά περιστασιακά και με ιδιοτέλεια!...
Και γιʼ αυτή την κατάπτωση έχει ευθύνες ΚΑΙ ο κ. Ράμφος, που μεταξύ κάποιων δεκάδων «πνευματικών ανθρώπων» επέτρεψαν στους εαυτούς τους, με κείμενά τους και με συχνές εμφανίσεις τους στην τηλεόραση, να μεταβάλλονται σε φιλομνημονιακούς ντελάληδες!...
Αλλά σε αυτό το μπάχαλο -κύριε Ράμφο- που μεθοδευμένα δημιούργησαν οι εχθροί της πατρίδας μας, όσα φιλοσοφικά φτιασίδια και αν κρεμάσετε, δεν θα πάψει να είναι ένα κοινωνικό και πνευματικό καρακιτσαριό!...