Με όσο ενθουσιασμό δέχτηκα πριν χρόνια το άκουσμα του σχεδιαζόμενου έργου τόση απογοήτευση ένοιωσα πρόσφατα διαβάζοντας ορισμένες απόψεις αξιοσέβαστων προσώπων που εναντιώνονται στο έργο, επικαλούμενοι αλλοίωση του φυσικού τοπίου και επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Είναι τουλάχιστον λυπηρό να αντιστέκονται σε μια παρέμβαση, η οποία με προϋπόθεση ότι θα εκτελεστεί με σωστή μέριμνα για το περιβάλλον μόνο θετικές επιπτώσεις θα έχει για τη Σπάρτη και κατʼ επέκταση για τη Λακωνία μας.
Διάβασα κάπου ότι στην έκταση όπου προβλέπεται η παρέμβαση «οι παλιοί Σπαρτιάτες έχουν μεγαλώσει, παίξει, κολυμπήσει και διασκεδάσει και ζουν τώρα με αυτές τις αναμνήσεις του ωραίου χώρου…», πως θα ήταν έγκλημα αν οικοπεδοποιηθεί η γη.
Δυστυχώς όμως από τότε έχουν περάσει 40 χρόνια! Δυστυχώς, οι νεότεροι που θα ζήσουμε σε αυτόν τον τόπο για άλλα τόσα χρόνια, δεν έχουμε καμία ανάμνηση. Οι περισσότεροι δεν έχουμε καν εικόνα της περίφημης περιοχής ούτε και περνά από τη σκέψη των δημοτών ότι θα μπορούσαν να απολαύσουν μια βόλτα δίπλα στον Ευρώτα. Αντίθετα, η μεγάλη μερίδα γνωρίζει το ιδιαίτερο κάλλος παραποτάμιων πόλεων όπου έχουν αναδειχθεί ακόμα και τα ρυάκια… Ενδεικτικά αναφέρω τα Τρίκαλα, τη Λάρισα, την Άρτα, τη Νάουσα, τη Λειβαδιά.
Επίσης θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αυτή τη στάση των ολίγων βαθειά εγωιστική και οπισθοδρομική, πριν καν υπολογίσω τα ενδεχόμενα συμφέροντα…
Μήπως πιστεύουν πως θα ζήσουν αιώνια και δεν υπολογίζουν τις επόμενες γενιές…;
Γιατί δεν επιτρέπουν επιτέλους στον τόπο να προχωρήσει παρέα με τους ανθρώπους της και την εποχή;
Άραγε δεν ήταν έγκλημα όταν άφησαν να εξαϋλωθούν τα πανέμορφα νεοκλασικά του κέντρου για να πάρουν τη θέση τους κακόγουστες πολυόροφες οικοδομές; Δεν είναι έγκλημα που εξακολουθούν να κουκουλώνονται τα αρχαιολογικά ευρήματα γιατί δεν υπάρχει χώρος να εκτεθούν; Σε αυτά ποια ήταν η αντίδραση τους;
Πέτρος Κ.