Συνέντευξη στο agropublic.gr με τον αντιπρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων κ. Καμπούρη.

Η ελληνική κτηνοτροφία φθίνει. Βιώνουμε τη χειρότερη κατάσταση τα τελευταία 30 χρόνια. Οι τιμές είναι εξευτελιστικές. Το 2006 δεν πουλάγαμε τα αμνοερίφια και βγήκαμε στο δρόμο επειδή η τιμή ήταν 6€. Σήμερα αναγκαζόμαστε να πουλάμε με 3.5 και με 4€. Οι κτηνοτρόφοι είναι έτοιμοι να βγούνε στο δρόμο.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη ούτε για τους μεγαλοπαραγωγούς. Τίθεται θέμα βιωσιμότητας του πρωτογενούς τομέα και επάρκειας τροφίμων. Όλο και λιγότεροι νέοι ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα. Μελλοντικά θα καλλιεργούμε όλο και λιγότερη γη, θα έχουμε όλο και λιγότερα ζώα.

–Ποια είναι η εικόνα της ελληνικής κτηνοτροφίας σήμερα και πόσο έχει αλλάξει τους τελευταίους μήνες με την πανδημία;

κ. Καμπούρης: Η κατάσταση στην κτηνοτροφία έχει χειροτερέψει τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα φέτος βιώνουμε τη χειρότερη χρονιά της τελευταίας τριακονταετίας σε όλα τα επίπεδα. Η κατάσταση είναι τραγική και μη αναστρέψιμη και λυπούμαστε πάρα πολύ που μετά από τόσα χρόνια αγώνων και κατακτήσεων βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο. Βοήθησε βέβαια και η πανδημία. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές στο γάλα, επιστρέψαμε σε τιμές πριν 15-20 χρόνια. Οι τιμές στα αμνοερίφια ήταν κι αυτές οι χαμηλότερες τα τελευταία τριάντα χρόνια. Το κόστος εκτροφής και παραγωγής είναι πολύ υψηλό. Δυστυχώς ο Έλληνας κτηνοτρόφος αγωνιά για το μέλλον του και είναι έτοιμος να βγει πάλι στο δρόμο.

–Με 0.70€ το λίτρο το γάλα και 1€ το μπουκάλι το νερό καταλαβαίνει ο καθένας ότι η αγορά δεν είναι βιώσιμη για το μέσο κτηνοτρόφο. Πόσο επηρεάζει αυτό τους μεγαλο-παραγωγούς και κατά πόσο ανοίγει η ψαλίδα στην αγορά;

κ. Καμπούρης: Η κατάσταση εξελίσσεται έτσι που δεν είναι βιώσιμη για κανέναν. Τα πράγματα και γι αυτούς είναι άσχημα και πολύ περισσότερο φυσικά για τους μικρο-παραγωγούς οι οποίοι δίνουν καθημερινά έναν αγώνα επιβίωσης. Οι μεγαλο-παραγωγοί στηρίζονται σε χρήματα δανεισμού τα οποία μετακυλίουν μερικές φορές, αν υπάρξουν κάποιες διευκολύνσεις. Όμως οι μικροί παραγωγοί δίνουν πιο δύσκολο αγώνα και χάνουν μέρα με τη μέρα. Γι αυτό όλο και λιγότεροι άνθρωποι επιλέγουν το επάγγελμα του κτηνοτρόφου μιας και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.

Οι τιμές είναι πάρα πού χαμηλές, θα λέγαμε εξευτελιστικές. Εδώ και τέσσερα χρόνια οι γαλακτοβιομηχανίες έχουν ξεκινήσει τη μείωση των τιμών σε αρνητικά ρεκόρ δεκαετίας. Θυμίζουν τις τιμές του 2006 που αποτέλεσε χρονιά ορόσημο για μας γιατί τότε είναι που ξεκινήσαμε τις πρώτες δυναμικές πανελλήνιες κινητοποιήσεις. Συντονιστήκαμε, οργανωθήκαμε, βγήκαμε στους δρόμους, φτιάξαμε κι αυτό το Πανελλήνιο όργανο. Χρονιές αγώνων και διεκδικήσεων. Έχουμε γυρίσει σε εκείνα τα πέτρινα χρόνια.

Δυστυχώς μέσα σε αυτή τη συγκυρία έχουμε και πολύ χαμηλές τιμές στα αμνοερίφια. Φανταστείτε ότι το 2006 που κάναμε τις μεγάλες κινητοποιήσεις για τις τιμές στο γάλα, οι τιμές στα αμνοερίφια ήταν στα 7-7.5€. Ένα χρόνο μετά, το 2007 μας έδιναν οι έμποροι την τιμή των 6€ κι εμείς σε ένδειξη διαμαρτυρίας είχαμε κλείσει όλα τα σφαγεία της βόρειας Ελλάδας παραμονές του Πάσχα. Φανταστείτε σήμερα που πουλάμε με 3-4€ σε τι κατάσταση βρισκόμαστε.

Δυστυχώς μέχρι στιγμής γίνονται μόνο κάποιες προσχηματικές και κάποιες στημένες τηλεδιασκέψεις από το ΥπΑΑΤ και κάποιες δήθεν συζητήσεις στήριξης και ενίσχυσης. Στην ουσία τίποτα δεν έχει προχωρήσει και αυτά που προτείνουν είναι ψίχουλα. Δεν θέλουν να βοηθήσουν. Δεν θέλουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να ενισχύσουν τον Έλληνα κτηνοτρόφο στον οποίο στηρίζεται η πρωτογενής παραγωγή.

–Ο κ. Βορίδης υποσχέθηκε αρχικά ότι θα ενισχύσει με ποσά μέχρι 5000€ τον κάθε πληττόμενο αγρότη και κτηνοτρόφο (συνολικά 40 εκατομμύρια €). Η αρχική του εξαγγελία σήμερα μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός. Αν τελικά δυνόταν θα βοηθούσε σημαντικά τον Έλληνα κτηνοτρόφο ή θα ήταν κι αυτή μία σταγόνα στον ωκεανό.

Σίγουρα θα ανακούφιζε. Θα βοηθούσε. Φάνηκε όμως ότι δεν ήθελαν να διαθέσουν αυτό το ποσό και το πήραν πίσω.

–Τελικά ανακοινώθηκε ότι οι κτηνοτρόφοι θα αποζημιωθούν με 4€ ανά ζώο (συνολικά 24 εκατομμύρια €) και δικαιούχοι δεν θα είναι όλοι. Μόνο όσοι έχουν ήδη παραδώσει γάλα, έχουν κάνει αίτηση ΟΣΔΕ και έχουν πάνω από 20 ζώα. Κατά πόσο είναι αυτό δίκαιο και κατά πόσο αντισταθμίζονται οι πληγές του κλάδου από την πανδημία, τη σαρακοστή, το φετινό Πάσχα.

Δεν είναι δίκαιο αυτό το μέτρο. Δεν αντισταθμίζονται οι ζημιές. Το ποσό είναι πολύ χαμηλό γι αυτό και οι αντιδράσεις είναι μαζικές, καθολικές, απ’ όλο τον κόσμο της κτηνοτροφίας. Είναι πολύ μικρότερο από τις αρχικές προσδοκίες, τις ανάγκες και το μέγεθος της ζημιάς. Ελπίζω να μην υλοποιηθεί. Να τις πάρει πίσω αυτές τις δηλώσεις. Να σκύψει και να βρει την πραγματική ζημιά που έχουν υποστεί οι Έλληνες κτηνοτρόφοι και στα αμνοερίφια το Πάσχα και στο γάλα και να δώσει χρήματα αποκαθιστώντας τη ζημιά των αμνοεριφίων και βέβαια να αναπληρώσει το εισόδημα που έχει χαθεί λόγω της μείωσης της τιμής τα τελευταία χρόνια στο γάλα.

Εμείς ζητάμε επιδότηση των σφάγιων αμνοεριφίων για την περίοδο πριν το Πάσχα. Επίσης λόγω χαμηλών τιμών πολλά αρνιά και κατσίκια έχουν μείνει αδιάθετα πίσω στα μαντριά. Πρέπει να επιδοτηθούν τα θηλυκά και αυτό να πάρει έναν σταθερό και πάγιο χαρακτήρα. Να υπάρχει αυτή η επιδότηση κάθε χρόνο ώστε να έχουμε αύξηση του ζωικού κεφαλαίου και της παραγωγής. Να δοθεί μία de-minimis ενίσχυση 30€ ανά ζώο. Και ένα τέταρτο δίκαιο αίτημα είναι τα 446 εκατομμύρια €, χρήματα που έχουμε κερδίσει από το ευρωπαϊκό δικαστήριο με ο ζήτημα των βοσκοτόπων, να τα διαθέσουν για ενίσχυση της κτηνοτροφίας και γενικότερα του πρωτογενούς τομέα.

–Όλα τα παραπάνω δηλαδή εξαγγελίες με πολιτική σκοπιμότητα, συνεχής αναμονή και καθόλου ενίσχυση προφανώς προκαλεί ελλείψεις. Πόσο επηρεάζεται η ποιότητα του προϊόντος που φτάνει στον καταναλωτή και πόσο αυτή έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι για το μέλλον και την ποιότητα του προϊόντος;

Δεν είναι μόνο η ποιότητα των προϊόντων. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος. Χωρίς ενίσχυση του πρωτογενή τομέα και γενικότερα της κτηνοτροφίας δεν θα μπορούμε να διασφαλίσουμε διατροφική επάρκεια στο λαό μας. Όταν η κτηνοτροφία φθίνει, παράλληλα φθίνει και η γεωργία, με αποτέλεσμα μελλοντικά να εκτρέφουν όλο και λιγότεροι ζώα και να καλλιεργούν όλο και λιγότερη γη. Υπάρχει άμεσος κίνδυνος διασφάλισης της διατροφικής επάρκειας μέσω των προϊόντων μας κάτι που θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέλημα της κάθε χώρας, ειδικά με την κρίση που βιώνουμε.

Δεν θέλουν; Δεν έχουν τη διορατικότητα; Δεν έχουν την πολιτική βούληση; Υπάρχει ευρύτερο σχέδιο να αποδυναμωθεί και να πληγεί ο πρωτογενής τομέας; Μπορούμε να κάνουμε διάφορες υποθέσεις αλλά η ουσία είναι μία. Δεν ενισχύεται ο πρωτογενής τομέας, δε στηρίζεται η κτηνοτροφία και θα έχουν άμεσο πρόβλημα όχι μόνο οι παραγωγοί αλλά και οι καταναλωτές που δε θα βρίσκουν ούτε οικονομικά ούτε ποιοτικά προϊόντα, όπως είδαμε και το Πάσχα. Μπορεί α είχαμε χαμηλές τιμές στον παραγωγό δεν ήταν όμως χαμηλές και για τον καταναλωτή. Τις τελευταίες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας οι τιμές στα αμνοερίφια εκτοξεύτηκαν στα 10 – 13 € τη στιγμή που οι παραγωγοί πουλούσαν με 3.70 €. Δύο ευρώ κάτω απ’ ότι πέρσι. Και οι τιμές για τον καταναλωτή είναι ψηλότερες από πέρσι.

–Ευχόμαστε τα καλύτερα. Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Όπου δεν υπάρχει πολιτική βούληση ενδεχομένως να χρειάζεται περισσότερη πίεση προς τους αρμόδιους φορείς.

Αυτό πρέπει να κάνουμε, αυτό διακηρύσσουμε. Δυστυχώς εμείς που πρωτοστατήσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες έχουμε μεγαλώσει πλέον. Πρωτοστάτησα στους αγώνες του 2006, είμαι ενεργός από το 2000 μέχρι και τώρα. Νομίζω ότι οι νέοι άνθρωποι πρέπει να βγουν μπροστά. Εμείς πάλι θα ήμαστε στην πρώτη γραμμή, θα ήμαστε μάχιμοι και αν δε βγουν οι νέοι θα αναγκαστούμε να βγούμε πάλι εμείς μπροστά. Πρέπει να κινητοποιήσουμε τον κόσμο. Με διαμαρτυρίες, κινητοποιήσεις να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον πρωτογενή τομέα, τους κτηνοτρόφους, τα νέα παιδιά που έχουν παραμείνει στο επάγγελμα αλλά και για το υπόλοιπο κόσμο, διασφαλίζοντας τη διατροφική επάρκεια ενός λαού που αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Ζητάμε από το ΥπΑΑΤ αν υπάρχει πολιτική βούληση να σταθεί άμεσα στο πλευρό των κτηνοτρόφων. Διαφορετικά θα μας έχουν απέναντί τους. Καλούμε τους συναδέλφους να είναι σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση για να διεκδικήσουμε όχι αυτά που μας έχουν υποσχεθεί αλλά αυτά που μας χρωστάνε. Είναι ο ιδρώτας μας, ο κόπος μας, η χαμένη γη της όλης προσπάθειας των τελευταίων ετών.
Ζητάμε:

-Επιδότηση αδιάθετων ζώων
-Επιδότηση για τα θηλυκά και αυτό να πάρει πάγιο και σταθερό χαρακτήρα30€ ανά ζώο και για όλους
-Αν δεν βρίσκουν χρήματα από αλλού να χρησιμοποιήσουν τα 446 εκατομμύρια που κερδίσαμε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Πηγή: agropublic.gr