Το ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Λακεδαίμονος «Ο Πλήθων», σε ανακοίνωσή του, «χαιρετίζει την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβούλιου του Δήμου Σπάρτης, με την οποία καταδικάζεται η πολιτική των συγχωνεύσεων/συμπτύξεων τμημάτων και, κατ’ επέκταση, η υποβάθμιση των σχολικών μονάδων και στον Δήμο Σπάρτης τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση». Επίσης, «χαιρετίζει την επίσης ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για υιοθέτηση του ψηφίσματος που κατατέθηκε από την εκπαιδευτική κοινότητα του Γυμνασίου με Λυκειακές Τάξεις Ξηροκαμπίου για ανάκληση της απόφασης κατάργησης των τμημάτων κατευθύνσεων Ανθρωπιστικών Σπουδών στις Λυκειακές Τάξεις, καθώς και την άμεση αντίδραση του οικείου Συλλόγου Γονέων στην υποβάθμιση του Σχολείου των παιδιών τους».
«Εκφράζουν ολόκληρη
την εκπαιδευτική κοινότητα»
Ο «Πλήθων» τονίζει πως «οι συγκεκριμένες ομόφωνες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου εκφράζουν το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας της πόλης, εκπαιδευτικούς και γονείς μαθητών/τριών, που αντιδρά σθεναρά στην επιλογή του Υπουργείου Παιδείας, να χαράζει την εκπαιδευτική πολιτική με ποσοτικά κριτήρια, με “αριθμούς”, αγνοώντας τις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες, την ποιότητα που οφείλει η Πολιτεία να παρέχει το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα στους πολίτες».
«Θλιβερό να απαιτείται ακόμα
“παρέμβαση βουλευτή” για το αυτονόητο»
Ωστόσο, το ΔΣ τού συλλόγου «εκφράζει τον έντονο προβληματισμό του για τις ανακοινώσεις των δύο κυβερνητικών βουλευτών περί “διαβεβαίωσης” του υπουργού Παιδείας, Λάκωνα στην καταγωγή κ. Κυριάκου Πιερρακάκη, ότι θα δοθεί έγκριση για τα συγκεκριμένα ολιγομελή τμήματα Ομάδων Προσανατολισμού στη Β' και Γ' Λυκείου του Ξηροκαμπίου», υπογραμμίζοντας ότι «είναι πραγματικά θλιβερό για την ελληνική Πολιτεία εν έτει 2024 να απαιτείται ακόμα “παρέμβαση βουλευτή” για το αυτονόητο, την υπηρέτηση του αγαθού της παιδείας με βάση τις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών/τριών, που δε θα μπαίνουν στην “Προκρούστειο κλίνη” του κόστους για το εκπαιδευτικό σύστημα!»
Χρειάζεται παρέμβαση
και σε άλλα σχολεία
Όπως τονίζει ο «Πλήθων», «θα αναμέναμε ωστόσο την ίδια ευαισθησία, -μιας και η παρέμβαση έγινε για το Ξηροκάμπι- για το τμήμα της Γ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Ξηροκαμπίου, τα δύο ολιγομελή τμήματα της οποίας συγχωνεύτηκαν βίαια εν μέσω καλοκαιριού σε ένα, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μία πολύ δύσκολη τάξη με εξαιρετικά σοβαρά ζητήματα διαπολιτισμικής αλλά και ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, λόγοι που είχαν οδηγήσει στην κατάτμηση σε δύο τμήματα». Και προσθέτει πως, «ανάλογης ευαισθησίας, ανάλογης “διαβεβαίωσης”, χρήζουν και τα τμήματα που συμπτύχθηκαν στο 4ο και στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης αλλά και τα τμήματα που συμπτύχθηκαν σε πολυθέσιες σχολικές μονάδες και στους Δήμους Ευρώτα και Μονεμβασίας ή καταργήθηκαν στο ΕΠΑΛ, κεντρικά με την ίδια οριζόντια απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘΑ εν μέσω καλοκαιριού».
«Νήπια και μαθητές μετρήθηκαν
ως αριθμοί στο “myschool”»
Μια απόφαση που, όπως υποστηρίζει ο σύλλογος, «εφαρμόστηκε σε 1.600 τμήματα σχολικών μονάδων σε όλη τη χώρα, με την οποία τα νήπια, οι μαθητές και οι μαθήτριες σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση μετρήθηκαν ως αριθμοί στο πληροφοριακό σύστημα “myschool” του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού και αγνοήθηκαν εντελώς οι πραγματικές εκπαιδευτικές τους ανάγκες, οι παιδαγωγικοί λόγοι -φοίτηση μαθητών/τριών με διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες ή/και ειδικών κοινωνικών ομάδων- και οι πραγματικές συνθήκες που αφορούν στο μέγεθος και την καταλληλόλητα των αιθουσών διδασκαλίας, αντικειμενικοί λόγοι που επέβαλαν την κατάτμησή τους. Μια απόφαση που προκάλεσε και προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στην εκπαιδευτική κοινότητα με την έναρξη του νέου σχολικού έτους».
Εν κατακλείδι, ο «Πλήθων», σημειώνει πως «τα ομόφωνα ψηφίσματα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Σπάρτης έρχονται να προστεθούν σε ανάλογα ψηφίσματα δήμων και συλλογικών φορέων σε όλη τη χώρα. Ο αρνητικός αντίκτυπος της πολιτικής των συγχωνεύσεων/συμπτύξεων ή καταργήσεων τμημάτων και τάξεων, όχι μόνο στις συγκεκριμένες σχολικές μονάδες που επιβλήθηκε αλλά σε όλη τη δομή της δημόσιας εκπαίδευσης, είναι πλέον εμφανής. Δικαίως επομένως η εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και οι τοπικές κοινωνίες σε όλη τη χώρα αντιδρούν!».