Η Ελλάδα αποκτά για πρώτη φορά έναν πλήρη, θεσμοθετημένο Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (ΘΧΣ), με την έκδοση της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΕΧΣΘΧ). Η πράξη συγκρότησης δημοσιεύτηκε τη Μ. Τετάρτη (16/4) με πρωτοβουλία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών και τα συναρμόδια υπουργεία.
Πρόκειται για μία σημαντική εξέλιξη, καθώς για πρώτη φορά η χώρα μας θέτει τους κανόνες για την οργάνωση του θαλάσσιου χώρου. Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός συνιστά ένα ολιστικό χωροταξικό πλαίσιο και αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή ανάπτυξη «γαλάζιας» και κυκλικής οικονομίας, αποτυπώνοντας με ευκρίνεια τις ανθρώπινες δραστηριότητες που μπορούν να πραγματοποιούνται σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της χώρας, με σεβασμό στην αδήριτη ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος.
Ολιστική προσέγγιση
για αλληλένδετους στόχους
Η προσέγγιση που ακολουθήθηκε κατά την εκπόνηση της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής για τον Θαλάσσιο Χώρο (ΘΧΣ), συνέθεσε συχνά αντικρουόμενες κοινωνικές, οικονομικές, ενεργειακές και περιβαλλοντικές παραμέτρους, προκειμένου να υπηρετήσει μια σειρά αλληλένδετους στόχους, όπως: η κλιματική ανθεκτικότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, η προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και ιδιαίτερα των ενάλιων αρχαιοτήτων, η βελτίωση και προστασία των θαλασσίων μεταφορών, η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της χώρας, η ιχθυοκαλλιέργεια και η ενίσχυση των διασυνοριακών έργων κοινού ενδιαφέροντος. Ο ΘΧΣ λαμβάνει υπόψη τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ χερσαίων και θαλάσσιων δραστηριοτήτων και αποδίδει έμφαση στη διαβούλευση και συνδιαμόρφωση των προτεραιοτήτων ανά περιφέρεια, μέσα από τη συγκρότηση Θαλάσσιων Χωροταξικών Πλαισίων.
Με τον ΘΧΣ και την ΕΧΣΘΧ, η Ελληνική Πολιτεία οριοθετεί λεπτομερείς χρήσεις των θαλασσίων ζωνών της, υλοποιώντας την υποχρέωση που απορρέει από την Οδηγία 2014/89/ΕΕ και ασκώντας τα δικαιώματα που πηγάζουν από το Διεθνές Δίκαιο.
Τι είναι ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός
Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) αποτυπώνει τις ανθρώπινες δραστηριότητες σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες της χώρας μας, με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος σ’ αυτές. Ταυτόχρονα, προσδιορίζει τη συμβατότητα και την παράλληλη ανάπτυξη των δραστηριοτήτων αυτών, με γνώμονα πάντοτε τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλασσίων περιοχών και την αξιοποίηση των θαλασσίων πόρων. Το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού καθορίστηκε σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ιδίως δε με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
Η διαδικασία αυτή προβλέπεται στην οδηγία 2014/89/ΕΕ και εκπληρώνεται, με αυτόν τον τρόπο, η ευρωπαϊκή υποχρέωση της Ελλάδας. Η ορθή μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας, τη βιώσιμη διαχείριση των θαλάσσιων πόρων και τη διατήρηση υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η οδηγία αυτή δεν θίγει τα κυριαρχικά δικαιώματα και τη δικαιοδοσία των κρατών μελών επί των θαλάσσιων υδάτων, τα οποία απορρέουν από τις σχετικές διατάξεις του διεθνούς δικαίου, ιδίως δε από την UNCLOS.
Ποιος είναι ο σκοπός
Επιδίωξη του σχεδιασμού είναι η οργάνωση του θαλάσσιου χώρου, η ομαλή αλληλεπίδραση χερσαίων και θαλάσσιων δραστηριοτήτων, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Κατά την εκπόνηση του ΘΧΣ λαμβάνονται υπόψη κοινωνικές, οικονομικές, ενεργειακές και περιβαλλοντικές παράμετροι, για δραστηριότητες όπως:
– η προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής -μεταξύ άλλων- δια του ορισμού θαλάσσιων πάρκων.
– η διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και ιδιαίτερα των ενάλιων αρχαιοτήτων.
– η βελτίωση και προστασία των θαλασσίων μεταφορών.
– η βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη.
– η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της χώρας και ιδιαίτερα των δυνητικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου αλλά και των υπεράκτιων αιολικών μας πάρκων.
– η ιχθυοκαλλιέργεια.
– η ενίσχυση των διασυνοριακών υποδομών κοινού ενδιαφέροντος με άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της άμεσης περιφέρειάς της.
Περαιτέρω, με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, δίνεται η δυνατότητα μίας συντεταγμένης -και όχι αποσπασματικής- οριοθέτησης ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Η ορθή μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας, τη βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων πόρων και τη διατήρηση υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
Πού εντάσσεται η θαλάσσια περιοχή
ανοιχτά της Λακωνίας
Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός χωρίζεται σε 4 χωρικές ενότητες και καθορίζει τα όρια της υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με τις ελληνοϊταλικές συμφωνίες του 1977 και του 2020. Αντίστοιχα τα όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) αντανακλούν την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του 2020.
Η αποτύπωση της μέσης γραμμής καθορίζει τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας μέχρι τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές. Ο χάρτης περιλαμβάνει επίσης τα όρια αιγιαλίτιδας ζώνης, υφιστάμενη εθνική νομοθεσία, ελληνοτουρκικό πρωτοκόλλου του 1926, ιταλοτουρκική συμφωνία και πρωτόκολλο του 1932, με την επιφύλαξη εν γένει επέκτασης του εύρους έως 12 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με τη σύμβαση δικαίου της θάλασσας που αντανακλά εθιμικό διεθνές δίκιο.
Ο σχεδιασμός διαιρείται σε 4 χωρικές ενότητες, καθώς με αυτόν τον τρόπο, απεικονίζεται η διοικητική διάρθρωση των αντίστοιχων περιφερειών. Θα ακολουθήσει η έκδοση των αντίστοιχων θαλάσσιων χωροταξικών πλαισίων, όπως συνέβη και με τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια.
Όπως διακρίνεται στον χάρτη, όσον αφορά τη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Λακωνίας, εκτός ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης, το ανατολικό και νοτιοανατολικό τμήμα εντάσσονται στη χωρική ενότητα υπ’ αριθμόν 2, ενώ το νοτιοδυτικό τμήμα κατανέμεται στη χωρική ενότητα 4. Τα σύνορα μεταξύ των δύο ζωνών χαρτογραφούνται στη θαλάσσια περιοχή νότια της χερσονήσου της Μάνης και δη του ακρωτηρίου Ταινάρου.
Κρίσιμος για 3 λόγους
Σύμφωνα με τον Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και βουλευτή της ΝΔ, Άγγελο Συρίγο, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός είναι σημαντικός για τρεις κύριους λόγους:
- Αφενός, για πρώτη φορά αποτυπώνονται οι ελληνικές θέσεις για 480.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλασσίων ζωνών.
- Αφετέρου, αποδίδεται πλήρης επήρεια σε όλες τις ηπειρωτικές και νησιωτικές ακτές της χώρας.
- Αποδίδεται πλήρης επήρεια στο Καστελλόριζο και στη Στρογγύλη, με αποτέλεσμα τα ανατολικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας να ακουμπούν πάνω στα δυτικά όρια της κυπριακής ΑΟΖ.
