Με αφορμή την ορκωμοσία των πρώτων νοσηλευτών-αποφοίτων του πανεπιστημιακού τμήματος της Σπάρτης (28/1), ο νομάρχης Λακωνίας κ. Κώστας Φούρκας μας μεταφέρει στο χρονικό της δημιουργίας της Νοσηλευτικής Σχολής μέχρι την υλοποίηση του ονείρου όλων των λακώνων:
Πριν από μερικές μέρες είχα τη χαρά να παρευρεθώ στην τελετή ορκωμοσίας των πρώτων αποφοίτων του Τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Ακούγοντας τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου να αναφέρει «οι πρώτοι απόφοιτοι της Νοσηλευτικής Σχολής Σπάρτης είναι πραγματικότητα» η σκέψη μου ανέτρεξε μερικά χρόνια πίσω. Αναλογίστηκα τις συντονισμένες ενέργειες και τον αγώνα που δόθηκε, προκειμένου να αποκτηθεί και στη συνέχεια να εγκατασταθεί αυτή η σχολή, που εξαρχής ήμασταν πεπεισμένοι ότι θα μπορούσε να αποτελέσει τη «ναυαρχίδα» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Αισθάνομαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος που μια ακόμα διεκδίκηση, μας δικαίωσε. Γι αυτό τώρα που η αποφοίτηση των πρώτων νοσηλευτών είναι γεγονός, νιώθω την υποχρέωση να απονείμω τα εύσημα σε όλους αυτούς που συνέβαλαν στην επίτευξη του εγχειρήματος αυτού, παραθέτοντας τη σειρά των γεγονότων.
Τον Ιούνιο του 2004, κατά τη διάρκεια ενός Ιατρικού Συνεδρίου στη Νεάπολη, είχα την ευκαιρία να συζητήσω με τον καθηγητή και διευθυντή της Νοσηλευτικής Σχολής κ. Γιώργο Μπαλτόπουλο, στον οποίο και εξέφρασα την αγωνία μου σχετικά με το ποια θα μπορούσε να είναι η δεύτερη Πανεπιστημιακή Σχολή στην Σπάρτη, ώστε να διασφαλιστεί η ύπαρξη ενδιαφέροντος από τους υποψήφιους, ενόψει μάλιστα της θέσπισης «της βάσης του 10», για την εισαγωγή στα ανώτατα ιδρύματα.
Η πρόταση του κ, Μπαλτόπουλου, ήταν η δημιουργία Νοσηλευτικής Σχολής, δεδομένου ότι η ύπαρξη μιας μοναδικής σχολής στην Αθήνα, δεν επαρκούσε για να καλύψει την υπάρχουσα ζήτηση. Συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι η δημιουργία μιας τέτοιας σχολής θα συνέβαλλε έμμεσα και στην αναβάθμιση των παροχών υγείας από τα δύο νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας του νομού, πειστήκαμε για το ορθό της επιλογής μας αυτής.
Τον Οκτώβριο 2004 στο πλαίσιο εκδήλωσης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην Καλαμάτα για υποδοχή των νέων φοιτητών, εκμεταλλευόμενος την παρουσία της στη Νότια Πελοπόννησο, προσκάλεσα την υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Γιαννάκου και τη Διοικούσα Επιτροπή του Πανεπιστημίου να επισκεφτούν την επόμενη, την πόλη της Σπάρτης. Η υπουργός και τα μέλη της ΔΕ ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου και πραγματοποίησαν επίσκεψη στην πόλη μας, όπου και παρατέθηκε προς τιμήν τους γεύμα από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ενημερώθηκα για την ειλημμένη απόφαση της διοικούσας, να προτείνει την ίδρυση «Σχολής Περιβάλλοντος» στην πόλη της Σπάρτης. Η αντίδρασή μου ήταν άμεση και φυσικά αρνητική, με το επιχείρημα ότι λειτουργούσαν ήδη έξι πανεπιστημιακές σχολές με αυτό το αντικείμενο, όποτε μια ακόμη σχολή δεν θα προσέφερε τίποτα στη χώρα, και πολύ περισσότερο στην Σπάρτη. Έτσι αντιπρότεινα τη δημιουργία της Νοσηλευτικής Σχολής και μάλιστα με επίμονο τρόπο, καθιστώντας ξεκάθαρο, ότι ήμασταν αποφασισμένοι να υποστηρίξουμε την πρόταση μας.
Σημειωτέο ότι το να αλλάξει η απόφαση της διοικούσας ήταν εξαιρετικά δύσκολο, καθώς η πρόταση για τη «Σχολή Περιβάλλοντος» είχε γίνει και υποστηριχθεί με ιδιαίτερη θερμή από μέλος της. Παρά τις δυσκολίες, εντείναμε τις προσπάθειες μας μέσω προσωπικών επαφών με όλα τα μέλη της διοικούσας, για να πειστούν να αλλάξουν άμεσα την απόφασή της, ώστε να προλάβουμε την έναρξη της επόμενης ακαδημαϊκής χρονιάς (2005).
Σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα, είχαμε συμμάχους τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής κ. Παναγιώτη Μπαλτόπουλο, κ. Ζέτα Ξανθάκη και κ. Έλλη Βασιλάκου. Στη συνέχεια πείστηκε και ο πρόεδρος της ΔΕ κ. Δημόπουλος. Όλα αυτά, πάντα με τη στήριξη της υπουργού κ. Γιαννάκου.
Τελικά ο στόχος επετεύχθη και η απόφαση άλλαξε. Με πρωτοβουλία της κ. Γιαννάκου, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο Υπουργείο Παιδείας, στην οποία συμμετείχαν εκτός από εμένα, οι βουλευτές του νομού μας, κ. Παναγιώτης Σκανδαλάκης, κ. Αθανάσιος Δαβάκης και κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος και ο δήμαρχος Σπαρτιατών κ. Σαράντος Αντωνάκος, όπου και ομόφωνα συμφωνήσαμε με την πρόταση.
Ακολούθησε προεδρικό διάταγμα της υπουργού και η Νοσηλευτική Σχολή Σπάρτης ήταν πια γεγονός, έτοιμη να υποδεχθεί τους πρώτους της φοιτητές το Σεπτέμβριο του 2005.
Το πρώτο σοβαρό πρόβλημα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, ήταν αυτό των κτηριακών υποδομών που θα στέγαζαν τη σχολή και θα έπρεπε να βρίσκονται κοντά στο Νοσοκομείο Σπάρτης. Εξετάστηκαν διάφορες προτάσεις και η λύση τελικά δόθηκε από τον τότε διοικητή του νοσοκομείου κ. Χρήστο Βιρβίλη, ο οποίος διέθεσε χώρο του νοσοκομείου, τον οποίο διαμορφώσαμε άμεσα με πόρους που διέθεσαν το νοσοκομείο και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Οι εγκαταστάσεις αυτές καλύπτουν μέχρι και σήμερα τις ανάγκες της σχολής συμπληρωματικά με τις αίθουσες που παραχώρησαν ο Ιατρικός και Οδοντιατρικός Σύλλογος Λακωνίας.
Ωστόσο με την έναρξη λειτουργίας της σχολής, διαπιστώθηκαν σοβαρές ελλείψεις, που επέβαλλαν τη δημιουργία μόνιμων εγκαταστάσεων. Κινούμενοι προς αυτή την κατεύθυνση, εξετάσαμε τη δυνατότητα αγοράς έκτασης πλησίον του νοσοκομείου. Πρώτος, όπως πάντα, ανταποκρίθηκε ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος, προσφέροντας ιδιόκτητη έκταση της μητρόπολης. Δυστυχώς όμως, διαπιστώθηκε ότι άνηκε στην πρώτη αρχαιολογική ζώνη, γεγονός που καθιστούσε απαγορευτική τη δημιουργία μόνιμων εγκαταστάσεων.
Την απογοήτευσή μας ήρθε τότε να απαλύνει ο δήμαρχος Μυστρά κ. Δημήτρης Αποστολάκος, προσφέροντας έκταση δεκαέξι περίπου στρεμμάτων, ιδιοκτησίας του δήμου. Αναζητώντας πιστώσεις για την ανέγερση των κτηριακών εγκαταστάσεων, ο κ. Δημόπουλος με ενέργειές του ενέταξε τις κτηριακές εγκαταστάσεις και την αγορά εξοπλισμού στο πρόγραμμα ΣΔΙΤ του υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Πράγματι ξεκίνησε η προετοιμασία από το αρμόδιο τεχνικό τμήμα του ΟΣΚ, όπως το τοπογραφικό, τοπικό ρυμοτομικό κτλ.
Σήμερα θεωρείται επιβεβλημένο άμεσα και με συντονισμένες ενέργειες προς τη νέα πρυτανική αρχή και την ηγεσία του υπουργείου να υπάρξει συνέχεια για την ολοκλήρωση του έργου, δεδομένου ότι και οι απαιτήσεις κάθε χρόνο πολλαπλασιάζονται.
