Πρότυπο και πηγή έμπνευσης για πολλές νέες και νέους συνιστά η αξιοπρόσεκτη πορεία της ανερχόμενης ερευνήτριας-δασκάλας  Ρομποτικής, Διαλεκτής-Αθηνάς (Διάνα) Βουτυράκου, μιας νεαρής επιστήμονος με καταγωγή από τη Μάνη, η οποία καταθέτει με επιτυχία τα διαπιστευτήριά της στον τομέα της Ρομποτικής σε επίπεδο Βιοϊατρικής, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην παγκόσμια χειρουργική ιατρική.

Κορυφαία στιγμή για την 24χρονη Διάνα ήταν τον Ιούλιο του 2018, όταν μαζί με την ομάδα της (Γιάννης Παπαδόπουλος και Ιάσωνας Σομόγλουτος), κατέκτησε το πρώτο βραβείο στην Παγκόσμια Έκθεση Νεανικής Καινοτομίας και Τεχνολογίας που διεξήχθη στη Σαγκάη της Κίνας. Αποτελεί, ακόμα, την πρώτη Ελληνίδα που έγινε δεκτή σε Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής (Σαγκάη) ως μέλος κριτικής επιτροπής και η νεότερη ηλικιακά που βρέθηκε σε αυτή τη θέση. Το 2016 ίδρυσε και έκτοτε ηγείται της «Unique Minds», ενός Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού που παρέχει ακαδημαϊκό προσανατολισμό σε μαθητές Λυκείου.

Η Διάνα, η οποία διαθέτει όλα τα εχέγγυα και ικανότητες για να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, μιλάει αποκλειστική στη στήλη «ΣυνΛακεδαιμονίων» του «Λακωνικού Τύπου» για τη σταδιοδρομία και ερευνητική δραστηριότητά της στον κλάδο του STEM (Science, Technology, Engineering and Mathematics - Επιστήμη, Τεχνολογία, Μηχανική και Μαθηματικά), τη ρομποτική και τη βιοϊατρική. Παράλληλα, εξιστορείται τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, ανακαλεί στη μνήμη τις στιγμές δικαίωσης και επιτυχίας, ενώ αποκαλύπτει τα σχέδια και τα όνειρά της που ξεπερνούν τα στενά όρια της Ελλάδας.

- Πώς πάει το «ταξίδι»;
Προχωράει, με πολλές στάσεις, αλλά ακόμα χωρίς να ξέρω -ευτυχώς- τον τελικό προορισμό. Βρίσκομαι, ομολογώ, σε ένα από τα πιο μεταβατικά στάδια της ζωής μου. Πριν μερικούς μήνες επέστρεψα στην Ελλάδα από τη Γερμανία και αυτή τη στιγμή εργάζομαι πάνω στο κομμάτι της εκπαιδευτικής ρομποτικής, ενώ προετοιμάζω τις αιτήσεις μου για διδακτορικές σπουδές, αφού ονειρεύομαι να βρεθώ σε μεγάλα ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης και της Αμερικής  και να εργαστώ στο κομμάτι της ρομποτικής χειρουργικής, πράγμα που απαιτεί να έχεις ολοκληρώσει και διδακτορικές σπουδές. Πέρυσι βρισκόμουν στο Πολυτεχνείο του Ντάρμσταντ (Darmstadt), όπου και εκπονούσα μεταπτυχιακή ερευνητική διπλωματική στο εργαστήριο ρομποτικής με θέμα τον περιορισμό σφαλμάτων σε λαπαροσκοπικές επεμβάσεις που πραγματοποιούνται από ρομποτικά μηχανήματα.
Ακόμα, φέτος βάλαμε στόχο με το ΜΚΟ που έχω ιδρύσει να δημιουργήσουμε παράρτημα στην Πάτρα, οπότε ένα σημαντικό μέρος του χρόνου μου το αφιερώνω εκεί, στη χρηματοδότηση δηλαδή, την εύρεση εθελοντών και τη δημιουργία σταθερών δομών, ενώ μεγαλώνουμε παράλληλα και τις δράσεις μας στην Αθήνα.

Τέλος, έχω αναλάβει να προετοιμάσω μία ομάδα για έναν Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ρομποτικής και τώρα οριστικοποιούμε το project που θα παρουσιάσουμε, ενώ η νέα χρονιά με βρίσκει να προετοιμάζω και έναν νέο Πανελλήνιο διαγωνισμό ρομποτικής και μηχανικής, μαζί με μία εξαιρετική ομάδα, που απευθύνεται σε φοιτητές και μαθητές, και αποτελεί προκριματικό στάδιο για να συμμετάσχουν στον αντίστοιχο παγκόσμιο διαγωνισμό στην Αμερική.

- Ποιες λέξεις οδηγούν το «ταξίδι»;
Φαντασία, επιμονή και υπομονή, θάρρος, δυναμικότητα, πίστη σε στόχους και σε όνειρα.

- Το «ετών», τί σημασία έχει στη ζωή σας;
Θα έλεγα πως δεν έχει, με την έννοια ότι οι άνθρωποι μπορούμε να καταφέρουμε ό,τι βάλουμε στόχο, αρκεί να το προσπαθήσουμε. Έτσι, ποτέ η ηλικία μου δεν περιόρισε τα θέλω μου.

Στα 18 μου, ξεκίνησα να διδάσκω ρομποτική σε μαθητές και να τους προετοιμάζω για διαγωνισμούς ρομποτικής. Θυμάμαι, τότε, πόσο διστακτικά με έβλεπαν οι γονείς των παιδιών, που τα περνούσα μόλις 2 ή 3 χρόνια και ενώ δεν είχα πτυχίο, έμπαινα στην τάξη να τους κάνω μάθημα.

Έπειτα στα 20 μου, δημιούργησα έναν ΜΚΟ, τη Unique Minds, με σκοπό να βοηθήσω μαθητές από όλη την Ελλάδα να βρουν τι θέλουν να σπουδάσουν, ως μία γέφυρα μεταξύ σχολείου και πανεπιστημίου. Τότε πάλι δεν έπαιξε για εμένα κάποιο ρόλο το «ετών», αλλά θυμάμαι τη διστακτικότητα των χορηγών, του περίγυρού μου, της οικογένειάς μου, όταν τους ανακοίνωσα ότι θα ασχοληθώ με το κομμάτι της κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Κι, όμως, τέσσερα χρόνια μετά, με το έργο μας έχουμε βοηθήσει πάνω από 13.000 μαθητές να βρουν τι θέλουν να σπουδάσουν με πάνω από 32 δράσεις σε όλη την Ελλάδα. 

Ίσως το μόνο ρόλο που παίζει η ηλικία στη ζωή μου, είναι ότι είμαι ακόμα αρκετά μικρή για να ονειρεύομαι να αλλάξω τον κόσμο, ή τουλάχιστον τη χώρα μου. Έχω αυτή την αισιοδοξία, που ελπίζω να μη χάσω με τα χρόνια πως αν όλοι μαζί προσπαθούμε να είμαστε «χρήσιμοι» για τους γύρω μας και όχι μόνο για τον εαυτό μας, θα ζούμε στην Ελλάδα που μας αξίζει.

- Η Ελλάδα σάς πληγώνει;
Με πληγώνει, όμως, όσο με πληγώνει άλλο τόσο την αγαπώ. Αυτό που με πονάει περισσότερο στη χώρα μου είναι η νοοτροπίες των ανθρώπων, τα στερεότυπα και τα κοινωνικά «πρέπει». Με ενοχλεί να πηγαίνω σε ένα χώρο δουλειάς και όλοι να περιμένουν να είμαι άντρας επειδή ασχολούμαι με τη ρομποτική. Με ενοχλεί πως ο μέσος νέος δε θα επιλέξει να ασχοληθεί με αυτό που αγαπάει, αλλά θα επιλέξει ένα επάγγελμα με σίγουρα λεφτά ή θα ψάξει να βρει κάπως να διοριστεί σε μία θέση. Με ενοχλεί η λογική τού να καταβάλλουμε τη λιγότερη δυνατή προσπάθεια και να περιμένουμε τις μέγιστες απολαβές. Πιο πολύ, όμως, με ενοχλεί η αναξιοκρατία που μαστίζει τη χώρα μας. Δε λέω σε καμία περίπτωση πως όσα έχω προσπαθήσει να καταφέρω τα κάνω για να ακούσω ένα «μπράβο» ή ένα «συγχαρητήρια», αλλά δε θα ξεχάσω ποτέ τα χρόνια του λυκείου μου να προπονούμαι δύο και τρείς ώρες τη μέρα για Πανελλήνιους διαγωνισμούς ρομποτικής και έπειτα αφού τους κέρδιζα για παγκόσμιους και, παράλληλα, να διαβάζω και για τις Πανελλήνιες, αφού η μοναδική σχολή που ήθελα να δηλώσω απαιτούσε 19.000 μόρια. Την ίδια στιγμή, όμως, ένας αθλητής για παράδειγμα με τις ίδιες διακρίσεις στο άθλημα του θα είχε bonus μορίων για να μπει στη σχολή που ήθελα στο Πολυτεχνείο. Ενώ, φυσικά, δε θα μιλήσω για τις φορές που έβλεπα να προβάλλονται άτομα με αρκετά λιγότερες διακρίσεις, απλώς γιατί τύχαινε να έχουν κάποιον γνωστό να τους υποστηρίξει στον κλάδο μας. Με πληγώνει και γιατί στη χώρα μας, μάθαμε στις επιτυχίες να είμαστε όλοι μαζί, αλλά στις δυσκολίες και στις αποτυχίες να είμαστε ο κάθε ένας μόνος του.

Ελπίζω κάποια στιγμή η Ελλάδα να δώσει κίνητρα στα παιδιά της, να προσπαθούν να την αναδείξουν σε τομείς όπως η ρομποτική, οι επιστήμες κ.α. στο εξωτερικό.

Από την άλλη, δεν μπορώ να μη νιώθω ευγνώμων στη χώρα μου και στη δημόσια εκπαίδευση που έλαβα αυτά τα χρόνια. Γνώρισα τη ρομποτική σε ένα δημόσιο σχολείο, καθώς είχα σωστούς παιδαγωγούς για δασκάλους, που θέλησαν να μας δώσουν ερεθίσματα πέρα από του τυπικού προγράμματος σπουδών. Έδωσα Πανελλήνιες και μπήκα σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου είχα την τύχη να με διδάξουν εξαιρετικοί καθηγητές και με τα εφόδια αυτά καταφέρνω και πορεύομαι έως σήμερα. Για αυτό και με πληγώνει ακόμα περισσότερο, όταν ο κόσμος υποβαθμίζει τη δημόσια εκπαίδευση μας, γιατί εγώ νιώθω να χρωστάω στη χώρα μου για όλα αυτά που μου πρόσφερε, για αυτό και προσπαθώ να βρίσκομαι εδώ όσο μπορώ για να προσφέρω και εγώ με τη σειρά μου μέσω της δουλειάς μου.  

- Η ρομποτική, τί ρόλο θα έχει στο μέλλον, στη ζωή μας;
Η ρομποτική διαδραματίζει ήδη ενεργό ρόλο, αφού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Αν υιοθετήσουμε ως ορισμό για το τι είναι ένα ρομπότ, ως ένα μηχάνημα που δέχεται ερεθίσματα, αναπτύσσει αλγορίθμους και δρα με ορατά αποτελέσματα, τότε οι περισσότερες συσκευές ή μηχανήματα που κάνουμε χρήση είναι πρώιμες μορφές ρομπότ (πηγή: http://www.robotpark.com/What-is-a-Robot)

Στο μέλλον, όμως, η ρομποτική θα αποκτήσει αρκετά πιο ενεργό ρόλο στην ιατρική, τη βιομηχανία, τις μεταφορές και την φροντίδα του ανθρώπου. Στους τρείς πρώτους τομείς η μεγαλύτερη πρόκληση για τη ρομποτική είναι να φθάσει σε ένα επίπεδο που δε θα χρειάζεται την ανθρώπινη επίβλεψη (πχ ένα ρομπότ που θα χειρουργεί, χωρίς να απαιτείται ο γιατρός να βρίσκεται στο χειρουργείο).

Σκοπός της ρομποτικής, από τη δική μου τουλάχιστον οπτική, είναι να βοηθήσει τον άνθρωπο, είτε αναλαμβάνοντας να διεκπεραιώσει δύσκολες χειρωνακτικές εργασίες, είτε υλοποιώντας αναγκαίες καθημερινές δουλειές, που απαιτούνται για την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών (πχ μαγείρεμα, καθάρισμα κ.α.). Οπότε ο ρόλος της είναι και θα είναι να βελτιώνει το βιωτικό μας επίπεδο.

- Τα γράμματα και οι τέχνες ποια θέση έχουν στον κόσμο που οραματίζεστε;
Την πιο σημαντική. Αν κάτι λείπει γενικότερα στις επιστήμες, αλλά και ειδικότερα στη μηχανική και τη ρομποτική, είναι ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο σκοπός μας είναι να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας, ως κοινωνία. Έτσι, η φιλοσοφία, πρωτίστως, θα πρέπει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο μιας κοινωνίας που ευημερεί. Μέσω της φιλοσοφίας, η ηθική -στην περίπτωση του δικού μου κλάδου ως βιοηθική- δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές για το που να στρέφεται η έρευνα πάντα με γνώμονα το κοινό καλό. Πιστεύω πως η παιδεία αποτελεί πανάκεια, για αυτό και ασχολούμαι ενεργά τα τελευταία έξι χρόνια με το κομμάτι της εκπαίδευσης (εκπαιδευτική ρομποτική), και μέσω της παιδείας δημιουργούνται άνθρωποι ολοκληρωμένοι, με ανεπτυγμένη κριτική ικανότητα και αίσθημα προσφοράς στην κοινωνία μας. Έτσι, τόσο τα γράμματα, όσο και οι τέχνες, ως μέσα καλλιέργειας του ανθρώπου, είναι αναγκαία για την ορθή διαπαιδαγώγησή του.

- Τί σημαίνουν για εσάς οι βραβεύσεις;
Οι βραβεύσεις είναι το μπράβο, που πολύ συχνά ξεχνάς να πεις στον εαυτό σου για την προσπάθεια που έχεις καταβάλει. Σημαίνει πως κάποιος (μία κριτική επιτροπή), αναγνωρίζει τη σημασία του έργου σου ή της ιδέας και του project σου. Είναι και μια απάντηση σε όσους δεν πίστεψαν σε εσένα ή σε όσα θέλεις να πετύχεις.

Όμως, οι βραβεύσεις είναι για εμένα κυρίως υπενθύμιση των στόχων μου, υπενθύμιση να μην επαναπαύομαι και να προσπαθώ περισσότερο. Είναι ένας τρόπος να καταλάβω αυτό που συχνά λέω, πως δεν πρέπει να μένουμε στάσιμοι, αλλά πάντα να προσπαθούμε για το καλύτερο. Γιατί, για εμένα το αντίθετο της επιτυχίας είναι η στασιμότητα και όχι η αποτυχία.

Παράλληλα, κάθε βραβείο είναι υπόσχεση προς την κριτική επιτροπή, τον εαυτό σου, αλλά και σε όσους σε στηρίζουν ως την κατάκτηση του (την οικογένεια, τους φίλους σου), πως δεν σταματάς εκεί. Πως θα δικαιώνεις με τις πράξεις σου το βραβείο διαρκώς.

- Ποιος είναι ο καλύτερος δάσκαλος;
Ο καλύτερος δάσκαλος είναι αυτός που μπορεί να σου «ξεκλειδώσει» όλες τις δυνατότητες σου, που μπορεί να σε βοηθήσει να ανακαλύψεις τις κλίσεις και τις δεξιότητες σου. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ταλέντο σε κάτι, αλλά δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις δεν μας δίνεται η ευκαιρία να το εντοπίσουμε. Ο καλός δάσκαλος, λοιπόν, είναι αυτός που θα μας δώσει τα ερεθίσματα για να γνωρίσουμε τα «θέλω» μας. Έπειτα, μόλις τα βρούμε, ο καλός δάσκαλος είναι εκεί να μας βοηθήσει να θέσουμε στόχους και να μας υποστηρίξει σε ρόλο μέντορα να τους πετύχουμε.

Στο δικό μου ταξίδι, είχα την τύχη να γνωρίσω αρκετούς καλούς δασκάλους, ίσως και γιατί κυνηγούσα αρκετά τους στόχους μας. Αρχικά, γνώρισα τη ρομποτική στο γυμνάσιο χάρη σε καλούς δασκάλους, που δεν ακολούθησαν την τυπική ύλη του σχολικού προγράμματος και πάντοτε θα τους ευχαριστώ.  
  Όμως, τον καλύτερο δάσκαλο τον βρήκα στο πρόσωπο του πατέρα μου, κι ας μην γνωρίζει από ρομποτική. Γιατί, όταν το 2009 επέστρεψα από την Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής της Κορέας, και ανακοίνωσα στους γονείς μου πως θέλω να ασχολούμαι καθημερινά με τη ρομποτική, με βοήθησε να δημιουργήσω ένα μικρό εργαστήριο στο σπίτι μας, και μέχρι να μπω στο πανεπιστήμιο προετοιμαζόμασταν μαζί για τους διαγωνισμούς ρομποτικής που συμμετείχα.

- Πόσο δύσκολο είναι να είσαι συνεχώς μεταξύ των πρώτων;
Αν και επιλέγω να μη το σκέφτομαι έτσι, είναι δύσκολο με την έννοια ότι αυξάνονται οι απαιτήσεις των γύρω σου από εσένα. Σκεφτείτε για παράδειγμα έναν αθλητή που επί πέντε  χρόνια κερδίζει στο άθλημα του σε πανελλήνιο επίπεδο. Αν την 6η χρονιά βγει 2ος ή 3ος, όλοι θα τον ρωτήσουν «μα καλά τί έγινε; τί συνέβη;», ασχέτως που πάλι κατάφερε να αποσπάσει σημαντικότατη θέση. Κάπως έτσι νιώθω και εγώ, για αυτό και προσπαθώ να μη το σκέφτομαι. Έχω περάσει από περιόδους που έχω πιέσει πολύ τον εαυτό μου, δεν του έχω αφήσει ελεύθερο χρόνο, περιορίζοντας τα «θέλω» μου, επειδή ένιωθα πως «έπρεπε» να μην απογοητεύσω κανέναν και να καταφέρω ένα βέλτιστο αποτέλεσμα σε κάποιον διαγωνισμό.

Τώρα, για να πετύχεις κάποιες διακρίσεις στο χώρο σου, σίγουρα απαιτεί αφοσίωση, επιμονή και προσπάθεια. Από μικρή ασχολούμαι με τη ρομποτική σε επίπεδο πρωταθλητισμού, οπότε οι ρυθμοί ζωής μου και το πρόγραμμά μου έχουν προσαρμοστεί σε ορισμένες ανάγκες. Για παράδειγμα, θυμάμαι πολλές φορές με έπαιρναν οι φίλοι μου στο σχολείο ή και μετά στο πανεπιστήμιο για καφέ ή για βραδινή έξοδο και δεν μπορούσα γιατί είχα προπόνηση. Έπειτα, κυρίως στη σχολή χρειάστηκε να θυσιάσω πράγματα, αφού οι Πανελλήνιοι διαγωνισμοί ρομποτικής συμπίπτουν με την εξεταστική περίοδο του Ιουνίου και οι Παγκόσμιες Ολυμπιάδες είναι αμέσως μετά την εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Άρα, κάθε χρόνο, γνώριζα πως δύο στις τρεις εξεταστικές έπρεπε να τις αφήνω για να προετοιμάζομαι για διαγωνισμούς.

Όμως, η ρομποτική είναι κάτι που με γεμίζει τόσο πολύ, που το δύσκολο για μένα δεν είναι να βρίσκομαι μεταξύ των πρώτων (που προφανώς υπάρχουν διαγωνισμοί που δεν έφερα και το καλύτερο αποτέλεσμα αυτά τα 13 χρόνια που ασχολούμαι), αλλά να πρέπει να σχεδιάσω μια καθημερινότητα που να μην περιλαμβάνει τη ρομποτική.

- Τί υπόσχεστε για το μέλλον;
Στον εαυτό μου, υπόσχομαι πως θα συνεχίσω να καταβάλλω τη μέγιστη προσπάθεια να ασχολούμαι με πράγματα που αγαπώ και με γεμίζουν. Υπόσχομαι να προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένη, γιατί η επιτυχία έρχεται σαν απόρροια της προσωπικής ευτυχίας.

Στην κοινωνία και στη χώρα μου, υπόσχομαι ότι θα προσπαθώ να διορθώσω προβλήματα και καταστάσεις που εγώ βίωνα, μεγαλώνοντας. Και, σίγουρα, υπόσχομαι πως σε όποιο μέρος του κόσμου και να βρίσκομαι θα παλεύω για την χώρα μας.

- Τί θα λέγατε στα παιδιά που ονειρεύονται;
Να μην απογοητεύονται, να μη φοβούνται και να μη σταματήσουν να κάνουν όνειρα, ούτε ως παιδιά, ούτε ως ενήλικες. Και το πιο σημαντικό, να θυμούνται πως ο κόσμος δεν άλλαξε και δε θα αλλάξει από καμία οθόνη και κανένα καναπέ, όμως, το όνειρο από την πραγματικότητα μόνο μια απόφαση δρόμος τα χωρίζει τελικά.

- Ρομποτική και βιοϊατρική. Τί πρέπει να καταλάβουμε;
Η ρομποτική έχει ενεργό ρόλο σε όλο και περισσότερους τομείς της ζωής μας. Στον τομέα της ιατρικής, λοιπόν, η κύρια συμβολή της έρχεται μέσω των ρομποτικών χειρουργικών μηχανημάτων, αλλά και των τεχνητών μελών και οργάνων. Τώρα, η βιοϊατρική ως επιστήμη, αφορά μία πιο εξατομικευμένη προσέγγιση του ασθενή, πράγμα που υποβοηθιέται ιδιαίτερα με τη χρήση της τεχνολογίας.

Τί εννοούμε, λοιπόν, ρομποτική και βιοϊατρική; Ας πάρουμε απλά παραδείγματα. Ένα σημαντικό κομμάτι είναι η όραση υπολογιστών (computer vision) και η ανάλυση και επεξεργασία σήματος και εικόνας. Ένα μηχάνημα, λοιπόν, που σκανάρει μία ακτινογραφία και εντοπίζει ράγισμα ή κάταγμα ή μία εικόνα κυττάρων και διαχωρίζει τα υγιή από τα καρκινικά είναι μερικές μόνο εφαρμογές. Ακόμα οι βιοαισθητήρες, αλλά και το IoT (internet of things), μπορεί να αλλάξουν σημαντικά και την ποιότητα ζωής του ασθενή και την θεραπεία του. Ένας βιοαισθητήρας, που ο ασθενής καταπίνει και παίρνει μετρήσεις για μία μέρα από κάποιο ζωτικό του όργανο, μπορεί να μας δείξει πως επιδρά ένα φάρμακο ή μια ουσία στον ασθενή, με τι ταχύτητες την απορροφά ή/και την αποβάλλει. Έτσι, το σχήμα θεραπείας που θα ακολουθηθεί σε κάθε ασθενή σχετίζεται με τον τρόπο που αυτός ανταποκρίνεται και δεν προσεγγίζεται βάση στατιστικών και πιθανοτήτων. Είναι σημαντικό πως η ρομποτική και η τεχνολογία γενικότερα στον τομέα της ιατρικής, λειτουργούν υποβοηθητικά/συμπληρωματικά στον ιατρό και σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζουν την αναγκαιότητα του.

Λίγα λόγια για τη Δ. Βουτυράκου
Η Διάνα Βουτυράκου, που έλκει την καταγωγή της από τον οικισμό Κεχριάνικα Αν. Μάνης, είναι τελειόφοιτη στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με εξειδίκευση στη Ρομποτική – Χειρουργική και συνιδρύτρια της φοιτητικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Unique Minds». Ασχολείται με τη ρομποτική περίπου δέκα χρόνια, έχοντας ξεκινήσει ήδη από το σχολείο, όταν οι καθηγητές διέκριναν το ταλέντο της και την ενθάρρυναν να συνεχίσει. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και διετέλεσε ερευνήτρια στο Technische Universität Darmstadt (Technical University of Darmstadt) στη Γερμανία, όπου μελέτησε τον τρόπο με τον οποίο η επαυξημένη πραγματικότητα θα μπορούσε να συμβάλλει στον περιορισμό των σφαλμάτων στις επεμβάσεις που πραγματοποιούνται με την αξιοποίηση της ρομποτικής χειρουργικής.

Το project που χάρισε την πρωτιά στην ομάδα της Δ. Βουτυράκου στην Παγκόσμια Έκθεση Νεανικής Καινοτομίας και Τεχνολογίας το 2018 στην Κίνα αφορά στη μελέτη των τρόπων με τους οποίους τα μέλη μιας κοινότητας μπορούν να εξοικονομούν ενέργεια και να τη μοιράζονται μεταξύ τους. Για την έρευνά τους βασίστηκαν σε πραγματικά στοιχεία που αφορούσαν στην κατανάλωση ενέργειας από τα μέλη μιας κοινότητας στο Τέξας των ΗΠΑ. Με τη χρήση κατάλληλων αλγορίθμων μπόρεσαν να υπολογίζουν πόση ενέργεια χρειάζεται για τη λειτουργία ενός νοικοκυριού για συγκεκριμένες ώρες της ημέρας. Με τον τρόπο αυτό πρότειναν όχι μόνο τον περιορισμό της σπατάλης, αλλά και το διαμοιρασμό του «περισσεύματος» της ενέργειας από ένα σπίτι σε ένα άλλο, όταν αυτό είναι εφικτό. Με τη χρήση αισθητήρων στα σπίτια της κοινότητας, τα μέλη της ομάδας προέβλεψαν τη δυνατότητα περιορισμού της άσκοπης λειτουργίας των ηλεκτρικών συσκευών.

Βραβεία και διακρίσεις

2019:
● Επιλέχθηκε στη λίστα 30Under30 του Forbes, με τους 30 πιο επιτυχημένους Έλληνες κάτω των 30 ετών.
● Τιμητικό Βραβείο Education Leaders Award
● Επιλέχθηκε ως 1 από τις 9 γυναίκες παγκοσμίως που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Rising Women του TheNewNow.

2018:
● Επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στο  G(irls)20 Summit.
● Νικήτρια της καμπάνιας “Women Doing Businesses for Good’’.

2017:
● Βραβείο Greek International Women Awards στην κατηγορία Young Star(18-23 years old).
● EPT Social Growth Award για το κοινωνικό έργο της Unique Minds.
● Entrepreneurship School Award.

2016:
● Τιμητική Διάκριση από τους ελληνικούς φοιτητικούς συλλόγους της Αμερικής για τη συνεισφορά της Unique Minds στη βελτίωση των ελληνικών πανεπιστημίων.

Βραβεία στη ρομποτική

2018:
● 1st θέση στον κόσμο στην 7 Παγκόσμια Έκθεση Νεανικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και στις 3 κατηγορίες του διαγωνισμού (Judges Choice, Audience Choice, Engineering).

2017:
● 1η θέση στον 9ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής (WROHELLAS).
● Ολυμπιακή διάκριση (7η θέση) στη World Robot Olympiad στην Costa Rica (Category: Open Junior). Our project details are available here.

2016:
● 1η θέση στον 8ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής (WROHELLAS).
● 13th θέση στην World Robot Olympiad στην India (Category: Open Junior). Our project details are available here.

2015: 2nd θέση στο πανευρωπαϊκό workshop ρομποτικής  (Follow the Line) στη Sweden.

2014: 2nd θέση στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό ρομποτικής Robomac στα Skopje.

2011:
● 1η θέση στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής (WROHELLAS).
● 9η θέση στη World Robot Olympiad στο Abu Dhabi (Category: Open High School).

2009:
● 1η θέση στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ρομποτικής  (WROHELLAS).
● 21η θέση στην World Robot Oylmpiad στην Korea (Category: Regular Junior High School).

Επιμέλεια: Δ. Αβούρης, Χρ. Πετρούλιας

Ενημερωθείτε για όλη την επικαιρότητα της Λακωνίας και όχι μόνο μέσα από τη συνεχή ροή του www.lakonikos.gr. Κάνετε like στη σελίδα και γίνετε μέλος στην ομάδα του lakonikos.gr στο Facebook για να μαθαίνετε τα νέα πρώτοι! Με το κύρος και την αξιοπιστία του "Λακωνικού Τύπου", της μοναδικής ημερήσιας εφημερίδας της Λακωνίας με ιστορία 20 και πλέον ετών