O Δημοσθένης Τζανάκος γεννήθηκε το 1992 και μεγάλωσε στη Σπάρτη. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στη Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, από όπου και αποφοίτησε με άριστα το 2016, με επιβλέποντα καθηγητή τον Γιάννη Ζιώγα.
Έχει συμμετάσχει στην ομαδική έκθεση «Πραγματικότητα» στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, στην ομαδική έκθεση «Εικαστικοί στην Εκπαίδευση» στην Κουμαντάρειο Πινακοθήκη Σπάρτης (παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης), στην πολιτιστική εκδήλωση «Σπάρτη, Παγκόσμια Πόλη» και στην ομαδική έκθεση «Η αρχαία Σπάρτη με σύγχρονη ματιά» στον προαύλιο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Σπάρτης, σε συνδιοργάνωση του Δήμου Σπάρτης και της Εφορείας Αρχαιοτήτων.
Έργα του εκτίθενται μόνιμα στο Μουσείο Νεότερης Σπάρτης (προτομή του συγγραφέα Δ. Πετσετίδη), στο διοικητήριο του ΚΕΕΜ (προτομή του οπλαρχηγού Κυριακούλη Μαυρομιχάλη), στην κεντρική πλατεία Βασιλικής (Κουρτσούνα) Λακωνίας (προτομή της Μανιάτισσας ηρωίδας Ιωάννας Γιατράκου), καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές.
Από το 2016 διατηρεί εργαστήρι Γλυπτικής στη Σπάρτη και από το Σεπτέμβρη του 2018 εργάζεται ως καθηγητής καλλιτεχνικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Έχει δημιουργήσει και δημιουργεί γλυπτική με γύψο, τσιμέντο, ορείχαλκο, ζωγραφική με ακουαρέλα, λαδομπογιές, μαρκαδόρους.
Ποια είναι τα πρώτα σας σκιρτήματα στις εικαστικές τέχνες ή στην Τέχνη γενικά, οι πρώτες σας συγκινήσεις, ερεθίσματα, εντυπώσεις, δημιουργίες;
Είχα την τύχη να μεγαλώσω ανάμεσα στις χιλιάδες φωτογραφίες του παππού μου, Γεωργίου Ν. Τζανάκου. Ένα αρχείο υψηλής αισθητικής αξίας που αφορά κυρίως στη μετεμφυλιακή περίοδο στη Λακωνία. Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με την Τέχνη και, θα έλεγα, καθοριστική.
Από πότε ασχολείστε συστηματικά με τις εικαστικές τέχνες;
Ασχολούμαι με τη ζωγραφική όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πράγμα το οποίο συμβαίνει, νομίζω, με όλους τους εικαστικούς. Από την εισαγωγή μου στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλώρινας, και με την καθοδήγηση και τη μύηση στην ‘εικαστική σκέψη’ από τον Καλλιτέχνη, Δάσκαλο και Μέντορα Γιάννη Ζιώγα, η ενασχόλησή μου έγινε σαφώς πιο συστηματική και ουσιώδης.
Ως εικαστικός, ως εκπαιδευτικός και ως Σπαρτιάτης, ποια είναι η σχέση σας με την πόλη και την ευρύτερη Λακωνία; Ποιες είναι οι εμπνεύσεις σας από τον τόπο, από τους ανθρώπους του; Οι προκλήσεις;
Η Λακωνία είναι ένας τόπος πλούσιος, τόσο σε φυσικό επίπεδο όσο και σε μνημειακό. Κατ’ επέκταση μπορεί να αποτελέσει πλαίσιο καλλιτεχνικών αναζητήσεων. Από την ιστορία της, αρχαία και νεότερη, μέχρι τον Ταΰγετο και τη μεγαλειώδη του υπόσταση είναι ένας τόπος που μπορεί να προκαλέσει δέος με την ίδια ευκολία που μπορεί να προσφέρει ηρεμία και γαλήνη. Αρκεί να ξέρει κανείς τι αναζητά.
Έχετε αγαπημένους δημιουργούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό; Εικαστικούς, μουσικούς, ανθρώπους του θεάτρου, λογοτέχνες; Γιατί τους ξεχωρίζετε στην ψυχή σας;
Ο Χαλεπάς, ο Ροντέν, ο Ταρκόφσκυ και ο Κουρμπέ είναι μερικοί από τους δεκάδες δημιουργούς που ξεχωρίζω και ενδεχομένως με έχουν επηρεάσει. Έχουν κάτι το ποιητικό στην έκφρασή τους, δοσμένο με τον πιο απλό τρόπο.
Τι έχετε μάθει για τον εαυτό σας μέσα από το καλλιτεχνικό σας ταξίδι;
Η κατάσταση της δημιουργίας αποτελεί κάποιο είδος διαλογισμού για εμένα, με βοηθά να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου. Θα έλεγα ότι είναι η προσευχή μου, η αναζήτηση του Υψηλού.
Τι σας προκαλεί τούτην την περίοδο στην εικαστική εργασία σας και πώς υπερβαίνετε τυχόν δυσκολίες;
Αυτή την περίοδο ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με τη γλυπτική. Θα χαρακτήριζα την προσέγγιση μου ως ανθρωποκεντρική. Οι δυσκολίες, ακόμα και τα λάθη, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της δημιουργίας. Σε κάθε άλλη περίπτωση δε θα είχε κανένα ενδιαφέρον.
Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας στο μονοπάτι της τέχνης;
Στοχεύω σε μια συνεχή και συνεπή σειρά γλυπτών, καθώς και στην επικοινωνία και έκθεση αυτών. Με ενδιαφέρει η πρόσμιξη του ρομαντικού με το κλασικό. Το - κατά Διονύσιο Σολωμό - μεικτό αλλά νόμιμο.
Ειδικά για την Παιδαγωγική της Τέχνης σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης, για κάθε αποδέκτη, ποιες είναι οι σκέψεις σας, προτάσεις σας;
Θεωρώ ότι οι άνθρωποι πρέπει να έρχονται μόνιμα σε επαφή με την Τέχνη, όχι τόσο για να γίνουν όλοι εικαστικοί (πράγμα αδύνατο) όσο για να μπορούν να χαίρονται την Τέχνη. Η αισθητική είναι κάτι το οποίο αναπτύσσεται, συνεπώς χρήζει εκπαίδευσης.
Τι σας απασχολεί τούτο τον καιρό βλέποντας τον εαυτό σας ως πολίτη του κόσμου; Τι σας χαροποιεί και ανακουφίζει;
Με απασχολεί η ταχύτητα με την οποία προχωρά ο κόσμος, οι μόδες, η αδικία, η αποστασιοποίηση. Με χαροποιεί, ωστόσο, ότι εξακολουθεί να παράγεται ποιοτική Τέχνη, καθώς και ότι είναι πολλοί αυτοί που την αναζητούν.
Ποια είναι η ευχή σας για το μέλλον, σε προσωπικό και συλλογικό πλάνο;
Είναι τόσα πολλά αυτά που θα επιθυμούσα και προσωπικά αλλά και συλλογικά, που μάλλον δεν έχει νόημα να τα απαριθμήσω, προς αποφυγήν γραφικότητας αλλά και κατάχρησης δημοσιογραφικού χώρου.
Η συνέντευξη δόθηκε στην επιμελήτρια & θεωρητικό τέχνης, μουσειοπαιδαγωγό και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Τεχνοκριτικών, μαρία α. αγγελή, σε συνέχεια της έρευνάς της για ανάδειξη του καλλιτεχνικού δυναμικού της περιοχής της Λακωνίας.
Ανάλογες συνεντεύξεις θα δημοσιεύονται στον «ΛΤ» το πρώτο Σάββατο κάθε μήνα.
