Η βία στα ελληνικά σχολεία δεν είναι κάτι το καινούργιο. Έχει εμφανιστεί εδώ και χρόνια και είναι αποτέλεσμα μιας εκπαίδευσης χωρίς νόημα: Τα παιδιά δεν αξιολογούνται, η πειθαρχία είναι ανύπαρκτη, στο ελληνικό σχολείο δεν υπάρχει πιά ούτε η χαρά, ούτε η δημιουργικότητα. Δεν υπάρχει ούτε η γνώση.

Τα αποτελέσματα είναι φρικτά. Κάποια παιδιά τα έχουν παρατήσει τελείως, δεν ασχολούνται καθόλου με το σχολείο, κάνουν πολλές απουσίες, δεν διαβάζουν τίποτε, έχουν πάψει να λειτουργούν ως μαθητές. Και αφού το Σχολείο δεν έχει ερεθίσματα για να έχει ένα νόημα η ζωή τους, έρχεται η βία που την εισπράττουν από τα βίντεο-παιχνίδια μέχρι το διαδίκτυο και την τηλεόραση να τους την προσφέρει.

Δείτε τι συμβαίνει: Μαθητές, με τη συνδρομή 20άρηδων εξωσχολικών προπηλακίζουν καθηγητές, κλέβουν κινητά και χρήματα από μαθητές, εξαπολύουν απειλές («ξέρουμε πού μένεις», «να προσέχεις όπου κι αν βρίσκεσαι», «θα σε βρούμε»), χτυπούν όποιον θέλουν.

Αυτή η δράση μένει ατιμώρητη, κανείς καθηγητής δεν θέλει να μπλέξει, όλοι κάνουν τα στραβά μάτια. Δεν θα βγάλουν αυτοί το φίδι από την τρύπα. Μάλιστα η βία επιβραβεύτηκε το 2018 όταν η κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση των πολυήμερων αποβολών. Πόσες φορές να επιβληθεί σε έναν βίαιο μαθητή η μονοήμερη αποβολή;

Καθηγητές, δηλώνουν ότι δεν υπάρχει πια ούτε η στοιχειώδης επικοινωνία με αυτά τα παιδιά. Κάποτε μπορούσαν να μιλήσουν στους μαθητές τους, υπήρχε και ο φόβος και ο σεβασμός για τον δάσκαλο. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα.

Προσωπικά δεν ανησυχώ ιδιαίτερα. Υπάρχει η ΟΛΜΕ που θα τα λύσει όλα αυτά. Όταν στις αίθουσες θα έχουμε 15 παιδιά και θα προσλάβουμε κι άλλους καθηγητές (ενώ έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών - καθηγητών στην Ευρώπη) όλα θα αλλάξουν. 

Σε μια Εκπαίδευση χωρίς σωστά βιβλία, με λάθος προσανατολισμό και τα παιδιά να καταφεύγουν στη βία γιατί το σχολείο δεν τους προσφέρει τίποτε (το 50% των μαθητών βγαίνουν λειτουργικά αναλφάβητοι) ευτυχώς υπάρχει η ΟΛΜΕ που έχει προτάσεις για όλα αυτά. Κάνει και διαδηλώσεις.