Κουβαλώντας παραμύθια

Πέμπτη, 13 Ιανουάριος 2022 13:06 | | E-MAIL ΕΚΤΥΠΩΣΗ

«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας…
… τα λόγια φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί…»
Γιώργος Σεφέρης


«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος» (Κατά Ιωάννην, 1,1). Ο λόγος είναι μοναδικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Η γλώσσα, που κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει, περιγράφει και καθορίζει τη σκέψη μας, δίνει ζωή στα όνειρα και στις σχέσεις μας, τροφοδοτεί τη σιωπή μας.

Ανάμεσα στα διάφορα είδη του λόγου, στον επίσημο, στον πολιτικό, στον λόγο της αγοράς, στον διχαστικό, στον ξύλινο λόγο, ποια είναι η θέση σήμερα του λόγου της αγάπης, του καλού, του αγώνα, του λαού, της σοφίας; Ποια είναι η θέση του παραμυθιακού λόγου;

«Παραμυθία» σημαίνει παρηγοριά αλλά και προτροπή.

Τα παραμύθια της γιαγιάς και του παππού, μπροστά σε μια σόμπα ή στο τζάκι, με το μόνο φως να έρχεται από τη φωτιά αλλά και από τα μάτια των παιδιών που παρακολουθούν μαγεμένα με όλο τους το είναι, ίσως δεν αποτελεί μια εικόνα γνώριμη για κάποιους από μας.

Για τους υπόλοιπους και πιο τυχερούς η αφήγηση μιας ιστορίας, είτε πραγματικής είτε φανταστικής, από το στόμα ενός γέροντα ή μιας γερόντισσας γεννά κάποιες από τις ζεστές κι έντονες αναμνήσεις.

Σήμερα, στην εποχή της πάσης φύσεως οθόνης, του φαίνεσθαι και της παραμόρφωσης της ευτυχίας και του χριστουγεννιάτικου πνεύματος μέσα από άκρατες και αψυχολόγητες αγορές, ποια είναι η θέση του παραμυθιακού λόγου;

Ο ζωγραφικός πίνακας του Νικολάου Γύζη «Το παραμύθι της γιαγιάς» αποδίδει με μοναδικό κι ολοζώντανο θαρρείς τρόπο αυτήν τη ζεστασιά και τη μοναδική σχέση. Ο λαϊκός λόγος ήταν πάντα και είναι μέχρι σήμερα ψυχαγωγία και συνάμα έντονη βιωματική μάθηση, με την εμπειρία των πολλών να αποτυπώνεται σ’ αυτόν.

Η μαγεία, το χιούμορ, η σοφία των κάθε λογής αγώνων και των αιώνων, μαζί με την αγάπη του αφηγητή και την αμφίδρομη σχέση του με τον ακροατή, δημιουργούσαν αλλά και δημιουργούν ακόμα μια ατμόσφαιρα απλά ανεπανάληπτη.

Μεταφερόμαστε με μια φράση σε άλλα μέρη κι εποχές. «Μια φορά κι έναν καιρό…». Εκεί που η ζεστασιά, η ψυχική επαφή και το πνεύμα των Χριστουγέννων περνάν μέσα από την απλή λαϊκή τέχνη. Εκεί που ο λόγος μάς βοηθάει να αναγνωρίσουμε και να ξεπεράσουμε τα εμπόδιά μας, τον ίδιο μας τον εαυτό. Να αναγγείλουμε ξανά και ξανά την καλή είδηση της ημέρας (πόσο την έχουμε ανάγκη σήμερα; ) αλλά και την καθημερινή Γέννηση του αγωνιζόμενου ανθρώπου εντός μας. Μας βοηθάει να κάνουμε το απαραίτητο άλμα προς τα εμπρός!

Μέχρι να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί, ας ψηλαφίσουμε τα σημάδια που αφήνουν τα λόγια των παραμυθιών, «το παραμύθι της εβδομάδας» στην εφημερίδα μας, στην ψυχή του καθενός, στην παιδική ψυχή όλων μας. Ας κουβαλήσει κι ας ανοίξει ο καθένας μας το δισάκι με την παραμυθία του.


Νατάσα Μιχαηλίδου

Αρχαιολόγος-μουσειολόγος-ξεναγός

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΘΡΑ
του Ανδρέα Πετρουλάκη
Το κλίκ της ημέρας
του Ανδρέα Πετρουλάκη

Πρόσφατα Νέα

Koutsoviti

Η δική σας είδηση