Η απαξίωση των θεσμών είναι μια διαρκής, μόνιμη και διαχρονική στόχευση της ελλειμματικής πολιτικής εξουσίας, με την αλαζονεία, την αυταρχικότητα, την αδικία και την ανομία να είναι οι μηχανιστικοί τρόποι της επιλεκτικής της διαχείρισης. Οι υπόγειες διαδρομές και οι μυστικές υπηρεσίες αποδεικνύουν το μέγεθος της προχειρότητας, της ευτέλειας, αλλά και της ανοησίας, αφού ήταν σίγουρο ότι σύντομα οι σκοτεινές κινήσεις θα αποκαλύπτονταν. Η δημοσιοποίηση ήταν συγκλονιστική, με τους πραγματικούς κοριούς ξεγυμνωμένους και αδύναμους, να προσπαθούν με πρόσθετες βλακείες να σωθούν, κρυμμένοι πίσω από το απόρρητο, αλλά όλα στο φως, -γιατί αν πουν την αλήθεια θα πάνε 10 χρόνια φυλακή-, ακόμη και στην εξεταστική επιτροπή. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα να διασύρεται και στο εξωτερικό, όπου μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης (Guardian, New York times, Politico κ.ά.) στιγματίζουν τα έργα και τις ημέρες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Το γερμανικό Spiegel δημοσίευσε στις 31 του περασμένου μήνα ένα εξαιρετικά σκληρό άρθρο με τίτλο «Ο δρόμος της Ελλάδας προς την απολυταρχία», στο οποίο γράφει ότι «η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε κράτος επιτήρησης υπό τον Μητσοτάκη» και επισημαίνει ότι «εναπόκειται πρώτα και κύρια στους Έλληνες να σταματήσουν την αυταρχική τάση στη χώρα τους».
Παρά τις πιστοποιημένες δυσλειτουργίες, τα κενά της συγκρότησης και το ξεπέρασμα των ορίων της γελοιότητας είναι θλιβερή και πέρα για πέρα ντροπιαστική η εικόνα εκείνων, που όρθιοι χειροκροτούν τα γρήγορα αντανακλαστικά, τις «εξυπνάδες» και τις «ευστροφίες» και είναι πλέον καιρός να μετρήσουν την ακοή τους και το μέγεθος της κουτάλας που η συγκυρία τους έχει δωρίσει. Βολεμένοι και προστατευμένοι από τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μην χάσουν την καρέκλα της νομής και κατατρώνε ό, τι έχει απομείνει από τις σάρκες της πολύπαθης χώρας. Με τεράστια δάνεια ευτραφείς και σιδερωμένοι δεν συγκινούνται από το 28,9% του πληθυσμού που βρίσκεται στο όριο της φτώχειας, όταν οι κάδοι των απορριμμάτων αδειάζουν από τους πεινασμένους, που φταίει το κεφάλι τους και όχι το πολιτικό σύστημα των ανισοτήτων, των αδικιών και της εξυπηρέτησης των ημετέρων. Δημοσιογραφικοί αστέρες που φώτισαν και έλαμψαν από τα κανάλια της συγκεκριμένης λίστας, της μεροληψίας και της εξαπάτησης πληρώθηκαν με τη βουλευτική αποζημίωση, για την παραπλάνηση και την αποχαύνωση που επέφεραν, σε ένα μεγάλο τμήμα της δοκιμαζόμενης κοινωνίας. Ήδη μερικοί άρχισαν να ασκούν κριτική, να αποστασιοποιούνται από τα γενόμενα και πηδάνε από το καράβι που οδηγείται στα βράχια διαχωρίζοντας τη θέση τους από τις παλινωδίες και τον καταιγισμό των ψεμάτων.
Επενδυμένοι με την τήβεννο των άριστων, των άξιων και των ευφυϊών, στους οποίους παραδοσιακά και κληρονομικά ανήκει η χώρα, μόνιμοι ιδιοκτήτες, που γεννήθηκαν για να κυριαρχούν και να αποφασίζουν, μόλις ανέλαβαν θέσεις ευθύνης ξεδίπλωσαν το εύρος της ανικανότητας, του νοσηρού εγωισμού, της πνευματικής αναπηρίας, της απόλυτης ακατανοησίας. Φωτογραφισμένοι με χασκόγελα την ώρα που οι περιουσίες των παρακατιανών καίγονταν, που οι ανάσες δεν εύρισκαν διέξοδο στην πυκνή κάπνα και τη μαυρίλα, συγκινημένοι από τη λαίλαπα της καταστροφής διαχειρίζονταν τα ψίχουλα, γιατί έτσι νόμιζαν ότι θα απαλύνουν τον πόνο των αφανισμένων.
Η χώρα είναι γεμάτη σκουπίδια, μια απέραντη κυβερνητική χωματερή. Συσσωρεύονται συνεχώς, με τους νεοφιλελεύθερους κάδους να έχουν ξεχειλίσει. Οι αυλικοί, που θα ενημέρωναν αλλά δεν γνώριζαν, και τα τσιράκια της υποστήριξης ακολουθούν ελεγχόμενα, στοιχισμένα και υποταγμένα, σερνόμενα με σφικτούς τους λαιμοδέτες γαυγίζοντας κάθε μέρα στα τηλεοπτικά παράθυρα αφήνοντας τα σκύβαλά τους σε κοινή θέα, με τους θεατές άλλοι να μην αντέχουν την αποφορά και τη δυσωδία και άλλοι να γλύφουν τη γλώσσα τους.
Παρότι έχουν χάσει τη μπάλα προσπαθούν να παίξουν με τη …Μαρσελοποίηση της κοινωνίας. Η θεωρία όμως «περί ηλιθίων» μπορεί να αντιστραφεί, αφού τα δίχτυα έχουν μικρές τρύπες. Και επειδή οι παροχολογίες δεν πήγαν διακοπές, οι αρμόδιοι υπουργοί τον Αύγουστο επεξεργάστηκαν σχέδια επιλεκτικών επιδομάτων αφ’ ενός για να σκεπάσουν τον κουρνιαχτό από το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών και των παρακολουθήσεων και αφ’ ετέρου να ξεγελάσουν τον κόσμο των εργαζομένων και των συνταξιούχων, εν όψει των επικείμενων εθνικών εκλογών. Υπόσχονται τα πάντα, με χρήματα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν θα είναι στην επόμενη Κυβέρνηση, την οποία θα κληθούν άλλοι να διαχειριστούν και να σταθεροποιήσουν την οικονομία. Οι τακτικές αυτές του κυβερνώντος κόμματος είναι διαχρονικές και αφού οι θύτες δεν μπορούν να πείσουν τα θύματα για τις πρακτικές τους επαναφέρουν τις επιταγές των απόρων κορασίδων του πρώτου εξαμήνου του 1981 και τους σάκους με τα χρήματα στους καμένους στην Ηλεία το 2007. Όμως η ευτελής αυτή επιλογή και στις δύο περιπτώσεις δεν τους έσωσε. Σύντομα εκδιώχθηκαν από την εξουσία αφήνοντας βαθιές διαιρέσεις στο λαό και μεγάλα χρέη, με τη χώρα διχασμένη και ταλαιπωρημένη να αργεί να συνέλθει και να ορθοποδήσει. Μια ακόμη επανάληψη θα είναι οδυνηρή γι’ αυτούς, με την πτώση να είναι παραπάνω από εκκωφαντική.
Ένας πολύ δύσκολος χειμώνας έρχεται. Η ακρίβεια καλπάζει, ο πληθωρισμός σε διψήφια νούμερα, τα καλοριφέρ δεν θα ανάψουν, η αναγκαστική μείωση στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και το πλαφόν στο αέριο και τα καύσιμα είναι προ των πυλών, με την επιδημία του θανατηφόρου ιού να επανακάμπτει. Οι διαχειριστές έχουν αποδείξει ότι δεν διαθέτουν την επάρκεια και την ικανότητα να τον αντιμετωπίσουν. Έτσι, ο καθένας ας βρει τρόπους να προστατεύσει τον εαυτό του και την οικογένειά του, αφού πάλι το χιόνι μπορεί να πέσει την ημέρα.
