Συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς, ο κ. Μητσοτάκης έχει να παρουσιάσει κάποιο έργο, όποιος θέλει ας το κρίνει. Όμως, η τοξική αντιπολίτευση που δέχεται επικαλύπτει το έργο του, όποιο και αν είναι. Βοηθά σε αυτό και η κοντή μνήμη των Ελλήνων πολιτών.

Την ώρα που γίνεται η δίκη για το Μάτι, κανείς δεν θυμάται ούτε την τότε ανύπαρκτη κυβέρνηση που είχε ένα κράτος - φονιά, ούτε συγκρίνει με το 112 του Πιερρακάκη που σε χειρότερες συνθήκες έσωσε χιλιάδες ανθρώπους.

Την ώρα που καθημερινά συλλαμβάνονται μετανάστες χωρίς χαρτιά -από το 1.000.000 που πέρασε στην Ελλάδα των ανοιχτών συνόρων της προηγούμενης κυβέρνησης-, κανείς δεν συγκρίνει με τον σημερινό έλεγχο των συνόρων σε θάλασσα και Έβρο.

Ο κατάλογος της αμνησίας των πολιτών είναι πολύ μεγάλος, όπως και ο κατάλογος της τοξικότητας της αντιπολίτευσης (για παράδειγμα κατήγγειλε την κυβέρνηση για νεκρό παιδί στον Έβρο ή για push back στο Αιγαίο!).

Έχει ενδιαφέρον να εξηγηθεί γιατί η τοξικότητα της αντιπολίτευσης έχει κυριαρχήσει, παραμερίζοντας το όποιο έργο της κυβέρνησης. Οφείλεται στην στρεβλή συμπεριφορά των ΜΜΕ, κυρίως αυτών που στηρίζουν την κυβέρνηση. Τι κάνουν; Προβάλλουν καθημερινά από το πρωί μέχρι το βράδυ τα ψεύδη και τις στημένες ιστορίες. Τελευταίο έργο, ότι ο πρωθυπουργός παρακολουθεί τους υπουργούς του.

Με την τοξικότητα καθημερινά στα ΜΜΕ και με μια κοινωνία που έχει κοντή μνήμη ή και αμνησία, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να μειώνεται η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Από το 8% έπεσε στο 7% και τώρα στο 5,4%. Η κυβέρνηση έχει χάσει το παιχνίδι της επικοινωνίας και συνεχώς απολογείται, αντί να θριαμβολογεί για όσα έχει καταφέρει.

Με βάση τα παραπάνω, αναρωτιέται κανείς τι θα πράξει ο πρωθυπουργός. Οι εκλογές φαίνεται πως θα γίνουν Απρίλιο και το ιδανικό είναι ένα ποσοστό στο 33-34% έναντι 26-27% του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση υπολογίζει ότι η ακρίβεια θα έχει περιοριστεί (ήδη πέφτουν οι τιμές σε ρεύμα, βενζίνη, πληθωρισμό), η τοξικότητα θα έχει μειωθεί (πόσο να μιλάς για παρακολουθήσεις), ενώ θα υπάρχουν παροχές και νέα καλά οικονομικά στοιχεία.