Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει τι πρόβλημα έχει δημιουργηθεί, με τα email που απέκτησε η ευρωβουλευτής Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου.

Την κατηγορούν ότι απέκτησε προσωπικά δεδομένα και ο πρωθυπουργός την έβγαλε από το ψηφοδέλτιο της ΝΔ στις ευρωεκλογές.

Να με συγχωρείτε, αλλά και εγώ λαμβάνω δεκάδες mail καθημερινά, δεν έχω ιδέα που έχουν βρει την ηλεκτρονική μου διεύθυνση, αλλά δεν πήγα κανέναν στον εισαγγελέα. Όταν ξεκίνησαν τα email, στο κάτω μέρος μου έδιναν το δικαίωμα να τα απορρίψω και να μην μου ξαναστείλουν. Πού είναι το πρόβλημα;

Η κυρία Ασημακοπούλου άριστα έκανε και απέκτησε mails των ψηφοφόρων. Δεν πρέπει να τους ενημερώνει; Δεν είναι μια επιβεβλημένη υποχρέωση κάθε πολιτικού να επικοινωνεί με τους πολίτες; Δεν είναι στοιχείο της Δημοκρατίας οι εκλεγμένοι να είναι σε μόνιμη επαφή με τον πολίτη;

Πώς θα γίνεται αυτή η επαφή; Με ντουντούκες σε πλατείες; Με πανό σε δέντρα; Με αφίσες σε κολώνες; Δεν είναι ντροπή να θεωρούμε προσωπικό δεδομένο την ηλεκτρονική μας διεύθυνση όταν όλοι μας την έχουμε ακριβώς για να μας στέλνουν μηνύματα;

Δείτε τώρα τον παραλογισμό όλων: Η κυβέρνηση απολογείται και λέει ότι θα χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση Ασημακοπούλου. Έβαλε και ανθρώπους να παραιτηθούν. Η αντιπολίτευση βάζει μέλη της να κάνουν μηνύσεις και τις βαφτίζει «αυθόρμητη οργή των πολιτών για τα δικαιώματα τους». Ευκαιρίας δοθείσης καταγγέλλει και την... επιστολική ψήφο!

Για μια ακόμη φορά το τίποτα γίνεται θέμα. Πάνω στο τίποτα χτίζονται διαξιφισμοί και κατηγορίες και κανείς, ούτε φυσικά τα ΜΜΕ δεν λέει το απλό: Το email, ενός εκάστου είναι σε κοινή θέα και δεν αποτελεί παραβίαση προσωπικών δεδομένων η επικοινωνία από άλλους εφόσον ο ιδιοκτήτης του, μπορεί να σε αποκλείσει από το πρώτο που θα λάβει. Άλλη μια αντιπαράθεση - σκουπιδαριό στον δημόσιο βίο της χώρας.