Ξεκινώντας από τη στάση «Ακρόπολη» του μετρό στην πρωτεύουσα, θα περιδιαβούμε αργά και χαλαρά μνημεία της αρχαίας Αθήνας, σε μια προσπάθεια αναζήτησης και κατανόησης του πλήθους των ιδεών και των αξιών που αναδύονται μέσα από τον ξεχωριστό και μοναδικό αυτό τόπο.
Βρισκόμαστε στην αρχή του πεζοδρόμου της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου και αριστερά σε μικρή απόσταση βλέπουμε το Μουσείο της Ακρόπολης, ένα μοντέρνο τριώροφο κτίριο θεμελιωμένο πάνω σε αρχαιολογικό χώρο των Ρωμαϊκών χρόνων. Αμέσως δεξιά βρίσκεται το θέατρο του Διονύσου, που δεν διακρίνεται καθαρά από τα πυκνά δέντρα και ο επιβλητικός βράχος με τον Παρθενώνα. Περνώντας μέσα από επισκέπτες και περιηγητές απ’ όλο τον κόσμο συναντάμε το αμφιθεατρικό Ωδείο Ηρώδη του Αττικού (Ηρώδειο), όπου τα καλοκαίρια πραγματοποιούνται παραστάσεις και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, στα πλαίσια του φεστιβάλ Αθηνών. Με λίγα βήματα φθάνουμε στην κεντρική είσοδο για την Ακρόπολη και στον λόφο των Μουσών (Φιλοπάππου), με τις λαξευτές στο βράχο φυλακές του Σωκράτη, τον ρομαντικό χώρο με το εκκλησάκι του Αη Γιώργη του Λουμπαρδιάρη με θέα τα βράδια τη φωτισμένη Ακρόπολη και το χοροθέατρο της Δώρας Στράτου.
Κατηφορίζοντας τον πεζόδρομο της οδού Αποστόλου Παύλου, έχοντας δεξιά το θαυμαστό βράχο με τα Προπύλαια και το λόφο του Αρείου Πάγου, βλέπουμε αριστερά το λαξευμένο στο βράχο σπήλαιο του προστάτη των βοσκών, των δασών και των κυνηγών τραγοπόδαρου ακούραστου εραστή θεού Πάνα -αξίζει να δει κανείς το μαρμάρινο σύμπλεγμα της Αφροδίτης, του Πάνα και του Έρωτα που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο- και αμέσως μετά την πάροδο που οδηγεί στον λόφο με την εξαιρετική θέα, τον αρχαιολογικό χώρο της Πνύκας, από το βήμα της οποίας έβγαζαν λόγο οι ρήτορες και οι σοφοί της αρχαίας Αθήνας.
Βρισκόμαστε ήδη στο Θησείο, όπου μέσα από ένα πλήθος δεκάδων μικροπωλητών που προσφέρουν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, φτάνουμε στον πεζόδρομο της οδού Αδριανού, σε ένα πλήθος καταστημάτων, κυρίως εστιατορίων και καφέ, με την κίνηση να γίνεται πιο αργή, λόγω του πλήθους των τουριστών. Είμαστε στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης με το Ερέχθειο και τις Καρυάτιδες (αντίγραφα) και με την είσοδό μας στην Αρχαία Αγορά, παρατηρούμε δεξιά στον λόφο τον εξαιρετικό ναό του Ηφαίστου (Ηφαιστείο) και στα αριστερά τη στοά του Αττάλου, ένα τεράστιο κτίριο, από τα μεγαλύτερα εκείνης της εποχής, το οποίο λειτουργεί ως μουσείο και εντυπωσιάζει εσωτερικά από την λεπτομερή ταξινόμηση των εκθεμάτων κατά τις διάφορες ιστορικές περιόδους.
Σε λίγο φθάνουμε στη βιβλιοθήκη του Αδριανού στην πλατεία Μοναστηρακίου, η μεγαλοπρέπεια της οποίας αναδεικνύεται από τους εξαιρετικούς κίονες που έχουν απομείνει, αλλά και από την συνεχιζόμενη αναστήλωση. Με μια μικρή παράκαμψη συναντάμε τη Ρωμαϊκή αγορά με το Φετιγιέ Τζαμί, τις Βεσπασιανές (δημόσιες τουαλέτες) και τον Πύργο των Ανέμων (Αέρηδες), ίσως το μοναδικό κτίσμα που έχει μείνει ανέπαφο, αφού προστατευμένο από τους Δερβίσιδες και τους Πασάδες γλύτωσε από τα νύχια του Έλγιν, ο οποίος ήθελε να το μεταφέρει ακέραιο στην Αγγλία.
Με οδηγό πάλι την οδό Αδριανού, μέσα από τα στενά δρομάκια της Πλάκας με τουριστικά είδη, αναμνηστικά και δώρα, φτάνουμε στο μνημείο του Λυσικράτη (Φανάρι του Διογένη) και από την οδό Λυσικράτους, στη λεωφόρο Αμαλίας, απέναντι ακριβώς από την πύλη-αψίδα του Αδριανού, όπου αποσπούν την προσοχή μας στο βάθος οι τεράστιες στήλες του ναού του Ολυμπίου Διός, όσες έχουν απομείνει όρθιες, με τη φαντασία να προσπαθεί να κάνει τη σύνθεση του μεγαλοπρεπούς αυτού οικοδομήματος.
Ολοκληρώνοντας τον κύκλο του επιβλητικού βράχου βρισκόμαστε πάλι στη στάση «Ακρόπολη» του μετρό που ξεκινήσαμε, έχοντας παρουσιάσει στον εαυτό μας ένα κομμάτι της αληθινής ιστορίας του τόπου μας.
Ήταν μια περιήγηση μιάμισης περίπου ώρας στην καρδιά της παλιάς Αθήνας, της Αρχαίας Ελλάδας, του Αρχαίου κόσμου. Ένας περίπατος στους πρόποδες της Ακρόπολης των Αθηνών. Η αναπόληση και η περίσκεψη, εκτός από τη διαφυγή από την πεζή καθημερινότητα οδήγησαν σε νέες πνευματικές αναζητήσεις κάνοντας διάφορους συνειρμούς, παραβολές, συγκρίσεις και συνηχήσεις.
Η αξία αυτών των δημιουργημάτων αρχικά από τη σύλληψη και στη συνέχεια από την απεικόνισή τους έχει ξεπεράσει τα όρια όλων των εποχών, έχει επενεργήσει θετικά στην αντίληψη, τη διεύρυνση των οριζόντων, έχει συμβάλει τα μέγιστα στην ολόπλευρη ανάπτυξη των κοινωνιών και κατευθύνει την παγκόσμια πολιτιστική κουλτούρα πάνω από δυόμιση χιλιάδες χρόνια.
Η πολιτιστική κληρονομιά ανήκει σε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό. Είναι δικαίωμά του η ελεύθερη, απρόσκοπτη και δωρεάν πρόσβασή του στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία και οφείλει η πολιτεία να το παρέχει.
ΥΓ: Στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου και του καύσωνα (15/7/2024) εγκάθετοι ιδιωτικής εταιρίας που κάνει ξεναγήσεις εξατομικευμένης επίσκεψης, δηλαδή την προβολή λίγων και εκλεκτών, κατέλαβαν αιφνιδιαστικά τα ταμεία και τις πύλες εισόδου της Ακρόπολης, αφού πρώτα έδιωξαν τους παλιούς αρχαιοφύλακες. Ακόμη και ο πολιτισμός παραδόθηκε στους εμπόρους της ιδιωτικής κερδοσκοπίας.
