Εγκαινιάστηκε λίγο μετά τη γαλλική επανάσταση, στις 10 Αυγούστου του 1793, σε κτίριο που ήταν παλιό φρούριο-οχυρό και αργότερα ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας.
Βρίσκεται στη μια όχθη του Σηκουάνα στο Παρίσι και αποτελεί ένα από τα εθνικά μουσεία της Γαλλίας.
Εκτίθενται αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης και για να τα δει κανείς όλα, θα χρειαστεί τουλάχιστον 8 ώρες. Τα έργα είναι τοποθετημένα σε διάφορες κατηγορίες και τμήματα, σε πολλές και διαφορετικές αίθουσες.
Η αναφορά, ονομαστική, γίνεται σε μερικά από τα πιο σημαντικά εκθέματα του μουσείου, που βρίσκονται στο τμήμα των Ελληνικών Αρχαιοτήτων: Η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης, «Ο Ηρακλής και ο Ταύρος της Κρήτης» από τη δυτική μετώπη του Ναού του Δία στην Ολυμπία, οι «Εργαστίνες» από τη ζωοφόρο του Παρθενώνα, κομμάτι από την «Κενταυρομαχία» από τη μετόπη του Παρθενώνα, η Αφροδίτη της Κνίδου, κορμοί Κορών και Κούρων, τα γλυπτά των Μαγεμένων της Θεσσαλονίκης, η «Κεφαλή της Ίριδος» από τον Παρθενώνα, 25 επιγραφές που δείχνουν την εξέλιξη της ελληνικής γραφής και πολλά άλλα ακόμη.
Στην αίθουσα της Ολυμπίας υπάρχει μακέτα του αρχαίου ναού του Ολυμπίου Διός, τμήματα μετώπης του ναού, όπου φαίνονται Κεφαλές από τα άλογα του Διομήδη και αλλού παραστάσεις από άθλους του Ηρακλή. Η στάση θα γίνει στα δυο πρώτα που είναι διεθνώς γνωστά, χωρίς μείωση της αξίας των υπολοίπων, τα οποία εκτίθενται σε περίοπτες θέσεις στο Μουσείο.
Η Αφροδίτη της Μήλου (130-100 π.Χ.) βρέθηκε το 1820 σε αγροτική περιοχή της Μήλου. Την άρπαξαν Γάλλοι αξιωματούχοι από το νησί λίγο πριν ξεσπάσει η Ελληνική Επανάσταση.
Με γαλήνιο πρόσωπο αποτελεί την έκφραση της γυναικείας ομορφιάς και θηλυκότητας. Η χάρη που τη χαρακτηρίζει, καθώς και η φυσικότητα με την οποία γλιστρά το ύφασμα του ενδύματος στους γοφούς και στα πόδια της, φανερώνουν ότι είναι δημιούργημα τολμηρού και πρωτοπόρου γλύπτη.
Τοποθετημένη στο βάθος μεγάλης αίθουσας, μπορείς να τη θαυμάσεις και από την πίσω πλευρά. Το αριστούργημα αυτό της τέχνης είναι ένα από τα διασημότερα αρχαία Ελληνικά αγάλματα, με παγκόσμια ακτινοβολία.
Η Νίκη της Σαμοθράκης (190 π.Χ.) βρέθηκε το 1863 σε μια χαράδρα στα βόρεια της Σαμοθράκης. Την άρπαξε ο Γάλλος υποπρόξενος και με πολεμικό πλοίο τη μετέφερε στη Γαλλία.
Με ανοιγμένα τα δυνατά φτερά της εικονίζεται να πατάει στην πλώρη ενός πλοίου, έτοιμη να πετάξει. Οι συμμετρικές αναλογίες, η φυσικότητα, η χάρη και η ομορφιά της νεανικής γυναικείας μορφής την κατατάσσουν στα μοναδικά αρχαία Ελληνικά αριστουργήματα. Τα ρούχα της κολλάνε στο κορμί της από το φύσημα του υγρού αέρα που έρχεται από τη θάλασσα. Λέγεται από ειδικούς ότι αγγίζει την τελειότητα. Το Ελληνικό κράτος απέστειλε θραύσματα του γλυπτού που βρέθηκαν αργότερα, τα οποία συγκολλήθηκαν.
Η ομαδική και προσανατολισμένη κίνηση του πλήθους των επισκεπτών με κατεύθυνση τα δύο αυτά γλυπτά, παρακάμπτοντας μάλιστα τα άλλα εκθέματα (από προσωπική μαρτυρία) είναι εμφανής.
Οι επισκέπτες στέκονται αμήχανοι και συνεπαρμένοι, φωτογραφίζουν από όλες τις πλευρές, με έκδηλο το συναίσθημα του θαυμασμού. Παρατηρούν με μεγάλη προσοχή κάθε γραμμή, κάθε πτυχή, προσπαθώντας να αποτυπώσουν μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια και να κρατήσουν στη μνήμη τους ζωντανή, ανάγλυφη και ανεξίτηλη την εικόνα τους.
Τα σπουδαία αυτά έργα δεν ταιριάζουν με τη φυσιογνωμία και τα χαρακτηριστικά του λαού του κράτους που τα κατέχει, γιατί είναι ομοιώματα του λαού που τα οραματίστηκε, τα εμπνεύστηκε και τα δημιούργησε.
Σκιαγραφούν την ακτινογραφία του και αντανακλούν την εικόνα του. Αναδεικνύουν το υψηλό επίπεδο των ανθρώπων την εποχή τους. Κάθε άλλη θέση αποτελεί παραβίαση των πολιτιστικών κεκτημένων του ελληνικού λαού, ιδιοποίηση μέρους του πλούτου και της ιστορίας του και γενικά αποδυνάμωση της κληρονομιάς και της προβολής του.
Βρήκαν την ευκαιρία να τα αρπάξουν από έναν εξαρτημένο τότε λαό, δεν μπορούν όμως να οικειοποιηθούν τη σύλληψη και τη δημιουργία τους.
ΥΓ: Η Αφροδίτη της Μήλου έχει δουλευτεί σε χωριστά κομμάτια, ίσως όχι μόνο από έναν δημιουργό, τα οποία στη συνέχεια συνδέθηκαν. Γύψινο αντίγραφο δώρισαν οι Γάλλοι στο μουσείο της Μήλου.
Στο Μουσείο του Λούβρου βρίσκεται το πρωτότυπο της Νίκης της Σαμοθράκης. Αντίγραφα υπάρχουν στην πλατεία της Αλεξανδρούπολης και στο πρόσφατα ανακαινισμένο Μουσείο της Σαμοθράκης.
