Ο φιλόσοφος Πόπερ έχει εξηγήσει πως όλοι οι άνθρωποι είναι φιλόσοφοι. Αυτό επιβεβαιώνεται, άλλωστε, από χιλιάδες ρήσεις που δεν γνωρίζουμε ποιος τις πρωτοείπε. Ένα παράδειγμα: «Έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρεις».
Τη θυμήθηκα ακούγοντας τον Αλέξη Τσίπρα να υποστηρίζει ότι «αν την προηγούμενη δεκαετία το στοίχημα ήταν να βγούμε από τα μνημόνια για να αποφύγουμε την χρεοκοπία, αυτή την δεκαετία το στοίχημα είναι να πλησιάσουμε τον μέσο όρο της Ευρώπης παντού: Στη λειτουργία του κράτους, τη σωστή ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, το παραγωγικό μοντέλο, την δίκαιη φορολογία κ.α.».
Ο Τσίπρας υποστήριζε ότι με έναν νόμο και ένα άρθρο θα καταργούσε τα μνημόνια (την χημειοθεραπεία) και θα διέσωζε την κανονικότητα (τον καρκίνο). Λέει και ψέματα, ως συνήθως, ότι μας έβγαλε από τα μνημόνια. Από τα μνημόνια θα είχαμε βγει το 2015, αν δεν έριχνε την κυβέρνηση και χωρίς σχέδιο δεν έφερνε το τρίτο. Από το τρίτο μας έβγαλε η Ευρώπη που τα επέβλεπε με σιδερένιους όρους.
Πάμε όμως και στην αλήθεια που είπε ο Τσίπρας. Πράγματι η χώρα υστερεί έναντι της Ευρώπης στα πάντα. Μάλιστα, αυτή κατάσταση είναι η κύρια αιτία που η Ελλάδα είναι καθηλωμένη τις δεκαετίες της μεταπολίτευσης. Χώρα καθυστέρησης, άδικη για τους πολίτες και πάντα χωρίς σχέδια μόνο θεωρίες.
Τώρα που είναι έξω από τον χορό ο Τσίπρας πολλά τραγούδια ξέρει. Όταν ήταν μέσα στον χορό; Κυβέρνησε 4,5 χρόνια, συν άλλα 4 αντιπολίτευση με 31,5%. Τι έκανε για να αλλάξει την Ελλάδα; Άλλαξε τη Δικαιοσύνη με την Novaris; Πρότεινε ποτέ τίποτε ή απλώς με ψεύδη και τοξικότητα δηλητηρίαζε την ελληνική κοινωνία και τον πολιτικό λόγο; Έχει καταλάβει πως πήγε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17% και τώρα στο 7%;
Ο Τσίπρας σε αυτή τη φάση θέλει να υπάρχει σαν ένα μελλοντικό πολιτικό κεφάλαιο (κάποτε οι Έλληνες θα ξεχάσουν το χάλι του). Προς το παρόν, αφού είναι έξω από τον χορό, θα τραγουδάει όλα όσα ο ίδιος περιφρονούσε.