- Η κατάντια της δημόσιας διοίκησης έχει αφήσει ανεξίτηλα ίχνη και στον πολιτισμό
- Ο «Καλλικράτης» απαιτεί χαρακτηριστικά σαν του Δ. Δράκου για να οικοδομηθεί

Στην αθηναϊκή εφημερίδα «Χώρα» και στο δημοσιογράφο Γιάννη Δαμασκόπουλο παραχώρησε συνέντευξη στις 24/10 ο βουλευτής ΝΔ Λακωνίας και υπεύθυνος του Τομέα Πολιτισμού κ. Θανάσης Δαβάκης.

Να ξεκινήσουμε με το αντικείμενο του τομέα ευθύνης σας: Πολιτισμός. Όσο εύκολο ακούγεται στη γενικότητά του, αντιστρόφως ανάλογα παρουσιάζεται η διατήρησή του σε ικανοποιητικό επίπεδο. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό, ιδιαίτερα στη χώρα μας όπου ο Πολιτισμός είναι η «βαριά» κληρονομιά του έθνους;
 
Ο πολιτισμός δεν είναι βαριά αλλά πολύτιμη κληρονομιά. Διεθνώς το πολιτιστικό απόθεμα θεωρείται κεφάλαιο κατάλληλο για επένδυση. Με τις δέουσες ενέργειες και συμπεριφορές ο πολιτισμός αποδίδει περισσότερα από όσα ζητάει.
 
Βέβαια, αυτή η παραδοχή δεν είναι γραμμική, δεν είναι όλοι οι τομείς του πολιτισμού οικονομικά αποδοτικοί, τουλάχιστον σε χρηματική απόδοση. Πρέπει να συνυπολογίσουμε, όμως και την, κατά κυριολεξία, ανεκτίμητη συνεισφορά του πολιτισμού στην ποιότητα ζωής μας.
 
Ας δούμε μερικά παραδείγματα. Γνωρίζουμε ότι η αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, το Hollywood, έχει μεγαλύτερα έσοδα από άλλους «βαρείς» βιομηχανικούς τομείς όπως η παραγωγή αυτοκινήτων. Ανάλογη είναι η κατάσταση για τη μουσική και το βιβλίο όταν χρησιμοποιούν γλώσσες που κατανοούν μεγάλα πληθυσμιακά σύνολα. Από την άλλη πλευρά η διοργάνωση εικαστικών εκθέσεων και οι περισσότερες θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις μπορεί να μη βγάλουν τα έξοδά τους (από εισιτήρια τουλάχιστον).
 
Είναι όμως, τόσο σημαντική η συνεισφορά τέτοιων δραστηριοτήτων στην ποιότητα ζωής και το πνευματικό και παιδευτικό μας επίπεδο ώστε δεν μπορούμε να τις δούμε με στενή λογιστική προσέγγιση. Γι αυτό διεθνώς το κράτος επιχορηγεί ποιοτικές πολιτιστικές δράσεις που χρειάζονται περισσότερα χρήματα από τα εισιτήρια που θα κόψουν. Επιπλέον δεν πρέπει να υποτιμούμε και την παρέμβαση του ιδιωτικού τομέα μέσω της πολιτιστικής χορηγίας. Πολλά, αν όχι τα περισσότερα, μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα στο εξωτερικό πραγματοποιούνται «αφήνοντας εποχή» μετά από γενναία στήριξη από εταιρείες και ιδιώτες.  

Σίγουρα, η διαχείριση του πολιτισμικού μας «πλούτου» αποτελεί τη μεγαλύτερη «βιομηχανία» της χώρας μας. Κρίνετε ότι μέχρι τώρα οι αρμόδιοι φορείς έχουν επιδείξει την πρέπουσα προσοχή για την «εκμετάλλευσή» του;
 
Η φράση αυτή για την «μεγαλύτερη βιομηχανία μας» κινδυνεύει να καταντήσει στερεότυπο, κενό περιεχομένου. Πρώτα από όλα κάποιοι μιλούν πολύ και πράττουν ελάχιστα. Η παρούσα κυβέρνηση είναι πρωταθλήτρια στον τομέα αυτό. Από τη μια ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού γυρίζει τον κόσμο εκτοξεύοντας μεγαλόστομες κοινοτυπίες για τον πολιτισμό και από την άλλη η υφισταμένη του Γενική Γραμματέας εξήγγειλε, χωρίς περιστροφές, περικοπή των επιχορηγήσεων κατά 30% στον τομέα που υποτίθεται ότι όλοι θέλουμε να αναπτύξουμε περισσότερο: στην σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή.
 
Η κατάντια της δημόσιας διοίκησης έχει αφήσει ανεξίτηλα ίχνη και στον πολιτισμό. Η κρατική μηχανή είναι ξεχαρβαλωμένη, η ιεραρχία δεν λειτουργεί και δεν μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα σε εύλογο χρονικό διάστημα και χωρίς σπατάλη πόρων. Πχ Οι επιχορηγήσεις ακολουθούν την κομματική λογική έχοντας δημιουργήσει κρατικοδίαιτους από τη μια και «λιμοκτονούντες» από την άλλη. Δεν έχουμε ιδέα τι αποδίδουν οικονομικά οι επενδύσεις στον πολιτισμό, ποια η επίδρασή τους στον τουρισμό και σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες. 

Την ώρα που θα πρέπει να θεωρούμε στην πράξη ότι οι αρχαιολογικοί μας χώροι αποτελούν την κύρια, στην ουσία, πηγή εθνικών εισοδημάτων, οι αρμόδιοι φορείς μένουν σχεδόν απαθείς στις ανάγκες που παρουσιάζονται, με τα γνωστά πλέον αποτελέσματα. Δηλαδή, χρειαζόμαστε από αρχαιολόγους μέχρι και φύλακες, αλλά τσιγκουνευόμαστε δαπάνες που θα αποδώσουν πολλαπλάσια έσοδα. Μπορούμε, επιτέλους, να ξεπεράσουμε αυτή την «μιζέρια» που κάθε λίγο και λιγάκι μας κάνει «θέμα» παγκοσμίως;  
 
Χρειάζεται οργάνωση και συντονισμός. Αν απλώς προσλάβουμε αρχαιολόγους και φύλακες δεν σημαίνει ότι θα έχουμε άμεσο οικονομικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, λάβετε υπ’ όψιν ότι το μισθολογικό κόστος είναι το μεγαλύτερο για το ΥΠΠΟΤ. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι ανάγκες έχουν έντονη εποχικότητα, αφορούν την θερινή τουριστική περίοδο, που δεν ξεπερνά τους 6-8 μήνες το χρόνο.
 
Οι συμβασιούχοι λοιπόν είναι αναγκαίοι. Γύρω από την πρόσληψη τους παίζεται ένα φαύλο παιχνίδι για το οποίο όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν ευθύνη. Θα χρειαστεί συνδυασμένη και διαρκής νομοθετική παρέμβαση που θα φτάνει ίσως και μέχρι το κοινοτικό δίκαιο προκειμένου να λυθεί το ζήτημα και πάνω από όλα η θέληση να μείνουν οι προσλήψεις έξω από την κομματική – συνδικαλιστική αρένα. Ο Αντώνης Σαμαράς ως Υπουργός Πολιτισμού, ξεκίνησε μια προσπάθεια ρύθμισης του θέματος.

Πρόσφατα, θέσατε επί τάπητος τα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι εργαζόμενοι, αλλά και οι επισκέπτες, πολλών πολιτιστικών χώρων του κέντρου των Αθηνών, όπως του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, του Εθνικού Θεάτρου, του Αρχαιολογικού χώρου της Ακαδημίας του Πλάτωνα κ.ά. Πήρατε απαντήσεις ή μπερδευτήκαμε πάλι στην ποικιλομορφία των «εμπλεκομένων φορέων»; 
 
Όπως το λέτε. Αόριστες απαντήσεις, συναρμοδιότητες, έλλειψη βούλησης. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι βλέπει ο ξένος που επισκέπτεται το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Βρωμιά και δυσωδία, ανθρώπινα ράκη, γκράφιτι, βανδαλισμένα αγάλματα, διακίνηση ναρκωτικών και δίπλα ένα από τα πλουσιότερα μουσεία του κόσμου.
 
Δεν θα πιστεύει ότι βρίσκεται σε ευρωπαϊκή χώρα. Πως θα μας φαινόταν αν δημοσιεύονταν τέτοιες φωτογραφίες στα γνωστά ευρωπαϊκά έντυπα που έχουν βάλει στο στόχαστρο την Ελλάδα τους τελευταίους μήνες;

Πιστεύετε ότι, έτσι όπως έχουν «ρυθμιστεί» οι λειτουργικές ανάγκες των αρχαιολογικών μας χώρων σε όλη την Επικράτεια, είμαστε σε θέση να αντλήσουμε πόρους απ’ αυτούς; Μην μου πείτε κι εσείς ότι η «πολιτική του Μνημονίου» δεν αφήνει περιθώρια σωστής «εκμετάλλευσης» του ιστορικού μας πλούτου, γιατί η εγκατάλειψή τους είναι παλιό φαινόμενο. Τι πρέπει, τελικά, να γίνει;  Έχετε προτάσεις πάνω σ’ αυτό;
 
Μετά από 3 Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και με το ΕΣΠΑ να ξεκινά, έχουν γίνει αξιόλογες και σύγχρονες υποδομές σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους και έχουμε ένα αναξιοποίητο πλούτο. Από τη μια κάνουμε μεγαλεπήβολα συνέδρια για τον πολιτιστικό τουρισμό και από την άλλη υπέροχα νέα μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι – διαμάντια περιεχομένου και περιβάλλοντος- μένουν χωρίς επισκέπτες.
 
Είναι κλειστά όταν πρέπει να είναι ανοικτά και ανοικτά όταν πρέπει να είναι κλειστά! Δεν διαφημίζονται και δεν έχει γίνει συνεργασία με ελληνικά και ξένα τουριστικά γραφεία ώστε να ενταχθούν στα προγράμματά τους. Δεν έχουμε πολιτική δικτύωσής τους και πολιτική ενιαίου εισιτηρίου. Τα πωλητήρια αντιγράφων και ενθυμίων θυμίζουν παλιά σοβιετικά καταστήματα όπου οι ελλείψεις είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Και μιας και φτάσαμε στο περιβόητο «Μνημόνιο», ήθελα την άποψή σας για το αν θα έχουμε κοινωνική ειρήνη στο μέλλον κάτω από τις δυσμενείς συνθήκες που βιώνουν πλέον την καθημερινότητά τους σχεδόν το 80% των πολιτών και πώς μπορεί αυτή να αποτελέσει σημείο αναφοράς» στην πολιτική σκηνή του τόπου;
 
Είναι απίθανο να έχουμε κοινωνική ειρήνη υπό τις παρούσες συνθήκες. Ο κόσμος είναι φυσικό να διαμαρτυρηθεί, να διαδηλώσει, να δείξει ότι υπήρχε και ένας άλλος δρόμος. Ένας άλλος τρόπος πέραν της βαρβαρότητας του δανειστή που μας επιβάλει το Μνημόνιο. Όλοι βέβαια πρέπει παράλληλα να συνειδητοποιήσουν ότι θα ζουν στην ίδια χώρα μετά τις κινητοποιήσεις και δεν τους συμφέρει να την καταστρέφουν.
 
Η ΝΔ έχει λάβει τα μηνύματα των ψηφοφόρων και της κοινωνίας, έκανε και κάνει τις αλλαγές που χρειάζονται ώστε να μπορέσει ως ήρεμη δύναμη να διασφαλίσει την μετάβαση της χώρας προς ένα καλύτερο μέλλον.
Δηλαδή, βλέπετε ότι τώρα η ΝΔ μπορεί να προχωρήσει δυναμικά, προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις για ριζική ανατροπή του μέχρι σήμερα πολιτικού σκηνικού;
 
Η ΝΔ είναι, μετά την εκλογή του Α. Σαμαρά, ένα νέο κόμμα. Διατηρεί τα υγιή στοιχεία ενώ έρχεται σε ρήξη με το παρελθόν των σφαλμάτων και των καθυστερήσεων. Είναι ακόμη νωρίς, αλλά σιγά-σιγά οι πολίτες θα ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους, καθώς θα κάνουν τις συγκρίσεις τους και θα βλέπουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της σκανδαλολογίας που έφθειρε την κυβέρνηση της ΝΔ ήταν σε μεγάλο βαθμό ευφάνταστα εφευρήματα των ΜΜΕ.

Οι εσωκομματικές εντάσεις, όμως, συνεχίζονται, σε σημείο να επιφέρουν ακόμη και διαγραφές, τραυματίζοντας την παράταξη, την ώρα που αυτή προσπαθεί να «γιατρέψει τις πληγές» της. Είναι δυνατόν να σταματήσει αυτή η αυτοκαταστροφική παθογένεια στους κόλπους της παράταξης;
 
Ας ελπίσουμε όσοι δημιουργούν τις εντάσεις να αντιληφθούν ότι παίζουν «εν ου παικτοίς». Θα ήταν τραγικό να μην μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις της κοινωνίας εξ αιτίας του ότι κάποιοι τυφλώθηκαν από τη φιλοδοξία τους.
 
Από την άλλη πλευρά ίσως αυτή η επώδυνη διαδικασία να είναι απαραίτητη προκειμένου να επέλθει κάθαρση και να λυτρωθούμε από τα λάθη, τις αστοχίες και τις αδράνειες της κυβερνητικής μας περιόδου.
Πάντως η εσωστρέφεια δεν οδηγεί πουθενά, δεν μπορεί και δεν πρέπει να κρατήσει πολύ.

Κάτω από αυτό το σκεπτικό, η κοινωνία λέει πως το ισχύον πολιτικό σύστημα έχει βυθιστεί σε ένα τέλμα. Πώς, αλήθεια, πιστεύετε ότι θα βγει από αυτό;
 
Χρειάζεται όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση της χώρας για την οποία ως πολιτικοί έχουμε, όχι ίσες μεταξύ μας, αλλά οπωσδήποτε κάποιες ευθύνες. Θα πρέπει να φερθούμε  ανάλογα. Να ελέγξουμε τις προσωπικές μας επιδιώξεις και να συνεργαστούμε για το καλύτερο εντός και εκτός κομμάτων. Να μάθουμε τους χώρους αρμοδιότητάς μας και να ασχοληθούμε με την διατύπωση καινοτόμων πολιτικών και προτάσεων. Να τιμήσουμε την εντολή που μας έδωσε ο λαός, στέλνοντάς μας στη Βουλή, με την εκπλήρωση των υποχρεώσεών που έχουμε έναντι των δικαιωμάτων που δίνει η θέση μας.

Να κλείσουμε με τον «πήχη» των περιφερειακών εκλογών. Μπορείτε να μας προσδιορίσετε ποιό θα είναι επιτυχές αποτέλεσμα για τη ΝΔ, πέρα από την πιθανή ένδειξη αποστροφής στην «κυβέρνηση του Μνημονίου», όπως εσείς αποκαλείται την παρούσα κυβέρνηση; 
 
Θέλω να μιλώ χωρίς περιστροφές, ευθέως. Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές τα ποσοστά μας ήταν πολύ χαμηλά. Σε όποιον Δήμο ή Περιφέρεια τα ξεπεράσουμε, μόλις ένα χρόνο μετά και σε ένα περιβάλλον απαξίωσης της πολιτικής ζωής, θα είναι επιτυχία.
 
Αν δούμε, βέβαια, αρκετές περιφέρειες με γαλάζιο χρώμα το βράδυ των εκλογών, θα είναι μεγάλη επιτυχία.
 
Είμαι βέβαιος ότι ο λαός μας έχει καταλάβει που οδηγεί η πολιτική του Μνημονίου και θα βρει σε αυτές τις εκλογές, έστω και αν είναι τοπικού χαρακτήρα, την ευκαιρία να εκφράσει τη δυσαρέσκεια του και την άρνησή του, σε μια πολιτική που τελικά δεν οδηγεί πουθενά.
 
Εμείς στην  Πελοπόννησο στηρίζοντας τον Δημήτρη Δράκο, στηρίζουμε μια αυτοδιοικητική πρόταση που διακρίνεται από εμπειρία, στόχους και προοπτική. Ο «Καλλικράτης» αυτή τη στιγμή που μιλούμε υπάρχει μόνο δημοσιευμένος στο ΦΕΚ. Απαιτούνται άνθρωποι που έχουν τα χαρακτηριστικά του Δημήτρη Δράκου για να τον οικοδομήσουν.