Όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με την πολιτική πρέπει να έχει τη φιλοπατρία του Κόδρου και την εντιμότητα του Αριστείδη.

Σίγουρα θα γίνει κάτι με την Τουρκία. Ο Τούρκος ονειρεύεται να γίνει το Αιγαίο δική του λίμνη. Ποιό το Αιγαίο, που το κάθε νησάκι έχει τη δική του ιστορία, τη δική του ψυχή, τη δική του προσωπικότητα. Κι όλα μαζί ʺτα νησιά τα δάκρυα των θεώνʺ, έλεγε ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος. Και ο μεγάλος ποιητής Φώτης Βαρέλης τα αποκαλεί "λαμπρά μαργαριτάρια που ηλιοφεγγίζουν στο λαιμό της μάνας τους στολίδι". Η ψυχή της Ελλάδος που έρχεται από τα βάθη της Μυθολογίας. Η ίδια η Ελλάδα, γιατί αυτή είναι η Ελλάδα. Και φθάσαμε στο σημείο ο Τούρκος με ανατριχιαστική ιταμότητα να λέει: ʺΔικά μου τα νησιάʺ, "πρέπει να ανακαταλάβουμε τα νησιά" και μιλεί για ʺγαλάζια πατρίδαʺ. Και κάθε μέρα αλωνίζει σε θάλασσα και αέρα. Και μόνο που τόλμησε να το ξεστομίσει θά ’πρεπε αμέσως να του το βουλώσουμε. "Τί λες ρε; Ποιό Αιγαίο, ποιά θάλασσα; Τί λέξη είναι ο Αιγαίος (πόντος), η Αιγαία (θάλασσα), το Αιγαίον (πέλαγος), ο Αιγεύς, που βασίλεψε 32 χρόνια, ο επώνυμος ήρωας της Αιγηίδος φυλής, από τον μύθον του οποίου εμπνεύστηκαν Σαπφώ, Σιμωνίδης, Σοφοκλής, Ευριπίδης, ο κωμικός Φυλίλλιος κ.ά.;"

Τί ταπείνωση είν’ αυτή σε Ιστορία χιλιάδων χρόνων! Γιατί ο Τούρκος θέλει την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και ονειρεύεται το Αιγαίο. Οι Τούρκοι νιώθουν ότι είμαστε ανώτεροί τους, ότι υπάρχουμε χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν αυτοί στην Ιστορία και στην περιοχή, ότι είναι κατώτεροι ενώ εμείς έχουμε τρίσβαθες ρίζες στον πολιτισμό του κόσμου. Απλώσαμε τα φτερά μας και σκεπάσαμε τη γη με γνώση. Και είναι τούτο που τους ενοχλεί και μας εχθρεύονται. Ύστερα τί να περιμένει κανείς από έναν λαόν βάρβαρον, ένα τουρκομογγολικό φύλο, που το μόνο που ξέρει είναι να δολοφονεί, να βασανίζει με βασανιστήρια ανήκουστα, να σφάζει και να αρπάζει;

Ζήσαμε στο κορμί μας την αγριότητά του, τη φρίκη όσο κανένας άλλος λαός πάνω στη γη. Κολυμπήσαμε στα αίματα με τον Τούρκο στο σβέρκο μας και τώρα ο σουλτάνος, ζώο αδηφάγο, καρχαρίας, ωρύεται, βρυχάται, αφρίζει, απειλεί, προκαλεί με παθιασμένο μίσος, έτοιμος άλλη μια φορά να ξεσπαθώσει. Και τα νησιά, ισχυρίζεται, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, ούτε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, είναι λέει, συνέχεια της Ανατολίας και πατάνε πάνω στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Καινοφανείς θεωρίες, που σ’ όλο τον κόσμο μόνο ο Τούρκος διατυπώνει, επικαλείται και προβάλλει. Και η παγκόσμια κοινότητα αντί να τιμωρήσει τον κακό, να τον στραγγαλίσει, να αποσύρει σε πρώτη φάση τους διπλωμάτες της από την Τουρκία και να διώξει τους Τούρκους διπλωμάτες από τις διάφορες χώρες, επιβάλλοντας και οικονομικές κυρώσεις, τον ανέχεται, τον χαϊδεύει. Μεταφέρει τουρκικά όπλα στη Λιβύη, οι Ευρωπαίοι αδιαφορούν και ο Ερντογάν αποθρασύνεται, αποκαλεί τον Μακρόν "εγκεφαλικά νεκρόνʺ, εξαγγέλλοντας πως κάνει την Αγιά Σοφιά τζαμί κλπ, κλπ, χωρίς να ησυχάζει ποτέ. Και ο πάπας είναι πονεμένος. Δεν θα τοποθετηθεί λέει, αλλά είναι πονεμένος. Σάπιοι ηγέτες.    

Έχουμε να κάνουμε με τρελόν κυριολεκτικά που νομίζει ότι έχει δύναμη. Όμως ας μην εθελοτυφλούμε, το φταίξιμο είναι δικό μας. Ξέρουμε, γνωρίζαμε ανέκαθεν πως έχουμε γείτονα άρπαγα και κακόν. Οι Ευρωπαίοι δεν καταλαβαίνουν καν το πρόβλημα, αφού καμμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν απειλείται ούτε κινδυνεύει και καμμιάς δεν αμφισβητούνται κυριαρχικά δικαιώματα. Και με κακόν γείτονα δεν τα βγάζεις πέρα. Και ο Τούρκος πάει για πόλεμο καθαρά. Ας λένε ορισμένοι πως ό,τι κάνει γίνεται για εσωτερική κατανάλωση, ότι αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, ότι δεν θα του επιτρέψει η Ε.Ε με την οποία βρίσκεται σε συνομιλίες που δεν θέλει τάχα να διακόψει και διάφορα τέτοια. Και από την άλλη πολλοί αναλυτές λένε μεν σωστά πράγματα, κανένας όμως την αλήθεια. Που είναι ότι εμείς δυστυχώς επιτρέψαμε στους Τούρκους να αυθαδιάζουν. Να συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται, να παραβιάζουν θαλάσσιους και εναέριους χώρους, γιατί έχουν καταλάβει ότι είμαστε αδύνατοι.

Αντί όλα αυτά τα χρόνια, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και δώθε να φροντίσουμε για το πρώτο και βασικό στην κλίμακα της ιεράρχησης προτεραιοτήτων και αναγκών, που δεν είναι άλλο από το κράτος μας να είναι δυνατό ώστε κανείς να μην μπορεί να μας επιβουλευτεί και να μας ταπεινώνει, αφού δεν αξίζει η ζωή με την ταπείνωση – και είναι η ταπείνωση το πάτημα της αξιοπρεπείας του Έλληνα – ʺκαλλίτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή / παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακήʺ, που δεν μας έγιναν ποτέ μαθήματα, εμείς από τη μεταπολίτευση ιδιαίτερα και εντεύθεν, κάναμε ό,τι χειρότερο για να αποδυναμώσουμε την πατρίδα.

Κατασπαταλούσαμε το Δημόσιο χρήμα σε αηδίες μέχρι που χρεοκοπήσαμε. Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις κομματικές φιέστες, τις επιδοτήσεις κομμάτων και ποδοσφαιρικών σωματείων και μη, τις πανάθλιες πολιτιστικές λεγόμενες εκδηλώσεις που σκέπαζαν για χρόνια καλοκαίρια και χειμώνες από καρναβάλια μέχρι γαϊδουροδρομίες και τσουβαλοδρομίες και λουκουμοφαγίες, γιορτές αγκινάρας, μελιτζάνας και ρίγανης, μέχρι φεστιβάλ πρέφας και δηλωτής, τα Δημόσια έργα και τις λεγόμενες ʺμελέτεςʺ με τις οποίες είναι γεμάτα τα ερμάρια των φοριαμών όλων των Δήμων της Χώρας, που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ (το μέγα φαγοπότι) και προπαντός τους εξοπλισμούς με κριτήριο όχι την Άμυνα της Πατρίδος αλλά τις μίζες των υπουργών και των παντός είδους παρασιτολογούντων κομματικών λεγεωναρίων και τρωκτικών; Και η Ελλάδα ανακηρύσσεται (2007) βασίλισσα της διαφθοράς χωρίς να συγκινηθεί κανείς. Τότε σημειώθηκε και γεγονός κοσμοϊστορικό. Προσαρτήθηκαν στην Ελλ. επικράτεια τα νησιά ΚΕΪΜΑΝ του Ινδικού Ωκεανού και ΒΙΡΤΖΙΝ (Βόρεια Θάλασσα) και τα δύο γνωστά ως παράδεισοι των διεθνών απατεώνων πολιτικών, με κορυφαίους πελάτες Έλληνες πολιτικούς με τις OFF - SHORE εταιρείες τους.

Ας σκεφτούμε μόνον ότι τούτη τη στιγμή έχουμε δύο (2) υπουργούς Αμύνης κι έναν Γενικόν Γραμματέα του ίδιου υπουργείου με αρμοδιότητες στον τομέα των εξοπλισμών ανώτερες εκείνων των υπουργών φυλακή (Τζοχατζόπουλος, Παπαντωνίου, Σμπώκος, τον πρώτο παρ’ ολίγον θα τον είχαμε και πρωθυπυργόν). Και είναι φυλακή με κάτι απολειφάδια (= απομεινάρια, υπόλοιπα) και ξέφτια νόμων, όπως ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, αφού τα πολλά, μεγάλα, σοβαρά και βαριά εγκλήματά τους φρόντισαν με το κατάπτυστο άρθρο 86 του Συντάγματος που θέσπισαν από κοινού τα μεγάλα κόμματα εξουσίας - όλοι το καταδικάζουν αλλά αυτό στέκει εκεί αγέρωχο, ʺβγήκε η πομπή στο δρόμο και περιγελά τον κόσμοʺ - χωρίς να τολμά να θίξει κανένας τους, γιατί καλύπτει τις παντοειδείς παρανομίες όλων τους. Και ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης είχαν υποσχεθεί πως θα το καταργήσουν. Το έκαναν;

Αν σ’ αυτά προσθέσουμε τους νόμους περί αντιρρησιών συνειδήσεως, γάμους ομοφυλοφίλων, και η πολιτεία καλλιεργεί επισήμως και συστηματικώς το ʺμοντέλοʺ της διαστροφής ως ανώτερο πρότυπο, τη διάλυση της παιδείας και στα πανεπιστήμια εισέρχονται με βαθμό κάτω και της μονάδος και αντί για γνώση φωλιάζει υπόκοσμος, ο καθηγητής έγινε μέρος της ανομίας και της κομματοκρατίας και η εγκληματικότητα κανονικότητα, τη μείωση της στρατιωτικής θητείας στους εννέα (9) μήνες (ουσιαστικά κατάργησή της) εκεί που θά ’πρεπε να είναι τριάντα (30) μήνες με σκληρή εκπαίδευση σε όλα τα νέα όπλα.

Αντί να αφήσουμε τις βλακείες και ʺφταίνε οι Αμερικάνοιʺ και "έξω οι βάσεις του θανάτου" και να δώσουμε στους Αμερικανούς και άλλες βάσεις, ει δυνατόν σε όλα τα νησιά του Αιγαίου - οι Αμερικάνοι άλλωστε δεν επρόκειτο να μας κατακτήσουν ποτέ - θα τολμούσαν οι Τούρκοι που μας έφεραν στο σημείο να τους τρέμουμε;

Και αντί να συμμαχήσουμε από χρόνια με το Ισραήλ - ποτέ δεν είν’ αργά  και τώρα που το καταλάβαμε κάτι είναι - εμείς λέγαμε πως για όλα φταίει ο διεθνής σιωνισμός. Αλήθεια τί κακό έκαναν στην Ελλάδα οι Εβραίοι; Ένας λαός που πέρασε τα πάνδεινα όπως και μεις και με τον οποίο μας ενώνουν πολλά. Κι όπου χτύπησε το έκανε κατά μέτωπον προκειμένου να υπερασπιστεί την ύπαρξή του. Και εδάφη που κατέλαβε τα επέστρεψε. Ποιός άλλος το έκανε στην Ιστορία; Και μακάρι η συμμαχία μαζί του να προκόψει, ν’ αλλάξουμε μυαλά. Θά ’χουμε μια ελπίδα. Και το Ισραήλ αν του φερθούμε τίμια δεν πρόκειται να μας πουλήσει ποτέ.

Με ένα λόγο αντί να φροντίσουμε πρώτα πρώτα να μην ξεχνάμε ποτέ τί υπέστημεν από τους Τούρκους όχι μόνο τα τετρακόσια και αλλού πεντακόσια και εξακόσια χρόνια της δουλείας, αλλά και πριν και μετά μέχρι σήμερα και όλη η παιδεία μας, η νοοτροπία μας, το είναι μας να είναι στοιχιμένα πάνω σ’ αυτή την αρχή, όχι για να εκδικηθούμε αλλά για να μην υποχρεωθούμε να τα ξαναζήσουμε και να φροντίσουμε να είμαστε δυνατοί, οχυρώνοντας πρώτ’ απ’ όλα την πατρίδα, εμείς κάναμε ό,τι χειρότερο για την αποδυνάμωσή της. Και οι αθλιότητες συνεχίζονται με απέναντι ένα θηρίο πάνοπλο.

Ποτέ δεν αξιοποιήσαμε τον πρώτον εμπορικόν στόλον του κόσμου παρέχοντας στους καραβοκυραίους διευκολύνσεις περισσότερες από εκείνες που τους παρέχουν άλλα κράτη π.χ Λιβερία, ώστε τα πλοία τους να τα έχουν υπό Ελληνική Σημαία και επανδρωμένα με ελληνικά πληρώματα, εμείς λέγαμε για τους εφοπλιστές και τους επιχειρηματίες ότι ʺπίνουν το αίμα του λαούʺ. Κλείναμε τις Ναυτικές Σχολές, καταργούσαμε τα Ναυπηγεία μας λησμονώντας το "μέγα τὸ τῆς θαλάσσης κράτος", το ʺέχουμε γη και πατρίδα όσο έχουμε καράβια στη θάλασσαʺ του Θουκυδίδη, τα "ξύλινα τείχη", το χρησμό του Θεού. (Το ʺΑβέρωφʺ ήταν εκείνο που συνέβαλε αποφασιστικά για να είναι σήμερα το Αιγαίο ελληνικό. Και ήταν μια απ’ τις τεράστιες δωρεές του Γεωργίου Αβέρωφ. Και σήμερα είναι πρόθυμοι οι Έλληνες πλοιοκτήτες, αρκεί να μην τους φέρεται η πολιτεία εχθρικά.)

Κλαίω για την Ελλάδα. Κοροϊδεύουν οι Αλβανοί, οι Σκοπιανοί και προ παντός οι Τούρκοι. Στην αρχαιότητα μια πολιτεία ήταν η Αθήνα, μια πολιτεία η Σπάρτη και ανακώλωναν ολόκληρη υπερδύναμη της εποχής, την Περσική αυτοκρατορία. Το ’21 κάτι νησάκια σαν την Ύδρα, τις Σπέτσες, τα Ψαρά, την Κάσο έκαναν Επανάσταση. Απλοί και αγράμματοι είπαν ʺελευθερία ή θάνατος". Ζύγιασαν στο ζυγό της ίδιας τους της ύπαρξης την ελευθερία με το θάνατο. Εμείς ως απόγονοι Εκείνων δεν οφείλουμε να τηρήσουμε κάποιες μέγιστες υποσχέσεις που τους δώσαμε για να είμαστε λαός έντιμος και αξιοπρεπής; Αλλά δυστυχώς, παραμορφωμένοι, γινόμαστε καθημερινά θεατές των τουρκικών απειλών και παραβιάσεων. Είναι δυνατόν με τέτοια ιστορία να γινόμαστε περίγελως των Τούρκων;  
Πιστεύει κανείς ότι μπορούμε σήμερα να εξασφαλίσουμε την ελευθερία μας έναντι των μεγάλων απειλών που μας περιστοιχίζουν, με κάτι άλλο (συμμαχίες, συνθήκες, κινήματα ειρήνης, παρακάλια) εκτός από το να έχουμε πρώτ’ απ’ όλα ισχυρό κράτος με δυνατό στρατό; Τόση ταπείνωση απ’ αυτούς τους βαρβάρους. Να μας τυραννούν χρόνια κι όλη η ζωή μας σαν το λαγό στην τούφα, κι από κανενός πολιτικού το στόμα να μην βγαίνει μια κουβέντα ματσακονισμένη (ματσακόνι = σφυρί με οδοντωτά άκρα για τον καθαρισμό της σκουριάς). Ένας λαός, μια χούφτα άνθρωποι που άπλωσαν τα φτερά τους και σκέπασαν τη γη με γνώση και αξίες, οι απόγονοί του να ζουν υπό απειλή ταπεινωμένοι από τον Τούρκο. 

Κι εμείς μιλάμε για κομμουνισμό, ειρήνη, δικαιοσύνη, ισότητα, αδελφοσύνη των λαών. Μας έφαγε η αρρώστια του κομμουνισμού, τα ʺανεμιαία δόγματαʺ, που λέει ο Πλάτων και αυτή είναι η αιτία του σημερινού κακού που καταστρέφει και την εθνική συνοχή. Δείτε κράτη που δεν έχουν κομμουνισμό και δείτε και την Ελλάδα που θεοποιήσαμε την αριστεροσύνη με τα παρακλάδια της. Και οι αντίθετοι, οι μη κομμουνιστές πολιτικοί από φόβο μην υστερήσουν και παρεξηγηθούν, συμπλέουν, γίνονται χειρότεροι. Πληρώνουμε ακριβά τη συμπεριφορά μας από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν. Όχι με τη 10ετή οικονομική κρίση με την οποίαν δεν πάθαμε τίποτα. Τώρα είναι τα δύσκολα, που καλούμεθα - δεν θέλω να το σκέφτομαι - να ζήσουμε μαύρες μέρες και νέα κρίση πλανάται στον ορίζοντα ορατή και ψηλαφητή.

Και στις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων να μην απαντά κανείς. Παραβιάζουν όμως εναέρια και θαλάσσια σύνορα; Να απαντάμε με πράξεις. ʺΔεν κρούει ο λόγος δυνατά ως κρούει το κοντάριʺ, λέει ο Κορνάρος. Και ο ποιητής Ν. Πεντζίκης "ποτέ δεν σ’ ακούνε αν δεν έχεις δόντια". Όχι να απαντάμε με ʺαυστηρά μηνύματαʺ και να λέμε "η Χάγη το όπλο μας".
Και για να τελειώνουμε, μια είναι η λύση. Και δεν είν’ αργά έστω και τώρα. Κι άμα θέλεις όλα τα μπορείς. Να αφήσουμε αμέσως τις ψευτοκουλτούρες, τις ψευτοφιλοσοφίες, τις ψευτοπροοδευτικότητες, αφού ο Νόμος είναι ένας, η ΔΥΝΑΜΗ κι άλλος δεν υπάρχει. Και ας έρθουν χίλιοι φιλόσοφοι να ειπούν πως δεν είναι έτσι. Μα, είναι παράνομο ακούμε. Ναι, αλλά άμα το λιοντάρι πιάσει το λαγό ο λαγός θα του πει είναι παράνομο; Το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας είναι με το μέρος μου;

Όπου να κυττάξουμε ο δυνατός θα νικήσει, η δύναμη. Από τα φώτα ποιό νικάει; Ο Ήλιος, ο Δυνατός, ο Deus, ο Θεός, η Δύναμη, ο Δίας, ο DEVS ή ΣΔΕΥΣ ή Ζεύς. Αυτός είναι ο Θεός και είναι απλό το ρητό που βγήκε από την Ιστορία si vis pecem para bellum (αν θέλεις ειρήνη να είσαι έτοιμος για πόλεμο). Ύψιστο μάθημα. Αυτά δεν τα γνωρίζουν οι πολιτικοί, δεν τους τα δίδαξαν, δεν μαθαίνουν, δεν πήραν μαθήματα; (Άλλο να ξέρεις, άλλο να μαθαίνεις). Στην ώρα της ανάγκης όταν θέλεις να σώσεις τον εαυτό σου αυτός είναι ο νόμος, η Δύναμη. Στο μυαλό, στο σώμα, στο χρήμα, παντού. Τα άλλα είναι να υποκρινόμαστε, να μην τρωγώμαστε.

Τί κάνουμε λοιπόν; Πρώτα πρώτα οι πολιτικοί να μονιάσουν και να αλλάξουν την πορεία του Έθνους που πρέπει να είναι εντελώς αντίθετη από αυτήν που ακολουθούμε σήμερα. Να επανασυστήσουν την Αμυντική μας βιομηχανία, να αξιοποιήσουν τον Εμπορικό μας στόλο, να επανιδρύσουν τις Ναυτικές Σχολές, να ζητήσουν τη συνδρομή των Αποδήμων Ελλήνων. Με μια λέξη να κάνουν γενικό ξεσηκωμό. Και το μέτωπο να είναι ενιαίο, γραμμικό, αρραγές, αμετακίνητο. Μόνον έτσι θα αντισταθούμε στα μιάσματα που δυναστεύουν τη ζωή μας. Αλλά τώρα, τώρα. Οι καιροί ου μενετοί. Δεν δικαιολογείται καμμιά ολιγωρία, κανένα έλλειμμα δυνάμεως. Και ξαναλέμε: άμα θέλεις όλα τα μπορείς.