Στην πέτρα της υπομονής προσμένουμε το θάμα
που ανοίγει τα επουράνια κι ειν’ όλα βολετά
Γιώργος Σεφέρης
Σαν πέτρινα χρόνια να έρχονται. Το χειρότερο δε είναι, ότι έχουμε απομακρυνθεί από το φυσικό περιβάλλον. Δεν γνωρίζουμε ούτε τα βασικά που κάποτε, σε καιρούς δύσκολους, δημιούργησαν την οικιακή οικονομία και κάθε νοικοκυριό μπορούσε να επιβιώσει από ό,τι με κόπο, του έδινε η γη.
Θεωρούμε παραμύθια κι ούτε ποτέ διανοηθήκαμε τον αγώνα των προηγούμενων γενεών για το ψωμί. Δεν πεινάσαμε και θεωρούμε αυτονόητο ότι δεν υπάρχει πείνα!
Δεν κοιτάμε γύρω μας, όχι μόνο για να παρατηρήσουμε το φυσικό περιβάλλον, αλλά ούτε για να αντιληφθούμε πόσοι πεινάνε σήμερα! Ποιος θα το πίστευε αυτό πριν από λίγα χρόνια;
Δεν θαυμάσαμε τους τρόπους και τους κόπους των προγενεστέρων για μια καλύτερη ζωή, που εκείνοι προετοίμαζαν κι εμείς απολαύσαμε.
Δεν θαυμάσαμε τις τεχνικές που ανακάλυπταν για τις καθημερινές βιοποριστικές εργασίες. Από έναν χειρόμυλο έως ένα πέτρινο γεφύρι. Πού κατασκευαστές, πού μηχανικοί, πού αρχιτέκτονες;
Όλα γινόταν από ανάγκη με το νου!
Το νου του καθενός που προσέθετε από ένα λιθαράκι έως μία πέτρα τη φορά για να γίνουν όλα καλύτερα.
Καταντήσαμε σκυλάκια του καναπέ!
Εξαρτηθήκαμε πλήρως από την αόρατη οικονομία, που άλλοι σχεδιάζουν κι εμείς θα πληρώσουμε το μάρμαρο τηλεκατευθυνόμενοι.
Δεν γνωρίζουμε την αξία και τη χρήση των υλικών.
Γίναμε αυτό που χρόνια περιγελούσαμε, αμερικανάκια. Ό,τι μας πουν, ό,τι μας προστάξουν, ό,τι μας διαβεβαιώσουν και στο τέλος… τούμπα, αφού άλλοι κρατάνε το χαλί.
Γίναμε καταναλωτές κι έτσι μας ονομάζουν!
Γίναμε κατοικίδια κι έτσι μας φέρονται!
Γίναμε κενοί περιεχομένου σαν κενό μήνυμα!
Πέτρινα χρόνια.
Κι οι ερχόμενες γενιές δε θα γνωρίσουν τίποτα για να μπορούν να επιβιώσουν σαν ελεύθεροι πολίτες. Μαζί με την έννοιες, τις παροιμίες, τις ερμηνείες των φυσικών φαινομένων, θα χάσουν και τη γλώσσα τους για να μην υπάρξει μεταξύ τους επικοινωνία.
Τα παιδιά μας δεν θα μπορούν να κατανοήσουν κείμενα, αξίες, χειρωνακτικές εργασίες!
Ρομπότ θα μας κατευθύνουν και πρόστιμα θα μας τιμωρούν. Οι τέχνες δε θα έχουν καμιά αξία, στον κόσμο που προετοιμάζουν για να απαξιωθούν τα λόγια και τα έργα του πνεύματος.
Μας θέλουν φυτά!
Ας μελετήσουμε κι ας γνωρίσουμε την αξία της πέτρας. Ας ορθώσουμε πέτρες και μάρμαρα κι ας γίνουν πέτρες. Τέχνες και γράμματα!
Στα πέτρινα χρόνια ας απαντήσουμε με λίθους.
Οι λίθοι ήταν πάντα πολύτιμοι!
