Λεφτά υπάρχουν. Γιώργος Παπανδρέου

Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης! Θυμάστε; Και δώστε στα σχολεία εκθέσεις για την αποταμίευση, και να κουμπαράδες, σταμνούλες πήλινες, γουρουνάκια, σιδερένια κουτάκια, για να μάθει το παιδί να αποταμιεύει.

Άλλη μία παγκόσμια ημέρα που καθιερώθηκε, έτσι, για τα μάτια του κόσμου και για να δείξουν την καλοκαγαθία τους και την προνοητικότητά τους, ότι νοιάζονται βρε αδερφέ για ‘μας, κυβερνήσεις και κυβερνήσεις.

Πέρασαν χρόνια και καιροί και η αποταμίευση τελείωσε για αυτούς που την έχουν ανάγκη. Ποιος απλός άνθρωπος μπορεί να αποταμιεύσει σήμερα;
Έτσι, η αποταμίευση έγινε με τον καιρό άγνωστη λέξη – άγνωστη συνήθεια.

Αμ’ το άλλο! Έχεις εμπιστοσύνη να αποταμιεύσεις στις τράπεζες; Σου κάνουν ένα κούρεμα και… πάρ’ το αυγό και κούρευτο.
Θα μου πείτε, υπάρχουν οι οφσόρ εταιρείες.
Όπως, επίσης, μπορείτε να σκεφτείτε αλά Γιωργάκη Παπανδρέου και να αναφωνήσετε «λεφτά υπάρχουν».

Τέλος, μας τελειώνει και η αποταμίευση συναισθημάτων αφού ουδείς έχει ανάγκη να τα λάβει κι ουδείς μπορεί να τα χρησιμοποιήσει.
Καταναλωτική η κοινωνία, που τρώει συναισθήματα, σάρκες, σχέσεις, όνειρα και οράματα για το ζην, μας το πουλάνε ως ευ ζην μέσω ανάκαμψης.
Και ο κουμπαράς, το γουρουνάκι ή η σταμνούλα δεν θα γεμίσει και δεν θα σπάσει ποτέ μπροστά στα ανυπόμονα μάτια των παιδιών.

Δεν έχουμε πια τι να αποταμιεύσουμε. Ούτε λίρες, ούτε ελπίδες, ούτε σκέψεις. Γιατί και οι σκέψεις αποταμιεύονται για να φανούν χρήσιμες την κρίσιμη ώρα.
Τα καταναλώσαμε όλα! Ως και το φυσικό περιβάλλον το εξαντλήσαμε και το απολαμβάνουμε ως κλιματική αλλαγή μέσω καταστροφών.

Τι να αποταμιεύσουμε πια; Γνώσεις, ιδέες, σχέσεις;
Όλα καταναλώνονται στο βωμό του εφήμερου, στο βωμό της πνευματικής ανεπάρκειας.
Στο βωμό του ψεύδους, της υποκρισίας, της ανόητης αυτοκαταστροφής.

Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης, τι να αποταμιεύσω;