Υπάρχουν δυο ειδών καθεστώτα στον πλανήτη Γη. Το πρώτο είναι οι Δημοκρατίες όπου οι πολίτες μπορούν να υβρίζουν τους κυβερνώντες, να διαδηλώνουν εναντίον τους, να τους εκλέγουν αλλά και να τους διώχνουν από την εξουσία.

Το δεύτερο είναι τα αυταρχικά καθεστώτα όπου οι πολίτες δεν θεωρούν δικιά τους δουλειά την διακυβέρνηση της χώρας, δεν διαδηλώνουν κατά του μόνιμου ηγέτη τους και απλώς μπορούν να επικυρώνουν κάθε τόσο την υποστήριξη τους σε αυτόν αφού άλλωστε δεν υπάρχει... άλλος.

Στις Δημοκρατίες οι πολίτες έχουν άγχος γιατί «τα πράγματα δεν πάνε καλά και πρέπει να αλλάξουν». Στα αυταρχικά καθεστώτα άγχος δεν υπάρχει. Απλώς υπομένουν ό,τι αποφασίζει ο ηγέτης, δικιά του υπόθεση τα του κράτους.

Ο κόσμος σήμερα κυβερνάται από 39 δικτάτορες –χώρια εκείνοι οι βασιλιάδες, εμίρηδες και σουλτάνοι που εξουσιάζουν χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν–, ξεκινώντας από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ και φθάνοντας στην Ισημερινή Γουινέα

Σήμερα, στον πλανήτη Γη, υπάρχουν 20 δικτάτορες Αφρικανοί, 14 Ασιάτες, τρεις Λατινοαμερικανοί και τους δύο Ευρωπαίοι – οι τελευταίοι είναι ο Πούτιν και ο Λουκασένκο. Το να διώξεις σήμερα έναν δικτάτορα δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί ξέρει ότι τον περιμένει η φυλακή και η δήμευση της τεράστιας περιουσίας του, που απέκτησε κλέβοντας την χώρα. Επιπλέον, υπάρχει και ένας λαός που έχει συνηθίσει να κυβερνάται χωρίς την δική του συμμετοχή.

Έτσι, από τις πέντε χώρες που τελευταίως έδιωξαν έναν δικτάτορα, μόνο η Αρμενία βαδίζει δημοκρατικά. Στις υπόλοιπες χώρες ήρθε ή το χάος ή ένας άλλος αυταρχισμός. Παραδείγματα: η διαδικασία εκδημοκρατισμού υποχώρησε στην Τυνησία, κατέρρευσε στην Αίγυπτο και εκφυλίστηκε σε εμφύλιο πόλεμο στο Σουδάν.