Τις πατρικές ευχές του ενόψει του εορτασμού των Χριστουγέννων απευθύνει και φέτος, προς τον ιερό κλήρο και το χριστεπώνυμο πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος. Στις έμπλεες ψυχωφέλιμων μηνυμάτων και πνευματικής οικοδομής σκέψεις του, ο Ιεράρχης αναφέρεται αρχικά στην αποστολή του Ιησού Χριστού ως προς τη σωτηρία της ανθρώπινης ψυχής. Περιγράφει τη στάση που τήρησαν έναντι του Κυρίου τόσο οι φίλοι Του, όσο και οι αρνητές Του, αλλά και στα μνημειώδη έργα και πράξεις που αφιέρωσε σε Εκείνον η ανθρωπότητα, στο διάβα των αιώνων.
Αναφέρει σε σημείο του λόγου του ο κ. Ευστάθιος: «Η μακροθυμία Του επιτρέπει και εφέτος τη Γέννησή Του να γιορτάζουμε, Εκείνου την Ευλογία να ζητάμε και από τα δικά Του Πανάγια χέρια την σωτηρία μας να εξαρτάμε». Και προτρέπει ο σεβασμιώτατος: «Αν μέχρι σήμερα δεν τον αγαπάμε όσο πρέπει, ας μας αξιώσει να τον αγαπάμε τουλάχιστον όσο μπορούμε...»
Προσεύχεται δε για το ευσεβές ποίμνιο, ο Μητροπολίτης: «Εκείνον παρακαλώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να μας δίδει υπομονή, κουράγιο και ελπίδα, ώστε με τη θαυματουργική Του επέμβαση να διαλύσει τους φόβους μας και την ανασφάλειά μας. Εκείνον θερμοπαρακαλώ και με την ευκαιρία του νέου έτους να χαρίσει σ’ όλους πολλά χρόνια ζωής αλλά και ζωή στα χρόνια μας».
Αναλυτικά το μήνυμα του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ. Ευσταθίου:
«Εκτός από τους προσωρινούς κατακτητές τής γης, που τους τρέμει ο λογισμός, υπήρξε και ο Αιώνιος.
Εκτός από αυτούς, που στόχο τους είχαν τις εύφορες πεδιάδες, τις πετρελαιοπηγές και τα σημαντικά θαλάσσια περάσματα, υπήρξε και Εκείνος, που είχε στόχο Του τις ανθρώπινες ψυχές.
Το όνομά Του, “το υπέρ πάν Όνομα” έγινε σημαία.
Οι φίλοι Του τον αγάπησαν με πάθος και τον ακολούθησαν μέχρι θανάτου και μάλιστα θανάτου μαρτυρικού, με μια υπακοή αξιοθαύμαστη, ενώ οι εχθροί Του δεν μπόρεσαν να κρύψουν τον θαυμασμό τους. “Ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος ως ούτος ο άνθρωπος” έλεγαν ο ένας στον άλλον. Ένας μάλιστα από τους νεώτερους αρνητές Του είχε την τόλμη να διακηρύξει: “Ιησού αν εκλείψει το όνομά Σου από την ιστορία είναι σαν να σβήσει ο ήλιος το φώς του, σαν να σαλευθεί η γη από τα θεμέλιά της”.
Οι ποιητές τον ύμνησαν, τον έψαλαν οι μουσουργοί, οι αρχιτέκτονες τού έστησαν μνημεία εκπάγλου ωραιότητος, οι καλλιτέχνες τού αφιέρωσαν αριστουργήματα τού χρωστήρος τους, οι σοφοί αποκαλύφθηκαν μπροστά στη σοφία Του, οι θεμελιωτές τής επιστήμης άντλησαν δύναμη από τη δική Του και οι ισχυροί τής γης ευλαβικά τον προσκύνησαν.
Τον είδε με τις πνευματικές του διόπτρες ο υψιπέτης τής θεολογίας αετός, ιππέα, επί λευκού ίππου, όστις “εξήλθεν νικών και ίνα νικήση”.
Η μακροθυμία Του επιτρέπει και εφέτος τη Γέννησή Του να γιορτάζουμε, Εκείνου την Ευλογία να ζητάμε και από τα δικά Του Πανάγια χέρια την σωτηρία μας να εξαρτάμε.
Αν μέχρι σήμερα δεν Τον αγαπάμε όσο πρέπει, ας μας αξιώσει να Τον αγαπάμε τουλάχιστον όσο μπορούμε...
Εκείνον παρακαλώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να μας δίδει υπομονή, κουράγιο και ελπίδα, ώστε με τη θαυματουργική Του επέμβαση να διαλύσει τους φόβους μας και την ανασφάλειά μας. Εκείνον θερμοπαρακαλώ και με την ευκαιρία του νέου έτους να χαρίσει σ’ όλους πολλά χρόνια ζωής αλλά και ζωή στα χρόνια μας.
Θερμός Ευχέτης σας προς τον Σαρκωθέντα Κύριο
Ο Μονεμβασίας και Σπάρτης ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ»
