Έπεσε το γκαζόν στην αρένα της Παλαιολόγου και -σύμφωνα με το ρεπορτάζ- «πρασίνισε» την εικόνα του έργου. Μόνο που το πράσινο… μάλλον έμεινε καθ’ οδόν, γιατί αυτό που στρώθηκε θυμίζει περισσότερο άχυρο Αυγούστου παρά φρεσκοποτισμένο χλοοτάπητα Οκτωβρίου.
Οι αισιόδοξοι λένε πως «θα συνέλθει». Όπως και τα πλατάνια, που όταν τα φύτεψαν έμοιαζαν έτοιμα για προσάναμμα αλλά -ω του θαύματος- τελικά ανέκαμψαν. Ίσως λοιπόν, με λίγη φροντίδα και άφθονο πότισμα, και το γκαζόν να θυμηθεί ότι πρέπει να είναι πράσινο.
Κατά τα άλλα, η αισθητική της Παλαιολόγου μοιάζει πλέον με πείραμα σε μακέτα αρχιτεκτονικής σχολής. Από το πεζοδρόμιο και προς τα μέσα μετράμε έξι διαφορετικές λωρίδες:
χαλίκι (εξαιρετικό για «πατινάζ» τις βροχερές μέρες), μετά το κίτρινο χορτάρι, ύστερα ο κόκκινος ποδηλατόδρομος, ο διάδρομος με τα πλατάνια, κι έπειτα το βασίλειο των κυβόλιθων. Ένα πολύχρωμο παζλ, που σίγουρα δεν αφήνει περιθώρια για μονοτονία, αλλά ούτε και για σταθερό βήμα.
Αλλά εντάξει, μικρό το κακό. Άλλωστε, στη Σπάρτη έχουμε μάθει και να πέφτουμε και να περιμένουμε…
