Ίδιον των ανθρώπων της Αριστεράς είναι η πολυλογία, η τοποθέτηση επί παντός επιστητού και η διαρκής σχεδόν αμφισβήτηση όσων δεν συνάδουν με τις ιδεολογικές τους καταβολές. Μοιάζουν μ’ αυτό που η λαΐκή σοφία παρέστησε με τη γνωστή ρήση: «Γκρεμίζουν την καρδάρα με το γάλα μόλις την γεμίσουν»!
Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει επωμιστεί με μια μεγάλη ευθύνη κι ένα εθνικό χρέος, να βρει μια έντιμη συμφωνία δημοσιονομικής πολιτικής με τους εταίρους-δανειστές μας και να βάλει την Ελλάδα σε μια νέα πορεία ανόρθωσης και ανάπτυξης, αλλάζοντας τα κακώς κείμενα, που συσσώρευσε στον τόπο μας η μεταπολιτευτική καταστροφική διακυβέρνησή μας από τους δύο ενόχους-συνενόχους ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.
Κι ενώ η σκληρή διαπραγμάτευση συνεχίζεται  και παράλληλα εξελίσσεται εναντίον της Κυβέρνησης μια ύπουλη επίθεση, βρίσκονται κάποιοι λαλίστατοι κυβερνητικοί και  κομματικοί παράγοντες, οι οποίοι με τις επιπόλαιες, άστοχες κι άκαιρες δηλώσεις ή τοποθετήσεις τους δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ’  αυτά που προσπαθεί να της προκαλέσει η αντιπολίτευση. Σ’ αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η  κακή ιεράρχηση στις προτεραιότητες των υπουργείων τους που κάνουν  μερικοί υπουργοί, οι οποίοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το μείζον από το έλάσσον (π.χ. υπόθεση Ξηρού, μουσουλμανικό τέμενος)! Ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας είναι ανάγκη να λάβει άμεσα μέτρα για τους αμετροεπείς και να προχωρήσει, δοθείσης ευκαιρίας, στην αντικατάσταση όλων όσοι δεν ανταποκρίνονται στις υψηλές τους θέσεις.
Τελευταίο χτύπημα, για την Κυβέρνηση, ήταν οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Ν. Φίλη περί «ειδωλολατρείας κι εμπορικής εκμετάλλευσης λειψάνων», από την Εκκλησία, με αφορμή την μεταφορά του σκηνώματος της Αγίας Βαρβάρας από την Βενετία στην Ελλάδα, για πρώτη φορά μετά από χίλια χρόνια! Ταυτόχρονα ο κ. Φίλης εξέφρασε και την δυσφορία του για το γεγονός ότι στο σκήνωμα αποδόθηκαν τιμές αρχηγού κράτους, όπως άλλωστε γίνεται και με το Άγιο Φως της Αναστάσεως, που έρχεται από τα Ιεροσόλυμα, μετά την τελετή της Αφής.
Εάν επρόκειτο για τις προσωπικές απόψεις του κ. Φίλη δεν θα υπήρχε κανένα ζήτημα. Δημοκρατία έχουμε κι ο καθείς  είναι ελεύθερος και δικαιούται να πιστεύει και να διακηρύσσει ό,τι θέλει αρκεί να σέβεται το Σύνταγμα , τους Νόμους και τα δικαιώματα των άλλων. Ο κ. Φίλης, όμως, τυχαίνει να είναι προβεβλημένο κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, γι’ αυτό και οι δηλώσεις του γνώρισαν τέτοια δημοσιότητα και προκάλεσαν τόσες αντιδράσεις. Με λίγα λόγια εξέθεσε την σύνολη κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, δημιούργησε αναίτια αντιπαράθεση με την επίσημη Εκκλησία και το ορθόδοξο εκκλησίασμα,  έστρωσε βούτυρο στο  ψωμάκι της αντιπολίτευσης,  που περιμένει τέτοιες ευκαιρίες για επιτεθεί,  και προκάλεσε τριβές με τον κυβερνητικό εταίρο τους ΑΝ.ΕΛ. , αλλά και με  αρκετά κομματικά ή κυβερνητικά στελέχη, τα οποία θρησκεύονται σε αντίθεση με τον κ. Φίλη και τους ομοφρόνους του.
Ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι δεν πιστεύει στο Θεό, συμβιώνει με σύμφωνο διαβίωσης με την  σύζυγό του και δεν βάφτισε τα παιδιά του, αλλά τους έκανε ληξιαρχική ονοματοδοσία.  Απολύτως σεβαστές οι απόψεις του και ο τρόπος της προσωπικής και οικογενειακής του ζωής. Ο ίδιος, όμως, φρόντισε τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά να δώσει απτά δείγματα σεβασμού προς την Εκκλησία, τους  πιστούς που την ακολουθούν και να αναγνωρίσει την μεγάλη  και διαχρονική συμβολή της στην εθνική μας πορεία.  Γι’ αυτό και ο ελληνικός λαός δεν έπεσε θύμα  όλων αυτών που διέδιδαν λ.χ. ότι ο άθεος Τσίπρας θα προχωρήσει αμέσως στον χωρισμό Εκκλησίας – Κράτους, ότι θα σταματήσει την μισθοδοσία των ιερέων κ.α. .  Γι’ αυτό και απέσπασε την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος στις εθνικές εκλογές του Γενάρη του 2015.
Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω από τις δηλώσεις Φίλη; Μήπως δεν είναι απλά προϊόντα των ιδεολογικών του καταβολών και πιστεύω; Μήπως αποτελούν μέρος των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων και των σχεδιασμών, που επεξεργάζονται κάποιοι  Συριζαίοι αριστερότεροι των αριστερών,  ενόψει της έντιμης συμβιβαστικής συμφωνίας, την οποία επιδιώκει η Κυβέρνηση κι επιθυμεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Θα φανεί στο αμέσως προσεχές μέλλον.
Προς το παρόν στους θιασώτες αυτών των απόψεων έχουμε να πούμε τα εξής:
1. Είναι προτιμώτερο να αποδίδονται οι τιμές αρχηγού κράτους  στο Άγιο Φως, σε μια ιστορική  αγία εικόνα, σ’ ένα πολυσέβαστο εκκλησιαστικό  κειμήλιο και σε ιερά σκηνώματα Αγίων, παρά σε κάποιους ηγέτες που ο βίος τους είτε είναι  δυσώδης, αμαρτωλός και ανήθικος, είτε  βαρύνονται με εγκληματικές πράξεις και να χέρια τους στάζουν, κυριολεκτικά, από το  αίμα αθώων ανθρώπων.
2. Η Εκκλησία μας έχει ξεκαθαρίσει δογματικά, προ πολλού χρόνου, το θέμα της τιμής της Παναγίας, της προσκύνησις  Εικόνων , του σεβασμού των Αγίων και των ιερών τους λειψάνων  και μόνον ένας κακοπροαίρετος μπορεί να ομιλεί περί ειδωλολατρείας και άλλων φαιδρών. Ας κάνουν οι κατήγοροι τον κόπο να αναζητήσουν τις απαντήσεις στα επίσημα κείμενα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και στην πλούσια θεολογική βιβλιογραφία κι ας πάψουν να μυθολογούν.
3. Ποτέ η Εκκλησία δεν έκρυψε τα προβλήματα, που έχουν δημιουργηθεί στο πέρασμα των αιώνων, σχετικά με την εμπορία λειψάνων, την  γνησιότητά τους  και τις κατά καιρούς απάτες που έχουν γίνει από διάφορους επιτήδειους. Γι’ αυτό και είναι σε κάποιες περιπτώσεις από επιφυλακτική έως αρνητική. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως εξαιτίας αυτών των υπαρκτών προβλημάτων θα πρέπει να  αμφισβητηθούν τα πάντα εις εφαρμογήν της παροιμίας: «Μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά».
4. Οι αρνητές του Θεού και  της Εκκλησίας Του οφείλουν να σέβονται την πίστη της απόλυτης, σχεδόν, πλειοψηφίας των Ελλήνων, που εξακολουθούν να δηλώνουν, ακόμα και σήμερα, σε ποσοστό 95% Ορθόδοξοι Χριστιανοί! Με ποιο δικαίωμα χαρακτηρίζουν τη λαοθάλασσα, που υποδέχθηκε κι έσπευσε να προσκυνήσει το σκήνωμα της Αγίας Βαρβάρας, ως ειδωλολάτρες;  
5. Τι έχουν να  πούν για την ειδωλοποίηση, που επικράτησε επί σειράν ετών στα κομμουνιστικά κράτη, σε σχέση με τους κομματικούς «θεούς»; Ξεχάστηκαν οι ατέλειωτες  ουρές του λαού, που «έσπευδε», υπό το κράτος του φόβου, να προσκυνήσει τους τεθνεώτες κομματικούς ηγέτες και να συνοδεύσει τις πομπώδεις και αναντίστοιχες με τα κομμουνιστικά ιδεώδη κηδείες τους ; Ποια άποψη έχουν  οι αρνητές των ιερών λειψάνων για τα κομματικά λείψανα, τα οποία ταριχεύονταν και διατηρούνταν σε μεγαλοπρεπή μαυσωλεία, που θεωρούνταν, στη συνέχεια, ιεροί προσκυνηματικοί τόποι  (Λένιν, Μάο Τσε Τουνγκ κ.α.);
6. Ακόμα κι ένας άπιστος δεν μπορεί να αρνηθεί, εφόσον είναι καλής προαιρέσεως άνθρωπος, πως τα ιερά λείψανα της Χριστιανοσύνης αποτελούν κάτι το συγκλονιστικό, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τα αποδεικτικά στοιχεία της ιστορικής ύπαρξης αυτών των ανθρώπων, που θεώθηκαν και  η Εκκλησία τους ανακήρυξε Αγίους δηλαδή Φίλους του Θεού.
Θα κλείσουμε την σημερινή αναφορά μας με τα λόγια του Καθηγητή της Αγιολογίας κ. Αντωνίου Μάρκου από την εμπεριστατωμένη εργασία του «Άγια Λείψανα- Ιστορική και Θεολογική προσέγγιση», η οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα  «ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»  ΤΟΥ Κέντρου Αγιολογικών Μελετών «Όσιος Συμεών ο Μεταφραστής», στις  5 Μαΐου 2009. Γράφει ο κ. Μάρκου στα προλεγόμενα: «Ἡ θέα ἑνός ἁγίου Λειψάνου - συνήθως εὐωδιάζοντος καί σέ κάποιες περιπτώσεις ἀδιαφθόρου - εἶναι ἀσφαλῶς ἕνα θέαμα καταπληκτικό καί ἕνα βίωμα συγκλονιστικό. Καί ἐφ' ὅσον σάν θαῦμα ὁρίζεται ἡ ὑπέρβαση ἑνός φυσικοῦ νόμου, τότε ἀναμφίβολα ἡ ὑπέρβαση τοῦ φυσικοῦ νόμου τῆς μετά τόν θάνατο σήψεως, διαλύσεως καί φθορᾶς τῶν σωμάτων, ἡ ἀφθαρσία - δηλαδή - τῶν σωμάτων, καί ἡ μυροβλυσία τους, ἀποτελεῖ ἕνα θαῦμα τοῦ Θεοῦ, μία ἀπόδειξι τῆς διαρκούς Πεντηκοστῆς τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς παρουσίας "μεθ' ἡμῶν εἰς τόν αἰῶνα" τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.»