Το δημοψήφισμα με τη θριαμβευτική επικράτηση του «ΟΧΙ» ανήκει πλέον στο παρελθόν και καταγράφεται ήδη ως μια ιστορικής σημασίας στιγμή για το λαό μας. Η Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχείρησε, προσφεύγοντας σ’ αυτό, να δώσει μια αμεσοδημοκρατική απάντηση στο τελεσίγραφο των δανειστών «εταίρων» μας, ισχυροποιώντας την διαπραγματευτική της δύναμη.
Η αντιπολίτευση, δυστυχώς, θεώρησε το δημοψήφισμα ως ευκαιρία να ξεμπερδέψει με την ενοχλητική παρουσία της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία και με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που χάλασε την «πιάτσα» του κατεστημένου πολιτικού συστήματος, αφού δεν προέρχεται από κάποιο πολιτικό τζάκι, όπως συνηθιζόταν ως τώρα στη χώρα μας. Αλλοίωσε έτσι το ερώτημα του δημοψηφίσματος και το παρουσίασε ως ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην ευρωζώνη και στο ευρώ, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης.
 Σ’ αυτήν την δόλια ενέργειά της, η αντιπολίτευση, βρήκε την ολόθυμη συμπαράσταση της γερμανικής Ευρώπης και των ντόπιων ιδιωτικών ΜΜΕ τα οποία «έδωσαν τα ρέστα τους», για να απαλλαγούν από τη νέα κυβέρνηση, που τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα ανοίγοντας την ΕΡΤ, ανακοινώνοντας την επανεξέταση του καθεστώτος των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων και την απαίτηση της καταβολής των χρεωστουμένων φόρων προς το ελληνικό Δημόσιο.
Η κίνηση αυτή, όμως, της αντιπολίτευσης έγινε μπούμερανγκ! Ο ελληνικός λαός, που μόνο κουτόχορτο δεν τρώει, κατάλαβε πως με το δημοψήφισμα κρινόταν η τύχη της κυβέρνησης και το κυριότερο η δική του ελεύθερη δημοκρατική βούληση και αξιοπρέπεια με συνέπεια να γιγαντωθεί το σιωπηλό κύμα της λαϊκής αγανάκτησης που διέψευσε τους κεκράχτες του «ΝΑΙ», τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που το υπηρέτησαν και τους κατευθυνόμενουςδημοσκόπους. Κάποιοι ειδικοί είπαν πως αν είχαν εκκαθαριστεί οι εκλογικοί κατάλογοι το ΟΧΙ θα έφτανε και θα ξεπερνούσε το 70%!
Οι κήρυκες και οπαδοί του ΝΑΙ διαψεύστηκαν παταγωδώς! Δεν κατόρθωσαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση ή να θέσουν σε λειτουργία τις περίεργες και αντιδημοκρατικές διαδικασίεςπερί κυβέρνησης «τεχνοκρατών» με δοτό (;) πρωθυπουργό, όπως έλεγαν τα παρασκηνιακά σενάρια, τα οποία κυκλοφορούσαν την προεκλογική εβδομάδα, εντός κι εκτός Ελλάδος, κατέρρευσε το ψευτοδίλημμά για δήθεν κρυφό σχέδιο της κυβέρνησης για έξοδο από την ευρωζώνη κι επιστροφή στη δραχμή, ακυρώθηκαν τα κηρύγματα περί διχασμού και πήραν ένα αποστομωτικό ΟΧΙ στην απαίτησή τους να παρουσιαστούμε στους «εταίρους» - δανειστές γονυπετείς και να αποδεχτούμε άκριτα την όποια πρότασή τους, όπως συνηθιζόταν έως τώρα από τους δικούς τους αρχηγούς.
Με την ευκαιρία του δημοψηφίσματος, επίσης, έσπασε το απόστημα των μεγάλων ραδιοτηλεοπτικών μέσων, τα οποία παραβίασαν αναιδώς κάθε κανόνα δημοσιογραφικής δεοντολογίας, τασσόμενα αναφανδόν υπέρ του ΝΑΙ. Με πανομοιότυπα «ρεπορτάζ», με ίδια επιχειρήματα και κοινή φρασεολογία και στάση, λες και υπήρχε κάποιο αφανές διευθυντήριο που τους κανοναρχούσε, επιχείρησαν ανερυθρίαστα να επηρεάσουν και να κατευθύνουν την κοινή γνώμη προς το ΝΑΙ. Τι κρίμα γι’ αυτούς! Ξεφεύγοντας από τα όρια, αντί να εκφοβίσουν τους ψηφοφόρους και να τους «μαντρώσουν» στο στρατόπεδο του ΝΑΙ, τους εξόργισαν με το μέγεθος της παρέμβασής τους και τους έκαναν να στραφούν αποφασιστικά στο ΟΧΙ.
Τώρα που τίθενται σε εφαρμογή κάποιες πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον αυτών που επιεικώς το παράκαναν, έχουμε αλλαγή στο τροπάρι! Οι προπαγανδιστές του ΝΑΙ έχουν αρχίσει να παραληρούν, πλέκοντας νέα επικίνδυνα κι απαράδεκτα σενάρια για δήθεν κυβερνητικό σχέδιο ελέγχου των ΜΜΕ κι επιβολή απολυταρχισμού στη δημόσια ζωή! Θού Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να καταλάβει κανείς γιατί με τόσο μένος συσπειρώθηκαν οι οπαδοί του ΝΑΙ εναντίον της κυβέρνησης, προσβλέποντας σε μια δεινή ήττα της. Αν την Κυριακή του δημοψηφίσματος υπερτερούσε συντριπτικά το ΝΑΙ έναντι του ΟΧΙ, τότε την Δευτέρα τα σιγανά ποταμάκια θα έθεταν ζήτημα λαϊκής εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και θα πίεζαν ασφυκτικά για να παραιτηθεί ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και το δημοκρατικό μας πολίτευμα θα βρισκόταν ενώπιον επικίνδυνων ατραπών. Με την πτώση της κυβέρνησης:
> Θα γινόταν ολική επαναφορά του παλαιοκομματισμού που κατέστρεψε την πατρίδα μας.
> Θα κρατούσαν τις θέσεις και τα οφίτσιά τους οι κάθε λογής κομματικοί ημέτεροι.
> Τα διαπλεκόμενα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα θα συνέχιζαν το πάρτι τους σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και του λαού μας.
> Θα σταματούσε ο έλεγχος για τις άδειες και τα χρέη προς το δημόσιο των καναλαρχών.
> Θα έκλειναν μεμιάς όλες οι εξεταστικές επιτροπές των σκανδάλων και θα έπαυε κάθε προσπάθεια διερεύνησης των ευθυνών αυτών που μας οδήγησαν στα μνημόνια.
> Θα έβγαινε στο σφυρί, έναντι πινακίου φακής, το σύνολο της δημόσιας περιουσίας.
Είναι, νομίζω, ολοφάνερο πως το διακύβευμα γι’ αυτούς ήταν πολύ μεγάλο! Έτσι εξηγείται, λοιπόν, γιατί μετέτρεψαν το δημοψήφισμα σε μητέρα των μαχών κι έχασαν, ευτυχώς!
Κυβέρνησαν με καταστροφικό τρόπο την Ελλάδα σχεδόν επί σαράντα χρόνια, την οδήγησαν στην χρεοκοπία και την παρακμή, έκαναν κανόνα την διαφθορά και την διαπλοκή, εφάρμοσαν επί πέντε χρόνια, αδιαμαρτύρητα, τα απάνθρωπα μνημόνια που επέβαλαν οι δανειστές «εταίροι», εξαθλιώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, δημιουργώντας στρατιές ανέργων, οδηγώντας στη μετανάστευση χιλιάδες νέους, καταρρακώνοντας τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, αφήνοντας στο απυρόβλητο την ντόπια και ξένη πλουτοκρατία, που ξεζούμισε τον τόπο μας κι έχουν σήμερα το θράσος να παρουσιάζουν ως υπεύθυνη για την παρούσα κατάσταση την κυβέρνηση Τσίπρα! Δυστυχώς γι’ αυτούς δεν έχουμε υποστεί λοβοτομή ως λαός και δεν ξεχνάμε τις τεράστιες ευθύνες τους, για τις οποίες δεν έχουν ζητήσει ούτε ένα τόσο δα μικρό συγνώμη!
Δεν ισχυριζόμαστε πως η κυβέρνηση λειτούργησε αλάθητα κι αποτελεσματικά σε όλα τα επίπεδα. Όπως έχουμε ξαναγράψει πρόκειται στην πλειονότητα για ανθρώπους που δεν έχουν κυβερνητική ή διοικητική εμπειρία, ενώ το μέγεθος και ο όγκος των προβλημάτων με τα οποία έχουν να αντιπαλέψουν είναι πολύ μεγάλος. Κατά συνέπεια λάθη και παραλείψεις θα γίνουν. Δεν θα κριθεί, όμως η κυβέρνηση Τσίπρα, από τα μερικά λάθη στο ξεκίνημά της, αλλά από το σύνολο του έργου της στο τέλος της θητείας της. Αν μπορεί να προσάψει κάποιος κάτι στον Πρωθυπουργό και την διαπραγματευτική ομάδα μας είναι η καλοπροαίρετη πολιτική αφέλεια πως η Ευρωπαϊκή Ένωση διέπεται από δημοκρατικές αρχές και θεσμούς, που θα έκαναν δεκτό το αίτημά μας για μιαν άλλη συμφωνία, χωρίς την ανελαστική λιτότητα της προηγούμενης πενταετίας.
Ας ελπίσουμε ότι, με την σοφή εμπειρία των πεντάμηνων διαπραγματεύσεων, με την δύναμη της λαϊκής υποστήριξης και την στήριξη των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα μας θα μπορέσει να βάλει τέλος στα καταστροφολογικά σενάρια, να ξεπεράσει αυτόν τον δύσκολο κάβο και να μπει σε τροχιά ανόρθωσης και ανάπτυξης, επιτρέποντας στον Πρωθυπουργό και τους Υπουργούς του να ασκήσουν το κυβερνητικό τους πρόγραμμα επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού και της πατρίδας μας.