Δεν πρέπει να υπάρχει σ’ όλη την Ευρώπη παρόμοια αντιπολίτευση όπως η δική μας και μάλιστα αξιωματική, η οποία να διακρίνεται για την αμετροέπεια και την ανευθυνότητά της, προκειμένου να πλήξει την εκλεγμένη κυβέρνηση, αδιαφορώντας για το κόστος σε εθνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
Η υιοθέτηση της καταστροφολογίας και του μηδενισμού είναι η χειρότερη αντιπολιτευτική εκδοχή που μπορεί να υπάρξει σε μια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα που επί μία δεκαετία βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς δημοσιονομικής και όχι μόνο κρίσης.
Παρά το γεγονός ότι όλες, οι μέχρι τώρα, προβλέψεις και τακτικές της αντιπολίτευσης έχουν διαψευσθεί περίτρανα αυτή επιμένει στον ίδιο ολισθηρό δρόμο, επιδιώκοντας το πρόσκαιρο κομματικό όφελος με την ελπίδα ότι κάποτε θα επανέλθει στην εξουσία για να συνεχίσει το «επιτυχές» κυβερνητικό έργο της που μας οδήγησε στη χρεοκοπία!
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από την αντιπολιτευτική πρακτική των τελευταίων μηνών; Το μονότονο κι επαναλαμβανόμενο, μέχρι πρότινος, αίτημα για την παραίτηση του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης για τη διενέργεια εθνικών εκλογών; Τη φρούδα προσδοκία ότι δεν πρόκειται να τελειώσει η αξιολόγηση και συνεπώς δεν θα υπάρξει συμφωνία, ούτε θα εκταμιευτεί η προβλεπόμενη δόση; Τον προκλητικά ανιστόρητο και ανυπόστατο ισχυρισμό ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα ευθύνεται (!!!) για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας; Και άλλα «ων ουκ έστιν αριθμός»!
Τώρα έχουμε το λεκτικό εφεύρημα του «πήχυ» με το οποίο επιχειρείται η απαξίωση του θετικού φορτίου της συμφωνίας που πέτυχε η Κυβέρνηση στο πρόσφατο Γιούρογκρουπ και να αποπροσανατολισθεί ο ελληνικός λαός. Ενώ όλοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και τα πολιτικά πρόσωπα την εκθειάζουν, ενώ οι διεθνείς και εγχώριοι οικονομικοί παράγοντες την επικροτούν και τα μεγάλα δημοσιογραφικά δίκτυα τη θεωρούν ένα σπουδαίο βήμα για την έξοδο της χώρας μας από την πολυετή κρίση, η ελληνική αντιπολίτευση φωνασκεί ισχυριζόμενη ότι ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση «έθεσαν πολύ ψηλά τον πήχυ και πέρασαν από κάτω»!
Τι λέει η απλή λογική; Όταν κάποιος προσέρχεται σε μια διαπραγμάτευση θέτει μαξιμαλιστικούς όρους και αιτήματα για να κατορθώσει, στο πλαίσιο των επακόλουθων συμβιβασμών, να καταλήξει στην καλύτερη δυνατή συμφωνία. Φανταστείτε η ελληνική πλευρά να πήγαινε στις συναντήσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών με τη λογική της αντιπολίτευσης, ζητώντας λίγα για να φανεί ρεαλιστική. Το αποτέλεσμα θα ήταν τελείως μηδαμινό για την χώρα μας και δεν επρόκειτο να ανοίξει ποτέ ο δρόμος για την έξοδό μας από το καθεστώς των μνημονίων.
Ο πήχυς καλώς ετέθη ψηλά από τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση για να «αναγκάσει» τους δανειστές μας να «φανούν πιο γενναιόδωροι» μαζί μας. Τα θετικά σημεία της συμφωνίας για την Ελλάδα είναι τόσο οφθαλμοφανή, που καμιά αντιπολιτευτική ή έντεταλμένη δημοσιογραφική ρητορεία δεν μπορεί να τα επισκιάσει. Η χώρα μας μπαίνει σε μια περίοδο σταθερότητας και ανάπτυξης με εγγυημένη την έξοδό της στις αγορές εντός του 2018 (βλέπε δηλώσεις οικονομικών και τραπεζικών κύκλων).
Ο «αποτυχημένος και ανίκανος» Τσίπρας κατάφερε στην ως τώρα πρωθυπουργική του θητεία:
1) Να αλλάξει τους συσχετισμούς, αποκτώντας φίλους και συμμάχους εντός της Ε.Ε. και όχι μόνο.
2) Να μετατρέψει το ελληνικό πρόβλημα σε ευρωπαϊκό και διεθνές πρόβλημα.
3) Να κάνει την Ελλάδα και πάλι σεβαστή από εχθρούς και φίλους.
4) Να φέρει το πρόβλημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους στο τραπέζι των συζητήσεων, εξασφαλίζοντας έναν οδικό χάρτη που θα οδηγήσει νομοτελειακά στην οριστική αντιμετώπισή του μετά τις γερμανικές εκλογές .
5) Να δώσει θετικό πρόσημο στους εθνικούς οικονομικούς δείκτες και να αλλάξει την ψυχολογία των αγορών απέναντι στη χώρα μας.
Η χώρα, ταυτόχρονα, κυβερνιέται και για πρώτη φορά γίνονται σοβαρές και αξιόπιστες προσπάθειες: για την ανασύσταση και τον εκσυγχρονισμό του κράτους, για την καταπολέμηση της φοροαπαλλαγής και της φοροδιαφυγής, για την αναβάθμιση του ΕΣΥ και της Παιδείας, για την αναμόρφωση του κοινωνικού κράτους, για τον πλήρη και ουσιαστικό εκδημοκρατισμό των θεσμών, για την εξασφάλιση της έννομης τάξης και της ασφάλειας του πολίτη χωρίς τις εκτροπές των προηγούμενων διακυβερνήσεων, για το τέλος της ασυδοσίας στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, για την πάταξη της διαφθοράς.
Ειδικά για το τελευταίο θα πρέπει να επισημάνουμε την συντονισμένη προσπάθεια των συστημικών ΜΜΕ να αποσιωπήσουν το έργο των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής, που συστάθηκαν με κυβερνητική πρωτοβουλία για να χυθεί άπλετο φως στα φανερά και κρυφά σκάνδαλα της προηγούμενης περιόδου, όταν κάποιοι εξέλαβαν το κράτος ως τσιφλίκι τους και το λεηλάτησαν. Μόνο τις ακροάσεις των μαρτύρων στην εξεταστική επιτροπή για τα σκάνδαλα στον τομέα της Υγείας και δη του «Ερυθρού Σταυρού», από το κανάλι της Βουλής, να παρακολουθήσει κάποιος θα καταλάβει γιατί η Ελλάδα μας έφτασε σ’ αυτό το χάλι!
Εν πάση περιπτώσει, όσο η αντιπολίτευση ασχολείται με το ύψος του πήχυ, ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του να συνεχίσουν και να εντατικοποιήσουν το έργο τους, γιατί ιστορικά τούς έλαχε ο κλήρος να βγάλουν την πατρίδα μας από την κρίση κι οφείλουν να το κάνουν.
