Αυτός ο άνθρωπος φαίνεται πως θα μείνει στην Ιστορία ως ένας από τους χειρότερους προέδρους των ΗΠΑ. Οι αποφάσεις του μέχρι τώρα είναι αποφάσεις που βάζουν σε υψηλούς κινδύνους την ανθρωπότητα, καθώς αποδεικνύεται πως ο Ντόναλντ Τράμπ δεν έχει συναίσθηση της μεγάλης δύναμης που κατέχει ως ηγέτης της πρώτης υπερδύναμης του πλανήτη μας.
Πήγε στη συνδιάσκεψη του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή που είναι αναμφισβήτητο γεγονός και ανακοίνωσε την αποχώρηση των ΗΠΑαπό την κοινή παγκόσμια προσπάθεια να ανακοπεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου και να αναστραφούν, στο μέτρο του δυνατού, οι κλιματικές μεταβολές, γιατί αυτός προκρίνει την ανάπτυξη των αμερικανικών επιχειρήσεων με τη χρήση ορυκτών καυσίμων, προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των πλουτοκρατών που τον στήριξαν στην προεκλογική του εκστρατεία.
Αμέσως μετά προσπάθησε να ακυρώσει το πρόγραμμα υγείας για όλους του Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, αποκλείοντας από το δημόσιο σύστημα υγείας τα φτωχά στρώματα κι ενισχύοντας τον αντίστοιχο ιδιωτικό τομέα που περιμένει πώς και πώς για να καρπωθεί ακόμα περισσότερα κέρδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε οι ίδιοι οι Ρεμπουμπλικάνοιβουλευτές και γερουσιαστές δεν τόλμησαν να εγκρίνουν τα προεδρικά σχέδια για την πλήρη ανατροπή του Obamacare.
Και τώρα με το ύφος του ψευτονταή καου- μπόι απειλεί το καθεστώς της Βόρειας Κορέας με πυρηνικό πλήγμα (φωτιά και οργή), αδιαφορώντας για την ανταπόδοση των Βορειοκορεατών και τις επικινδυνότατες συνέπειες από τις ατομικές βόμβες, αν και στις 6 Αυγούστου ήταν η ημέρα πένθους και μνήμης για τα αθώα θύματα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι στην Ιαπωνία.
Ο κ. Τραμπ παίζει με την ειρήνη του κόσμου, επιδιώκοντας την ανατροπή του καθεστώτος του Κιμ Γιονγκ Ουν, καθώς αυτός και η οικογένειά του αποτελούν διαχρονικό εμπόδιο στα γεωπολιτικά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή αυτή. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, θέλοντας να δείξει αποφασιστικότητα και απόλυτη δύναμη, μιλάει με τρομακτική ευκολία για τη χρήση πυρηνικών όπλων, αγνοώντας πιθανόν αυτό που γνωρίζει και ο τελευταίος πολίτης αυτού του κόσμου ότι δηλαδή σ’ έναν ενδεχόμενο πυρηνικό πόλεμο δεν θα υπάρχουν νικητές και νικημένοι.
Οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους σε συνεργασία με τα πιο ισχυρά διεθνή ΜΜΕ έχουν διαμονοποιήσει την Βόρεια Κορέα και τους ηγέτες της σε τέτοιο βαθμό που κανείς δεν είναι βέβαιος τι είναι αλήθεια και τι ψέμα γι’ αυτήν τη μακρινή χώρα της Ασίας, η οποία είναι απομονωμένη και υφίσταται βαρύτατες οικονομικές κυρώσεις από το 1990 και μετά.
Ποια είναι η Βόρεια Κορέα; Ποιο είναι το κοινωνικοπολιτικό καθεστώς που έχει εγκαθιδρυθεί στη χώρα αυτή; Είναι αλήθεια πράγματι όσα διαδίδονται για τον ηγέτη τους τον Κιμ Γιονγκ Ουν; Τι ξέρουμε για τον απλό βορειοκορεάτικο λαό;
Δεν θέλω να κάνω τον υπερασπιστή ενός μονοπρόσωπου, ανελεύθερου και αυταρχικού καθεστώτος, όπως είναι αυτό της Βόρειας Κορέας, αλλά και δεν θέλω να «καταπίνω αμάσητο» ό,τι μας σερβίρουν οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης και μάλιστα οι ΗΠΑ.
Πιστεύω πως μόνο αν έχει ζήσει κανείς στη Βόρεια Κορέα θα είναι δυνατόν να εκφέρει μια τεκμηριωμένη άποψη όπως η κα Φραγκίσμα Μεγαλούδη που έζησε εργαζόμενη εκείμε τον σύζυγόκαι τον γιο τους για δύο χρόνια (2012-2013). Τις εμπειρίες της από τη χώρα αυτή τις δημοσίευσε σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Στη χώρα των Κιμ-Δυο χρόνια στη Βόρεια Κορέα» (Εκδόσεις Εντύποις).
Η κα Μεγαλούδη, λοιπόν, αναφέρει ότι η Βόρεια Κορέα δεν είναι ούτε ο σοσιαλιστικός παράδεισος, ούτε ένα κορεάτικο γκουλάγκ. Το καθεστώς διατηρεί ένα μίνιμουμ κοινωνικών παροχών (δωρεάν παιδεία, στεγη για όλους, δημόσια υγεία, σύστημα παιδικών σταθμών κλπ) για να δικαιολογεί τον δήθεν σοσιαλιστικό χαρακτήρα του, αλλά έχει κάνει το δικό του άνοιγμα προς την ιδιωτική οικονομία.Όσον αφορά την λαϊκή συσπείρωση γύρω από τον εκάστοτε ηγέτη τους της οικογένειας Κιμ, τον υπερβολικό θρήνο, τις μεγάλες παρελάσεις και τις υστερικές για τα δυτικά δεδομένα εκδηλώσεις προσωπολατρείας, υποστηρίζει πως αποτελούν μέρος της παράδοσής τους και της κουλτούρας τους που είναι βαθύτατατα επηρεασμένες από τον Κομφουκιανισμό, που βλέπει την κοινωνία ως μία μεγάλη οικογένεια, η οποία οφείλει σεβασμό στους αρχηγούς της. Σε ό,τι αφορά το επίμαχο βορειοκορεάτικο πυρηνικό πρόγραμμα και την ανάπτυξη ατομικών όπλων θεωρεί πως είναι αποτέλεσμα της δυτικής απομόνωσης και των κυρώσεων κατά της Βόρειας Κορέας, που στοχεύουν μόνο και μόνο στην ανατροπή του καθεστώτος κι αδιαφορούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γεγονός είναι πως αν ο Κιμ δεν είχε πυρηνικά όπλα θα είχε ακολουθήσει την τύχη του Καντάφι.
Εν κατακλείδι, αν δεχτούμεότι ο Κιμ είναι ένας παρανοϊκός δικτάτορας επικίνδυνος για την διεθνή έννομη τάξη, τότε ο Ντόναλντ Τραμπ που με περισσή ευκολία απειλεί να πατήσει το κουμπί των πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ τι είναι;
Δύστυχη ανθρωπότητα! το έχει η μοίρα σου κάθε τόσο να βρίσκεσαι αντιμέτωπη με τον όλεθρο και τον αφανισμό που απειλούν να εξαπολύσουν εναντίον σου οι λεγόμενοι «μεγάλοι» ηγέτες σου! Αλλά φταις και συ γιατί με τη δική σου ψήφο ανεβαίνουν στους θώκους τις εξουσίας για να παίξουν στη συνέχειαεπικίνδυνα παιχνίδια με το μέλλον σου. Γι αυτό φτάνουμε κάθε τόσο στην επίκληση: «Να βάλει ο Θεός το χέρι του». Εμείς τι κάνουμε;