Πολιτική είναι η διαχείριση της πραγματικότητας, τίποτε άλλο. Δυστυχώς, καιρό τώρα ζούμε κυρίως κουτσομπολιό βρύσης, προσωπικές κόντρες, ανοησίες, φράσεις κενές. Τίποτε που να μας αφορά. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα καλό παράδειγμα σωστής πολιτικής διαχείρισης της πραγματικότητας και ένα κακό.

Το καλό παράδειγμα έχει να κάνει με το εξαιρετικό νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που φέρνει σύντομα στην Βουλή ο κ. Γεωργιάδης. Είναι μια σοβαρή διαχείριση της πραγματικότητας που επί χρόνια είχε αγνοηθεί. Οι συνταξιούχοι που εργάζονται δεν θα χάνουν ούτε ένα ευρώ από την σύνταξη τους. Όσοι χρωστούν στον ΕΦΚΑ έως 30.000 ευρώ θα πάρουν σύνταξη (ο κ. Γεωργιάδης είπε πως θα κοιτάξει το όριο των 30.000 να μεγαλώσει).

Τι έχουν να πουν αυτοί που έπαιρναν (δηλαδή έκλεβαν) τη μισή σύνταξη κάθε εργαζόμενου συνταξιούχου (και αργότερα το 30%). Είχαν επαφή με την πραγματικότητα; Ή απλώς χαρακτήριζαν ακροδεξιό τον Γεωργιάδη και καθάριζαν;

Το κακό παράδειγμα αφορά και πάλι στην νυν κυβέρνηση και έχει να κάνει με την εξευτελιστική στάση της απέναντι στον περιφερειακό Τύπο. Όπως σας έχω ήδη γράψει, μια ενίσχυση με ποσά των 23.000 ευρώ ανά εφημερίδα, ενώ ξεκίνησε να είναι χωρίς φορολογικές ενημερότητες, τελικά το Υπουργείο Οικονομικών τις κατάσχει. Εννέα στις δέκα εφημερίδες δεν θα πάρουν τίποτε, όταν σε όλη την χώρα ΟΛΟΙ οι κλάδοι έχουν ενισχυθεί με ακατάσχετα ποσά και χωρίς ενημερότητες.

Θέλετε και το χυδαιότερο; Αυτά τα 23.000 ευρώ, για να πάνε τελικά έστω στα χρέη τους στην Εφορία, πρέπει η κάθε εφημερίδα να προσκομίσει... ασφαλιστική ενημερότητα, αλλιώς δεν θα γίνει ούτε αυτός ο συμψηφισμός! Θα τα χάσουν όλα! Μιλάμε για την τέλεια γαϊδουριά. Που είναι εδώ η διαχείριση της πραγματικότητας από την πολιτική; Πουθενά.

Η κυβέρνηση έχει αρχίσει να χάνει την επαφή της με την πραγματικότητα. Ο εξευτελισμός του περιφερειακού Τύπου το αποδεικνύει (το αγνοούν το θέμα, αλλιώς θα το είχαν διορθώσει) και υπουργοί όπως ο Γεωργιάδης δεν είναι πια ο κανόνας αλλά η εξαίρεση.