Δείτε πως η πανδημία δημιούργησε οξεία οικονομική κρίση, θέτοντας τις βάσεις για τις σημερινές αναταραχές και την άνοδο του λαϊκισμού παντού. Αμέσως μετά την πανδημία και ενώ η ζωή επέστρεψε στους κανονικούς ρυθμούς, τα εργοστάσια και οι λιανοπωλητές για να αντιμετωπίσουν τη μειωμένη ζήτηση και να καλύψουν τα έξοδά τους ή να εξασφαλίσουν κέρδη, αύξησαν τις τιμές. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιδείνωσε την κατάσταση.

Η ακρίβεια που επέβαλαν όμως, έφερε μόνιμη πολιτική αναταραχή και βία σε φτωχές και πλούσιες χώρες. Με λίγα λόγια, σε όλες τις χώρες, είναι κοινή συνισταμένη η αύξηση της ανισότητας, η μειωμένη αγοραστική δύναμη και η αυξανόμενη ανησυχία ότι η επόμενη γενιά θα ζήσει χειρότερα από τη σημερινή.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πολίτες σε πολλές χώρες που αντιμετωπίζουν αυτή τη ζοφερή οικονομική προοπτική, έχουν χάσει την πίστη τους στην ικανότητα των κυβερνήσεων τους να ανταπεξέλθουν. Και βγαίνουν στους δρόμους.

Η αντίδραση στοχεύει συχνά τη φιλελεύθερη δημοκρατία και τον δημοκρατικό καπιταλισμό, με τα λαϊκιστικά κινήματα να ξεπηδούν τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά.

Παντού βλέπουμε η ακρίβεια να φέρνει συγκρούσεις. Στην Κένυα που λυγίζει υπό το βάρος του χρέους, οι διαδηλώσεις για μια προτεινόμενη αύξηση φόρου είχαν πρόσφατα ως αποτέλεσμα δεκάδες θανάτους.

Στη Βολιβία, όπου οι κάτοικοι κάνουν ουρές για το φυσικό αέριο, ένας στρατηγός ηγήθηκε μιας αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος, λέγοντας ότι ο πρόεδρος φτωχοποιεί τη χώρα. Και στη Γαλλία, μετά από μήνες αγροτικών κινητοποιήσεων, η Ακροδεξιά κέρδισε τον πρώτο γύρο των εκλογών, με το εθνικιστικό και αντιμεταναστευτικό κόμμα της Λεπέν να φτάνει στο κατώφλι της εξουσίας.

Υπάρχει μια παγκόσμια πρόκληση λοιπόν: Η ακρίβεια να υποχωρήσει και μαζί με αυτήν να επιστρέψει η ελπίδα. Μόνο τότε η κρίση αξιών θα περιοριστεί.