Την άποψη μου για τον κ. Κασσελάκη την έχω διατυπώσει πολλές φορές δημόσια εδώ και καιρό. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι δεν κάνει για πολιτικός. Στο διάστημα που ήταν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ περίσσεψαν οι μπούρδες και η τοξικότητα. Παράλληλα, κατάργησε κάθε άλλη άποψη και φωνή στο κόμμα. Νάρκισσος. Και προσοχή: Καθόλου ΧΡΗΣΙΜΟΣ για την κοινωνία.
Θα μου πείτε ότι στις δημοσκοπήσεις τον θέλουν για αρχηγό οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ. Ε, και; Εδώ χιλιάδες διαδήλωναν υπέρ του Σώρρα σε όλη την Ελλάδα, του άνοιξαν γραφεία σε όλες τις πόλεις και δεν πλήρωναν την Εφορεία, γιατί υπήρχαν... 600 δισ. ευρώ! Το πόσοι θέλουν τον Κασσελάκη δεν είναι κριτήριο. Μόνο προβληματισμό μας προσφέρει.
Από την άλλη, υπάρχει ο γνωστός ΣΥΡΙΖΑ που δεν τον άντεξε και τον διώχνει με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. «Να φύγει, να κρατήσουμε το κόμμα καθαρό στα πρέπει του». Δίκιο έχουν, αλλά υπάρχει και με αυτούς το ίδιο πρόβλημα: Δεν είναι καθόλου ΧΡΗΣΙΜΟΙ για την κοινωνία. Έχουμε δηλαδή έναν διπλό ΣΥΡΙΖΑ που είναι προβληματικός για τον εαυτό του και άχρηστος κοινωνικά.
Δεν το λέω εγώ. Το λέει η πορεία του. Ούτε σαν κυβέρνηση, σχεδόν 5 ετών, δεν μπόρεσε να είναι χρήσιμος (μπορώ να αναφέρω χιλιάδες παραδείγματα ανεπάρκειας) ούτε φυσικά ως αντιπολίτευση. Οι “του ΣΥΡΙΖΑ” ήταν πάντοτε τοξικοί, υβριστές και υπερασπιστές του «για όλα πάντα φταίνε οι άλλοι».
Υπάρχει όμως και ο Τσίπρας. Είναι κάτι σαν «τρίτος πόλος». Αναρωτιούνται όλοι γιατί δεν μιλάει, γιατί δεν παρεμβαίνει. Εύκολη η απάντηση. Γιατί και αυτός δεν υπήρξε ποτέ χρήσιμος για την κοινωνία. Τοξικός και υβριστής απέτυχε να φτιάξει έστω ένα σωστό κόμμα. Δεν μιλά, γιατί δεν έχει τίποτα να πει. Και γιατί ακόμη και οι σύντροφοί του ξέρουν πια την δική του ανεπάρκεια.
Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνει χρήσιμος, δηλαδή δεν μπορεί να αλλάξει.
