Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, «βγήκαν στο κλαρί» οιυποστηρικτές της κατάργησης των παρελάσεων, με τα ίδια τετριμμένα –πλέον – «επιχειρήματα»:
«Συντηρητικός και αντιδραστικός θεσμός, παιδαγωγικά οπισθοδρομικός, αναχρονιστικός και αναποτελεσματικός, οικονομικά ασύμφορος και προκλητικός, κατάλοιπο στρατοκρατικό, περιβαλλοντικά επιζήμιος (!!!), κλπ , κλπ .
Καμιά, βέβαια, αναφορά για την ουσία των επετείων, αν πρέπει, δηλαδή,και πώς πρέπει να εορτάζονται.
Γιατί το επόμενο βήμα, μετά την κατάργηση των παρελάσεων, θα είναι και η κατάργηση των Εθνικών Επετείων !!!.
Κι ας πούμε ότι μέσα στο κίνημα του «καταργήστε» που έχει λουλουδιάσει σήμερα με περισσή κυνικότητα, έρχεται κι ένα νομοθέτημα και καταργεί τις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου αλλά και τις παρελάσεις για τοπικές εθνικές επετείους όπως η Άλωση της Τρίπολης, η Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης, κλπ .
Κι έρχεται η μέρα της Εθνικής Επετείου με καταργημένες τις παρελάσεις! Και είναι αργία (εκτός κι αν καταργηθεί ΚΑΙ αυτή) και ροχαλίζουν μέχρι το μεσημέρι κάτω από τα παπλώματα μαθητές, γονείς και λοιπή κοινωνία. Κι όταν ξυπνήσουν ετοιμάζονται με το ραχάτι τους και βγαίνουν στις καφετέριες, στις ψαροταβέρνες και στα ουζάδικαή οργανώνουν και οικογενειακές εκδρομές σε εκπάγλου καλλονής μέρη. Κι έρχεται το βράδυ κι επιστρέφουν «κατάκοποι» και αράζουν στους καναπέδες για να δουν την «παρέλαση» των ηρώων των διαφόρων SURVIVOR ή την παρέλαση των επίδοξων τραγουδιστών των διάφορων VOICE (όπου εκατοντάδες παιδιά γίνονται μαϊντανός κονόμας και τηλεθέασης) ή την παρέλαση «ταλαντούχων» φακίρηδων, ακροβατών, μίμων, τραγουδιστών, χορευτών κλπ (το ότι εκεί κάνουν «παρέλαση» ΚΑΙ μικρά παιδιά δεν ενοχλεί κανέναν) …ή…ή …ή… !!! Κι αν δεν επιλέξουν την τηλεόραση, μικροί και μεγάλοι, θα απομονωθούν στην αποχαύνωση του διαδικτύου και του FACEBOOK μέχρι αργά τη νύχτα. Και η Εθνική Επέτειος θα έχει τελειώσει και η ιστορική Μνήμη θα έχει σβηστεί με μπατανόβουρτσα και ασβέστη και οι Ήρωες μάταια θα καρτερούν ένα Μνημόσυνο από εκείνους για τους οποίους θυσίασαν τη ζωή Τους στους αγώνες του Έθνους για Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Εθνική Περηφάνια και Προκοπή!
Κι όταν θα βγαίνουν οι δημοσιογράφοι με τα «μαρκούτσια» στα χέρια και θα ρωτούν «Τι γιορτάσαμε χθες;» η απάντηση θα είναι: «Ήπιαμε φραπέδες και fredo …κατασπαράξαμε πιατέλες με ψαρικά και παϊδάκια …πήγαμε στις διάφορες «Αράχωβες» για να είμαστε in …πλακωθήκαμε στα ούζα και στα χταπόδια … γυρίσαμε, είδαμε τηλεόραση …μπήκαμε στο internet …κοιμηθήκαμε»!
Κι αυτό θα είναι … «Εκσυγχρονιστικός, προοδευτικός και φιλελεύθερος θεσμός, παιδαγωγικάμοντέρνος,αποτελεσματικός, οικονομικά συμφέρων και σεμνός, δημοκρατικός και περιβαλλοντικά ωφέλιμος !!!»
Είτε αρέσει είτε όχι, η πραγματικότητα είναι ΜΙΑ: Οι παρελάσεις είναι εκδηλώσεις ΤΙΜΗΣ και ΜΝΗΜΗΣ για τις μεγάλες Εθνικές Στιγμές της Πατρίδας. Είναι απόδοση της οφειλόμενης ΤΙΜΗΣ και ΜΝΗΜΗΣ στους Έλληνες εκείνους του παρελθόντος που ΠΙΣΤΟΙ στα Εθνικά Ιδανικά και τις διαχρονικές Αξίες του Ελληνισμού και ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ«τοις κείνων ρήμασι», θυσίασαν τα ΠΑΝΤΑ, ακόμα και τη Ζωή Τους.
Είτε αρέσει είτε όχι, οι παρελάσεις τονώνουν το συλλογικό μας «εγώ» και ενισχύουν την ιστορική μαςμνήμη.
Είναι βαθιά υποκριτικό να χειροκροτούμε κομματικές «παρελάσεις» σε συνέδρια, ολομέλειες, συνδιασκέψεις, πορείες , προεκλογικές συγκεντρώσεις κλπ , να χειροκροτούμε «παρελάσεις ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας» και κάθε είδους άλλης «περηφάνιας» που βγαίνει στους δρόμους, να χειροκροτούμε «παρελάσεις» τραγουδιστών, ηθοποιών, μανεκέν, ποδοσφαιριστών και κάθε άλλου δημιουργήματος του σύγχρονου τρόπου ζωής και να ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να χειροκροτήσουμε την παρέλαση των παιδιών και του στρατού μας στις Εθνικές Επετείους !
Όποιος άκριτα προπαγανδίζει την κατάργηση των παρελάσεων, ουσιαστικά μιλά για την κατάργηση της Ιστορίας, την κατάργηση της Πατρίδας, το σπάσιμο της αλυσίδας της Εθνικής Μνήμης που μας ενώνει με το «ΧΘΕΣ», το στέρεμα της βρυσομάνας που δίνει «ΥΔΩΡ ΖΩΗΣ» στο αύριο της Χώρας και του Έθνους. Το θέμα είναι καθαρά ιδεολογικό και σ’ αυτές τις διαστάσεις πρέπει να αντιμετωπίζεται κι εκεί πρέπει να δίνεται η μάχη όσωνξέρουν τι σηματοδοτούν οι παρελάσεις των Εθνικών Επετείων.
Κι ας πάνε οι υπέρμαχοι της κατάργησης των παρελάσεων να ρωτήσουν όχι μόνο τους γονείς που περιμένουν να δουν τα παιδιά τους στην παρέλαση αλλά και όλους τους άλλους που είναι εκεί κι ας μην έχουν παιδιά. Να τους ρωτήσουν τι νιώθουν μέσα τους όταν αντικρίζουν τα παιδιά, το αύριο αυτής της χώρας, να παρελαύνουν τιμώντας την Εθνική Επέτειο! Και να ρωτήσουν και τα παιδιά, επίσης, τι αισθάνονται παρελαύνοντας για την ΠΑΤΡΙΔΑ και για τη ΜΝΗΜΗ μιας μεγάλης ιστορικής στιγμής αλλά και για ΤΙΜΗ, ΜΝΗΜΗ και ΔΟΞΑτων ΠρογόνωνΗρώων που τη δημιούργησαν.
Όσο για την στρατιωτική παρέλαση δεν χρειάζονται επιχειρήματα! Το αυθόρμητο, ζεστό και ζωηρό χειροκρότημα αλλά και τα δάκρυα συγκίνησης και περηφάνιας που τρέχουν σε πολλά μάτια δείχνουν πόσο ο λαός μας αγαπά και καμαρώνει τα στρατευμένα παιδιά του, αυτά, που, αν χρειαστεί, θα σηκώσουν το μεγάλο βάρος για να υπερασπίσουν ΟΛΑ εκείνα για τα οποία πολέμησαν και θυσιάστηκαν οι Πρόγονοι των Εθνικών Επετείων.
ΝΑΙ, λοιπόν, στις παρελάσεις με έναν απαράβατο όρο, όμως: Να γίνονται με την δέουσα προετοιμασία, τον δέοντα σεβασμό, τη σοβαρότητα και τη σεμνότητα που απαιτούν οι στιγμές, χωρίς τις ακρότητες που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά το ντύσιμο, τις συμπεριφορές, κλπ.
«Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα
και παρα θεοίς και παρ’ανθρώποις τοις νουν έχουσι».
Σωκράτης