Η εκτέλεση όλων των ανδρών στα Καλάβρυτα από τους Γερμανούς είναι μια συγκλονιστική πράξη κτηνωδίας που δεν μπορείς να την προσπεράσεις. Μια ανοικτή πληγή που δεν θα κλείσει ποτέ. Όμως η ιστορική αλήθεια είναι κάτω από το χαλί. Την κρύβουν. Γιατί ποτέ δεν θα είχε συμβεί αυτή η φρικτή κτηνωδία αν το τότε αρχηγείο του ΕΛΑΣ δεν έδινε την εντολή να εκτελεστούν 85 Γερμανοί αιχμάλωτοι, που επί 50 μέρες τους περιέφεραν από χωριό σε χωριό και τους εξευτέλιζαν.

ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ότι αν εκτελούσαν τους 85 Γερμανούς τα αντίποινα θα ήταν 10 (άνδρες) προς 1 (Γερμανό). Αυτό συνέβαινε πάντα και παντού σε όλη την Ελλάδα Γιατί λοιπόν δολοφόνησαν αιχμαλώτους γνωρίζοντας ότι θα υπάρξουν αντίποινα, ενώ υπήρχαν και διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή με Έλληνες αιχμαλώτους;

Αξίζει να επισημανθεί ότι αποδεδειγμένα πια, ο στρατιωτικός επιτελής του 6ου Συντάγματος ΕΛΑΣ Ανδρέας Τρακαδάς (από τον Αχλαδιά) που πήρε την διαταγή να εκτελέσει τους αιχμαλώτους αρνήθηκε επίμονα, προβάλλοντας τον σοβαρό λόγο ότι «στρατιωτικοί δεν εκτελούν αιχμαλώτους χωρίς δικαστική απόφαση».

Μετά από αυτό, την εκτέλεση ανέλαβε και εκτέλεσε η ομάδα του λοχαγού Χρ. Στασινόπουλου του 9ου Συντάγματος ΕΛΑΣ Αρκαδίας, με την συμμετοχή του λοχαγού Αργυρόπουλου και 20 ανδρών τους.

Εδώ να πούμε ότι οι Γερμανοί αιχμάλωτοι μεταφέρθηκαν στις 7/12/1943 – και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η γιγαντιαία χερσαία «επιχείρηση Καλάβρυτα» - στη περιοχή Μάζι του Χελμού (θέση Μαγείρου) όπου και εκτελέστηκαν, τα πτώματα τους ρίχθηκαν σ’ ένα βάραθρο 80 μέτρων.

Το τι ακολούθησε μετά την εκτέλεση των 85 Γερμανών είναι γνωστό. 870 περίπου άμαχοι Καλαβρυτινοί εκτελέστηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα στον λόφο του Καπή, πάνω από 15 χωριά κάηκαν και λεηλατήθηκαν και το Αίγιο παρ’ ολίγον να έχει την ίδια τύχη με τα Καλάβρυτα, αλλά σώθηκε στο παραπέντε από τύχη και διάφορες συγκυρίες.