Η Ελλάδα έχει μια τεράστια ευκαιρία να αλλάξει. Και την ευκαιρία αυτή δεν την έχει τώρα, αλλά εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια. Λέγεται εκσυγχρονισμός του αγροτικού τομέα. Η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει εκ βάθρων τον πρωτογενή τομέα μέσα από την τεχνολογία. Νέες μέθοδοι, drones, ηλεκτρονική παρακολούθηση, σύγχρονοι αυτόματοι εξοπλισμοί θα πενταπλασιάσουν την παραγωγής μας και τους τζίρους των επιχειρήσεων μας.

Παράλληλα, με τον εκσυγχρονισμό του πρωτογενή τομέα και σε συνδυασμό με τα νέα οδικά μας δίκτυα, θα σταματήσει η ερημοποίηση της περιφέρειας. Οι νέοι θα μένουν στους τόπους τους, τα έσοδά τους θα είναι πολύ μεγαλύτερα από το να πάνε σερβιτόροι σε ένα νησί. Εκτάσεις που σήμερα είναι σε εγκατάλειψη ή αποδίδουν ελάχιστα με πρωτόγονα μέσα θα γίνουν εκτάσεις πλούτου.

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε πάλι τον τροχό. Χώρες όπως η Ολλανδία, το Ισραήλ, η Νέα Ζηλανδία έχουν ήδη καταφέρει να μετατρέψουν τον αγροτικό τομέα σε πρωτοφανή πλούτο, μέσω του εκσυγχρονισμού τους. Και όταν λέμε αγροτικό τομέα, εννοούμε τις καλλιέργειες, την κτηνοτροφία, την ιχθυοκαλλιέργεια, την μελισσοκομία, τους κτηνίατρους, τον οίνο, τους γεωπόνους, τις μεταφορές, δεκάδες επαγγέλματα που θα αναπτυχθούν στην περιφέρεια αυξάνοντας και τον πληθυσμό της.

Έχει τα χρήματα η Ελλάδα να αλλάξει τα πάντα στον πρωτογενή τομέα; Ναι τα έχει από την ΕΕ, μέσα από το Ταμείο ανάκαμψης. Τι κάνει όμως; Δίνει μόνο επιδοτήσεις στους αγρότες, χωρίς να έχει σχεδιάσει και κυρίως χωρίς να επιβάλλει τον πλήρη εκσυγχρονισμό που χρειαζόμαστε.

Είναι πράγματι αξιοπερίεργο πως στην Ελλάδα, ενώ οι ευκαιρίες μέσω Ευρώπης είναι κορυφαίες, εμείς να σπαταλούμε τα δισ. που λαμβάνουμε, όχι για να αλλάξουμε, όχι για να δυναμώσουμε, όχι για να γίνουμε πανίσχυροι, αλλά για να είμαστε πάντα στάσιμοι.