«Αν θέλεις να χάσει ένας λαός την εθνική του συνείδηση,
κάνε τον να χάσει τη γλώσσα του»
(Λένιν)
Κάθε χρόνο η 9η Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί και «εορτάζεται» ως παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη στην Ελληνική γλώσσα. Ενδεικτικά μόνον σημειώνουμε ότι εφέτος γιορτάστηκε με την επιβαλλομένην λαμπρότητα ως και στην Αργεντινή, τη Νότιο Αφρική, την Γερμανία, την Κίνα και όπου υπάρχουν εστίες ελληνισμού. Και χρόνο με το χρόνο πληθαίνουν οι εκδηλώσεις για την ελληνική γλώσσα στα πέρατα του κόσμου, και μόνο στην Ελλάδα λιγοστεύουν. Και ενώ η ελληνική γλώσσα καλλιεργείται έντονα παγκοσμίως, κινδυνεύει σφόδρα στην Ελλάδα. Αν βρεθούμε στη Ρωσία ή στην Ουκρανία θα δούμε μια απέραντη τοιχογραφία τόπων, πόλεων, αρχαιολογικών χώρων, αγαλμάτων, μουσείων, ευεργετών… όλα ελληνικά. Ως και καταστήματα – καφετέριες εκεί φέρουν ονόματα ελληνικά και πινακίδες ελληνικές (Αργώ, Καλυψώ, Διόνυσος, Αιδωνεύς κ.α είναι μερικά ονόματα καφετεριών).
Εμείς όμως μαϊμούδες για τα πανηγύρια τα κάνουμε όλα ξενόγλωσσα. Τι κατάρα κι αυτή! Κυττάξτε τις επιγραφές (πινακίδες) των καταστημάτων, τους τίτλους των επιχειρήσεων, όχι μόνο στα τουριστικά λεγόμενα μέρη αλλά παντού, τους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, τις παραγόμενες εκπομπές, τους κυβερνητικούς και κρατικούς φορείς.
Και στα έντυπα όλα οι μισές λέξεις των κειμένων τους είναι αγγλικές, με τα κοριτσάκια να μην προλαβαίνουν να πάρουν λόουερ και πετάνε τις αγγλικούρες αράδα. Και λατινικό αλφάβητο παντού κι η νεολαία γκρίκλικα. Και το χειρότερο ακόμα που δεν αντιδρά κανείς σοβαρά. «Όταν κατεβαίνουν οι λύκοι, λέει ο στοχαστής, ευτυχώς που υπάρχουν τα ουρλιαχτά τους και μας κρατάνε ξάγρυπνους.. Το κακό είναι μη συνηθίσουμε τα ουρλιαχτά τους και κοιμηθούμε ήσυχοι». Και οι Έλληνες δυστυχώς κοιμόμαστε ήσυχοι, χωρίς αντίδραση ουσιαστική, στον πλήρη αφελληνισμό των Ελλήνων. Ως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ακόμα και εδώ μέσα στην Ελλάδα, μιλάει αγγλικά.
Και δεν αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος και οι σύμβουλοί του πως όταν περιφρονείς τη γλώσσα σου είναι σαν να κλωτσάς την ίδια την Ελλάδα. Και τίποτα πουθενά δεν έχει μείνει αλώβητο (λώβα), άβλαβο, ακακοποίητο. Με τους άρχοντες να δίνουν το παράδειγμα και να δείχνουν τον δρόμο. Συστηματικά δε από ξενόκλητους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς μεταδίδονται πλήρεις οι δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων, μέχρι που κοντεύουν οι Έλληνες να μάθουν τούρκικα. Μήπως μας συνηθίζουν στα επερχόμενα;
Και μέσα σ’ όλα αυτά ήρθε και το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερευνήσεων Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφαλείας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) για τα εγκλήματα των Τεμπών, που είναι και τούτο συντεταγμένο στα Αγγλικά, από τον Εθνικόν, όπως είναι ο τίτλος του, Οργανισμόν. Φαντασθείτε να μην ήταν κιόλας Εθνικός.
Πόρισμα επιτροπής του Ελληνικού Κράτους, τα μέλη της οποίας αποτελούν Έλληνες, για εγκλήματα που διεπράχθησαν στην Ελλάδα από δράστες Έλληνες, που θα το διαβάσουν Έλληνες πολίτες και θα το κρίνουν Έλληνες δικαστές, ο Πρόεδρος και τα μέλη του Εθνικού αυτού οργανισμού τό ’γραψαν στα Αγγλικά. Και ενώ το μέλλον της γλώσσας μας διαγράφεται ευοίωνον στην ξένη, μέσα στην Ελλάδα είναι δυσοίωνον. Ως και τα ονόματα των θυμάτων αναφέρονται με λατινικούς χαρακτήρες υπό τίτλον in memoriam. Ούτε καν «εις μνήμην».
Και είναι και αυτό τρανή απόδειξη ότι δεν είμαστε σοβαρό κράτος, δεν αγαπάμε την Ελλάδα, ούτε ενδιαφέρονται οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι για την δικαιοσύνη και την αλήθεια. Και αφού το πόρισμα είναι στα αγγλικά, λογαριάστε αξιοπιστία περιεχομένου. Δείτε παλινωδίες, εγγραφοδιαγραφές, κοινώς κομφούζιο γύρω απ’ αυτό. Πόρισμα που στην αρχή η κυβέρνηση τό ’λεγε ευαγγέλιο και τώρα κουρελόχαρτο. Κατόπιν αυτών καχύποπτοι τουλάχιστον επιτρέπεται να είναι οι Έλληνες;
Συγχωρείστε μου την αυτοαναφορά, αλλά αν είχα την ανάκριση-προανάκριση λαμβάνοντας αυτό το κείμενο θα τους το γύριζα πίσω επειγόντως να το συντάξουν στα ελληνικά, με την αυστηρή παρατήρηση να σεβαστούν τουλάχιστον τη μνήμη τών 57 παιδιών-θυμάτων , αφού δεν σέβονται το Σύνταγμα της Ελλάδος που ορίζει ποια είναι η γλώσσα του Κράτους μας. Με άλλα λόγια σε απλά ελληνικά θα τους τότριβα στη μούρη τους αυτό το πόρισμα αυτών των κυρίων, αφού καθώς φαίνεται, δεν καταλαβαίνουν άλλη γλώσσα.
Κλείνω λέγοντας ότι με αντικλείδι τις θεωρίες του διεθνισμού, πρόσχημα τον εκδημοκρατισμό της παιδείας και της γλώσσας και κύριο στόχο την απόσβεση της Εθνικής συνείδησης, οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας και μη, διέρρηξαν το θησαυροφυλάκιο της γλώσσας μας και πέταξαν ό,τι πολυτιμώτερο περιείχε βάζοντας στη θέση της σκουπίδια (σκύβαλα). Αυτή τη γλώσσα που «είχε πλείστους τρόπους να θωπεύει και να γοητεύει τα πνεύματα», όπως λέει ο Όμηρος και μιλάει για «μυρωμένη αγκαλιά» και τόσα άλλα. Που μίλησαν θεοί και γράφτηκαν τα Ευαγγέλια, η μοναδική με την οποία αναπτύχθηκαν επιστήμες και τέχνες, που …, που…, που…, αυτή τη γλώσσα εμείς την εξοβελίσαμε.
«Και τώρα πώς ξεπέσαμε, πώς έγινε,
και ζούμε και μιλούμε βαρβαρικά
βγαλμένοι – ώ συμφορά – απ’ τον ελληνισμό»,
όπως θά ’λεγε ο Κ.Π.Καβάφης στους Ποσειδωνιάτες του.
Υπάρχει ελπίδα για τον ελληνισμό; Μόνον αν ανακόψουμε τη σημερινή πορεία μας του εθνομηδενισμού και της αθεΐας – πράγμα δύσκολο – που οδηγούν στην άβυσσο. Δύσκολο γιατί το μυαλό μας έχει ήδη πάρει στραβό δρόμο και δεν ειν’ εύκολο να γυρίσει πίσω. Έτσι, με μαθηματική ακρίβεια το ελληνικόν Έθνος…. "Θοῦ Κύριε…".
